Hieronder het nieuws van voor 1 januari 2012 !
   
01-01-2012 Cattery Tormenta wenst u een heel liefdevol 2012 met een goede gezondheid zowel voor de twee-benigen als voor onze harige huisgenootjes !
Wij hebben gedurende het vuurwerk zalig met de vis aan de hengel gespeeld en gesnoept, lekker afleiden dus en dat werkte weer heel goed. Gelukkig zijn we weer bijna een jaar van het vuurwerk af...
   
31-12-11 Daar ik Enya vannacht in ieder geval bij mij wilde laten slapen, wilde ik haar eerst een rustige nacht gunnen dus ook vrijdagavond maar mee naar bed. Dat het redelijk slapeloze nachten gingen worden, wist ik wel maar Enya maakte er helemaal een potje van. Ik herinnerde mij weer waarom ik onder een simpel dekbedje ging liggen zodra de zwangere meiden bij mij sliepen: alles is los gekrabd... bed in, bed uit, bed in, bed uit en steeds op plekken anders dan naast mij waar ik het dekbed even op kon tillen natuurlijk. Uiteindelijk heeft ze me even laten slapen en stond toen met haar grote walrussnor voor mij, ik moest wakker worden en zij naast mij in bed. Ze ging op haar zijtje liggen melktrappen op mijn borst en was met haar achterpoten aan het schoppen. Ik ben uiteindelijk met een slaperig hoofd maar de buik en rug gaan masseren en omdat ze zo ontzettend ging liggen afzetten met haar achterpoten, ben ik toch maar eens met mijn hand gaan zakken of ze wellicht in mijn bed aan het bevallen was.... Gelukkig was alles nog helemaal droog en kon ik rustig doorgaan met masseren.
Sinds donderdag krijgen Sola en Enya Bach Rescue druppels en het gaat redelijk rustig. De meest zenuwachtige is Sola, die schrikt zich regelmatig naar van alle knallen. Het is nu bijna 20.00 uur maar oh, voor mij mag het morgenochtend 11 uur zijn, dan is alle herrie tenminste over.
   
28-12-11 Zoals beloofd zijn hier de foto's van de show in Nijmegen op 25 september waar Enya haar 2de CAC haalde. De foto's zijn gemaakt door Jonas Calu - waarvoor nogmaals dank :) - en hier ook zijn website mochten jullie meer werk van hem willen zien: www.jcphotography.be
 
   
24-12-11

Het wordt weer wat rustiger hier. Quera maakt regelmatig nog lekker herrie maar er valt weer overheen te praten, m.a.w. we zijn weer verstaanbaar...
Enya groeit lekker door maar weigert zich door mij te laten controleren. Ik moet echt mijn handen thuis houden. Aan de andere kant is ze wel knuffelig maar zo dat ik niks kan: als ik op de bank lig, komt ze bij zo’n sessie zo hoog mogelijk op mijn borst zitten, werkt haar voorpoten met nagels uit in mijn nek en ploft haar bolletje op mijn gezicht. Als ik geluk heb, heb ik mijn gezicht dan op tijd gedraaid dat ik ook nog wat lucht kan krijgen. Mijn linker arm ligt strak tegen de achterkant van de bank en met mijn rechterhand bereik ik niets want madam laat haar achterpoot aan die kant langs mij heen zakken zodat de babies allemaal aan de andere kant zitten. Ik probeer dus met mijn buik te voelen maar met een trui ertussen lukt dat niet erg, dat ligt natuurlijk aan mijn "niet geoefend zijn", dat begrijp je, dat ligt vooral niet aan haar…
Natuurlijk moet er wel minimaal om de dag gekeken worden of alles goed zit dus soms moet ze gewoon eventjes en de rest gaat heel stiekum zodat zij het niet doorheeft en dat lukt. Quera meldde iedere keer als ik babies zou kunnen voelen, dat probeerde ik al wel eerder maar vaak lukte het pas echt goed als zij mij riep. Dan ging ze er ook echt voor zitten en voelde ik het spul voetballen in haar buikje. Quera had ook beide keren zo'n dik, opgezet lijfje wat Enya niet heeft. Je ziet soms wel dat ze wat dikker is maar ze is niet zoals Quera beide keren was.

Morgen is het weer weegdag, de een na laatste keer als alles goed is want ik weeg maar 1x per week en ik mag aannemen dat ik zondag de achtste januari een lege buik weeg en niet meer een zwanger buikje. Na de Kerst gaan we ons rustig aan, uitgebreid voorbereiden op wat er komen gaat. We wachten rustig af wat er allemaal komen gaat... 

   
  Cattery Tormenta wenst u prettige Kerstdagen en een fantastisch nieuw jaar.
   
14-12-11 Quera is weer krols geworden, nu nog maar een heel klein beetje maar aan de andere kant staat de volumeknop op maximaal als ze dan begint te loeien. Gisteren hoorde ik haar al twee keer en zojuist moest ik toch wel heel erg duidelijk weten dat ze toch wel krols was hoor en Sola moet het nu ook voor het eerst weer ontgelden: Ze biedt zich namelijk aan haar aan door gewoon met haar gatje boven op Sola's koppie te gaan zitten...
   
11-12-11 Sassie heeft haar moeilijke dagen weer achter de rug gelukkig. Om de vijf a zes weken heeft ze een paar dagen waarop ze moet overgeven en zich duidelijk niet zo lekker voelt. Gelukkig heeft ze dit keer maar 2x overgegeven maar ik zag dat ze zich niet lekker voelde. De da kan er niets aan doen, ze moet daar gewoon overheen en dan gaat het gelukkig weer een maand goed. Met haar oortje gaat het op en af maar de hoop dat het nieuwe medicijn echt goed zou werken, is helaas in de kiem gesmoord. De enige mogelijkheid nu is een heel uitgebreide operatie die toch wel behoorlijk veel risico's heeft en dat wil ik dit 16 jarige meisje niet aandoen. Zelfs als alles goed zou gaan, zou ze aan een kant niet meer kunnen horen ... maar het risico is wel heel erg groot...
   
06-12-11 Enya doet het goed maar wil wel veel meer aandacht dan Quera tijdens de zwangerschap want die eist dat pas op dag 60, daarvoor kan ze het allemaal wel zelf. Wel heel erg gezellig hoor ! Quera heeft door dat ze met heel lief en aanhankelijk zijn meer aandacht krijgt dan dat ze loopt te blazen en te grommen met gevolg dat ik twee dames heb die om me heen draaien en mijn uitgebreide aandacht willen. Vandaag gaf ik Enya met beide handen een lekkere knuffel op haar flankjes en je gaat het nu toch wel voelen, ze wordt duidelijk voller. Ook de weegschaal vertelde dat al afgelopen zondag toen bleek dat ze het nauwelijks aankomen van de week ervoor heel goed had ingehaald: er zat maar liefst 320 gram bij. Maar met die week ervoor erbij is het toch maar 165 gram per week en dat is echt heel mooi. Mijn uitzicht terwijl ik dit aan het typen ben, is zalig: Sassie op de tafel op een kussen, en de andere drie dames in de krabpaal die voor de tafel staat. Sola heeft haar bovenste plekje weer ingenomen, Quera ligt op de plek eronder maar is het daar niet continue mee eens dus er is nog wel eens een woorden(poten) wisseling over die bovenste plek. Enya lijkt te weten dat ze als zwangere dame toch overal boven staat dus die ligt in een zalig, lager gelegen ligplekje. Wat een zalig uitzicht, daar kan ik echt van genieten...
   
19-11-11 Het is een beetje stil geweest hier "aan het front". De mensen in mijn omgeving weten wel waarom, het was niet anders. Nu is er echter nieuws te melden en dat kan ik toch niet achterhouden mede omdat er al mensen heel erg uitkijken naar dit gebeuren.

                          Enya is zwanger.

Het is nog maar heel erg pril maar met anderhalve week al erg duidelijk; ze komt lekker aan en haar tepeltjes worden mooi roze. Als alles goed gaat, zullen de kleintjes begin 2012 worden geboren. Mijn vakantie is dus al gepland, direct achter de kerstvakantie aan. Quera vindt het niet zo wat, haar dochter die nu boven haar staat maar ze zal het ermee moeten doen. Vandaag heeft ze Enya wel heel lief zitten wassen...

De geplande kattenshow in Zutphen hebben we aan ons voorbij moeten gaan dus helaas niet het derde puntje binnen en nog geen Ch. (champion) voor haar naam. Had wel leuk geweest natuurlijk...

Levi is twee keer hier geweest. De eerste keer moest ze hem echt niet: ze heeft toen stijf met haar gatje in een hoek gezeten en als ze daar niet zat, liet ze hem alle hoeken van de kamer zien. De tweede keer hebben we het anders aangepakt en dat werkte beter. Hij had ook veel meer rust, was lief voor Enya en zeer afwachtend. Omdat Enya op eigen bodem was, stond ze sterk en de tweede keer ben ik dus maar heel weinig bij ze geweest, zeker voordat de eerste dekking had plaatsgevonden. Moeilijk hoor. Maar natuurlijk wel met het eten erbij zitten, lekker met de benen tussen de twee lovebirds en allebei eerst eten. Levi vond - zeker de eerste keer - het eten dat ik hem gaf veel lekkerder dan zijn eigen hapjes dus we hebben uitgebreid uitgeprobeerd welke smaakjes hij lekker vond. Bleek ook dat hij het heel gezellig vond dat ik erbij zat en hij at het bordje er bijna bij op. Enya heeft - zeker de tweede keer - heel goed gegeten en was nauwelijks afgevallen na het bezoek van Levi. Een mooie start dus. We hopen op een goede bevalling en zijn heeeel nieuwsgierig...

   
25-09-11 Vandaag met Enya naar show geweest in Nijmegen. Vroeg de wekker gezet zodat we het allemaal rustig aan konden doen. De meiden vonden het maar niets, zo vroeg, ik overigens ook niet maar ja, je moet wel als je het rustig aan wil doen en niet in ellenlange rijen (buiten) wilt belanden met al je spullen. En er moet wat mee... Vrijdagavond al netjes de gordijntjes gestreken en de twee kussens en zaterdagavond de rest ingepakt. Ik stond overdag namelijk voor Cat Shelter op de rommelmarkt in de Rijnhal. We kwamen om 7.25 uur aan en waren de 6de in de rij, lekker binnen. Om half acht werd er begonnen dus het liep lekker door. Bij aankomst bij de kooi waren mijn beide buren er nog niet dus had ik alle ruimte om mijn spullen overal neer te leggen en kon ik lekker uitgebreid de kooi ontsmetten en inrichten. Pas in de middag waren we aan de beurt om bij de keurmeester te komen en gelukkig dacht zij er hetzelfde over als dat ik erover dacht en Enya kreeg haar CAC punt. Dat is de tweede, helemaal super ! Met een voldaan gevoel na een heel druk weekend dus de nieuwe week in !
Foto's volgen. In mijn carré zag ik iemand staan met een super toestel dus die heb ik gevraagd of hij wat foto's wilde maken. Jonas Calu, vanaf deze plek alvast hartelijk bedankt, ik kijk ernaar uit ! Ik heb al wat foto's gezien en vind ze mooi !!! Hij heeft een website die ik onder de foto's zal vermelden, mochten jullie ondersteboven zijn van de foto's dan kunnen jullie hem contacteren (mooi Belgisch woord - daar komt hij tenslotte vandaan)
   
23-09-11 Vanavond besloten dat Enya mee gaat naar show zondag. Ze is helemaal zichzelf en heeft geen nadelige gevolgen ondervonden van haar samenzijn met Levi. Nu hopen dat ze haar puntje haalt, dat zou een mooie afsluiting worden van twee hele drukke weken...
   
19-09-11 Nou... tsja... hoe zal ik het zeggen... Samengevat moest Enya hem echt niet ! Levi kwam dus vrijdag en we hebben hem lekker zijn nieuwe kamer laten ontdekken. Hij was enthousiast, voelde zich vrij snel thuis en genoot van het boxkleed. Dat werd ook echt zijn plekje. Na verloop van tijd hebben we Levi in zijn bench gedaan en ben ik Enya gaan halen. Die was het er - zoals verwacht - niet mee eens maar goed, over het algemeen onderwerpen ze zich na verloop van tijd wel, ze zijn immers krols. Ze was krols en bleef krols maar bij Levi in de buurt liet ze dat niet echt merken. Levi was dermate opgewonden van dit mooie meisje wat resulteerde in een "rare houding en rare geluiden". Sandra kende dat ook niet van hem. Schreeuwen heb ik dus gehoord, de hele nacht door maar dat was Levi die om Enya heen draaide. Zij zat echter met haar bips stijf in de hoek en blies en bromde, en dat was all... In dit weekend heel veel contact met Sandra gehad, besloten dat ze zaterdag apart zouden zitten - dat gaf mij ook rust bij mijn afwezigheid - en zondag is ze nog weer naar hier gekomen om te kijken of we het anders konden doen. Lekker samen gegeten maar echt succes leken we niet te boeken. Haar vanochtend weer gebeld want ik had inmiddels de derde slapeloze nacht achter de rug en dat gaat zich dan toch wel wreken... Omdat we het idee hadden dat dit niets zou worden, heb ik Enya geprobeerd weer bij de andere meiden te zetten wat gelukkig goed ging en moest Levi een dagje alleen doorbrengen op zijn kamertje. Vanavond heb ik hem een stuk weggebracht zodat Sandra niet weer naar Dieren hoefde te komen. Enya is nu al weer lekker rustig - hoewel nog wel krols - en ik ga zo maar eens naar bed, hopende op een stille nacht en een lekkere nachtrust.
   
15-09-11 Vanavond Sandra gebeld want de krolsheid van Enya zet echt door. Omdat ik zaterdag een Cat Shelterdag heb, besluiten we dat Levi morgen komt. Dan kunnen ze rustig aan elkaar wennen en is het geen probleem als ik er zaterdag niet ben. De zondag ben ik lekker thuis maar als het zo gaat zoals bij Quera dan zal ik wellicht de eerste schreeuwen vrijdag nacht al horen. We wachten opnieuw af...
   
13-09-11 Vandaag lijkt Quera wat stiller. Sowieso heeft ze weinig stem want oh, wat heeft ze haar stemmetje gebruikt tijdens deze krolsheid... Enya lijkt haar te volgen. Ik zie wat gedragingen waarbij ik denk... mmmm dat zou wel eens een krolsheid kunnen worden. Mag ook, dan kan Levi komen en gaat ze niet naar show als het dekken lukt. We wachten het gewoon nog eventjes af...
   
09-09-11 En of ze krols is !!! ze lijkt er inmiddels schor van te zijn. Opnieuw biedt ze zich continue aan aan Sola die daar niet goed mee om kan gaan. Gisterenavond alle benodigdheden dus de slaapkamer in en Sola mee naar bed. Na de eerste stress van de dichte deur was dat dekbed toch wel heel erg lekker en na 5 maal over mij heen te hebben gelopen, ging ze rustig op onderzoek uit: paar brokjes eten, hier is de kattenbak, d'r in en d'r weer uit... hé water... beetje drinken en dan mij gauw een knuffel geven, natuurlijk met een kleddernat smoeltje...jippie !
Vanochtend toen we beiden wakker werden, moest er uitgebreid worden bedankt voor zo'n zalige nacht: hevig knuffelen, op mijn hoofd zitten en als ik dan in haar buik ga blazen omdat ik toch wel normaal wil ademhalen, gauw eraf om mij verder te knuffelen. Helaas voor Sola wilde Quera toen we beneden waren ook direct weer met Sola knuffelen, ga toch weg met die krolse bips !!!! Nou ja, dat krols zijn gaat ook wel weer over. Gelukkig horen de buren er niets van, zeiden ze, want het fijnste is om in de 3,70 m hoge gang te schreeuwen, dat galmt zo lekker... Ik hoop echter voor Quera dat het niet weer 10 dagen duurt...
   
06-09-11 Het is maar goed dat Quera niet meegaat naar show want die loopt in de gang te gillen... als ik dat zo hoor zit ze eindelijk dicht bij een krolsheid. De eerste nadat haar kittens uitgevlogen zijn en het wordt dus tijd. Aan de andere kant mag ze van mij ook gewoon 10 maanden niet krols worden, lopen we ook niet het risico op een baarmoederontsteking. Wie weet waait het nog over... Enya zit in ieder geval zeer geïnteresseerd de gang in te kijken wat Quera nu toch allemaal aan het doen is. Wellicht wordt het dus toch geen show????? Afwachten...

Nog een nieuwtje: vandaag kreeg ik het ondertekende formulier binnen vanuit Zweden dat Enya's heupen goed zijn. 15 juli was er al een mailtje gestuurd maar nu dus eindelijk het officiële stuk binnen!

   
05-09-11 Zondagavond definitief stappen gezet om Enya op het spek te binden. Nou ja, natuurlijk niet zo letterlijk maar zo is het spreekwoord tenslotte... de kat op het spek binden. Daar ze maar niet krols wordt en Levi eager thuis zit te wachten totdat hij bij zijn vriendinnetje op bezoek mag, heb ik besloten dat Enya met mij naar show gaat. Als het een beetje meezit, kan ze drie keer mee voor december. Van mijn eigen vereniging zijn er namelijk twee shows en ook nog in de buurt en de derde die in de buurt is, is in Zutphen. Wel jammer dat de ervaring leert dat het daar allemaal heeeeeel lang duurt. Het zou dus kunnen dat Enya Champion is na deze serie shows en als ze krols wordt... ook goed, dan mag Levi komen en blijven we natuurlijk thuis. Spannend allemaal dus.
   
25-08-11 Gisterenavond op bezoek geweest bij Flor en haar personeel en dierenvriendjes. Zij is inmiddels geholpen en de wond ziet er netjes uit. Zalig om te zien dat ze nu zoveel rust heeft, helemaal niet meer het ADHD kitten dat het was. 's Avonds vindt ze het zalig om lekker bij je te liggen, (tussen het eten door). Overdag kan ze zalig met haar poezenvriendje stoeien en Wodan, de hond, ontzettend uitdagen. Die delft trouwens iedere keer het onderspit bij een "confrontatie". Flor krijgt al een mooi broekrokje en een mooi kraagje, kortom, ze "droogt prachtig op". Buiten dat is het een ontzettende schat met een prachtig snoetje die zalig bij je komt liggen en komt knuffelen. Ook haar vriendje Smokey is een ontzettende lieverd, ook een enorme vrijlap en een heel mooi mannetje.
Zalig om de eerste van de babies van het F-nest weer even te zien en te zien dat ze het goed heeft en helemaal op haar plaats is.
   
22-08-11 Vandaag opnieuw naar de DA geweest met Sassie. De laatste 6 weken een keer of vier. Helaas is de poliep die begin juli is weggehaald al weer terug. Hij zit heel diep, vlak bij het trommelvlies en derhalve niet in zijn geheel met wortels en al te verwijderen. Het wordt dan dus "pappen en nathouden" of een totale ablatio. Bij de eerste mogelijkheid worden haar oren dus iedere week een keertje schoongespoeld en een keer gezalfd in de hoop de ontsteking onder controle te houden. De poliep gaat hier niet door weg natuurlijk. Een totale ablatio houdt in dat zowel de verticale als de horizontale gehoorgang worden verwijderd tezamen met het trommelvlies. Haar oortje wordt dan dichtgenaaid en ze zal dan aan een kant doof worden. Daar je tijdens de operatie heel dicht bij allerlei zenuwen zit, o.a. bij het evenwichtsorgaan, is het een risicovolle operatie die ook nog eens behoorlijk lang duurt. Daar Sas nauwelijks bijkomt uit een operatie is er een risico dat ze helemaal niet bijkomt. Daarbij hoort ze heel goed, ook met haar rechter oor en ben ik bang dat als ze één "hoorkant" moet missen, ze helemaal door de rest besprongen gaat worden wat ze niet vroeg genoeg meekrijgt. Ook dat wil ik haar niet aandoen. Ik heb dus met Marcel afgesproken dat we over een maand nog een keertje kijken of de poliep groter geworden is en hem wellicht nog een keertje weghalen in de hoop dat we dan meer weg krijgen. Allemaal vervelende dingen voor mijn lieve meid die het weer heel lief allemaal liet gebeuren...
   
15-07-11 Opnieuw goed nieuws te melden ! Vanavond heb ik een mailtje gekregen vanuit Zweden (ja echt, op vrijdagavond op 20.12 uur !!!!) met het resultaat van Enya's heupfoto's: beide heupen normaal ! Een beter resultaat kan je vanuit Zweden niet krijgen dus ik ben superblij... nu maar wachten tot ze krols wordt !!!
   
07-07-11 Goed nieuws te melden. Vandaag is Enya naar Melinda Schmidt geweest voor haar laatste twee testen, de echo's voor HCM en PKD - haar hartje en nieren - en beide uitslagen zijn negatief. Ondanks dat het eigenlijk niet anders kan want beide lijnen worden al jaren getest en zijn ook al die jaren negatief... toch is en blijft het spannend. Het meisje deed het ontzettend goed, heel relaxed met een hartslag van 185, ietsjes hoger dan haar mams want die was wel heel relaxed met 160. De terugweg was heftig: heel erg warm en ongelukken onderweg dus we zijn maar omgereden via Beekbergen en ik heb lekker een natte lap in de bench gelegd om het meisje wat op temperatuur te houden... Gelukkig zijn we nu thuis en hebben we al lekker zitten snoepen want na zo'n stoere acties zijn de aller lekkerste snoepjes natuurlijk nog niet goed genoeg... Samengevat ben ik trots op mijn stoere meidje ! Nu mag ze krols worden, ik ben benieuwd hoelang ze hiermee gaat wachten...
   
06-07-11

Sassie is gisteren geopereerd om haar poliepen in haar oor weg te laten halen. Toen ik haar op kwam halen, was ze gelukkig al goed wakker.  Eenmaal thuisgekomen liep ze goed en kon ze zuiver springen. Ze dacht nog wel na voordat ze sprong, iets meer dan normaal. Ze wilde meteen eten en ging daarna lekker liggen slapen wat ze de rest van de avond heeft volgehouden. Het is ook nogal niet wat om zo'n dag uit je vertrouwde omgeving te worden gehaald. Het lijkt allemaal zo op het eerste gezicht redelijk goed te zijn gegaan. Ze lag netjes met haar koppie op de onderlegger want er kwam nog wel wat bloed uit natuurlijk. Ik had wel zo'n gerust hart dat ik lekker in mijn eigen bed ben gaan slapen.
De volgende ochtend natuurlijk toch wel spannend maar gelukkig helemaal geen rare dingen. Haar oor zat nog wel onder het bloed natuurlijk, dat heb ik begin van deze avond voorzichtig weg zitten halen, alleen aan de buitenkant natuurlijk.
Ze heeft gisterenavond wel de computer ontdekt, dat was feest, zeker toen ik een spelletje ging spelen: speciaal voor haar de schietende gekleurde ballen. Echt feest, iedere bal moest gevangen worden en op een gegeven moment plofte ze bovenop het toetsenbord wat de computer helemaal overstuur maakte. Gelukkig vond ik na verloop van tijd uit hoe ik dat moest oplossen.

Ik had verzocht om de poliep te behouden zodat ik een foto ervan op de website kon zetten. Helaas ziet het er totaal anders uit dan toen ik hem bij de Pietersberg in Oosterbeek heb laten verwijderen. Toen kreeg ik een – zeg maar – roze paddenstoel te zien met een bloemkoolhoofd en wortels. Nu heb ik alleen maar donkere stukjes en geen enkele wortel. Dat zou kunnen betekenen dat de wortels er nog zitten en hij in no-time terugkomt.

Voor nu gaat het echter goed met het meisje. Vandaag heeft ze weer lekker liggen slapen en veel bij mij gelegen als ik op de bank zat.  Ze ligt nu ook naast me op kussens op de stoel aan de tafel, heel gezellig. Hopen maar dat ze in haar leventje nooit meer hieraan geopereerd moet worden en dat ze nog lang hier blijft natuurlijk...

   
24-06-11 Vandaag  ben ik met Sassie en Enya naar de DA geweest. Enya kreeg haar FIV en FeLV test en Sassie kreeg een bloedonderzoek om haar lever- en nierwaardes te controleren. Ik was op van alles voorbereid - voor zover je voorbereid kunt zijn op slecht nieuws - maar niet op dit nieuws...
Sas mocht eerst zodat Enya kon zien dat een prikje helemaal niet erg is: stoere Sas, geen kik en haar bloed werd "uitgezet". Voordat ze weer in haar bench mocht eerst maar even haar oortje controleren want ook daar was ik niet gerust op. Helaas zit er weer een enorme poliep in haar oor... Eerst even de uitslag van het bloedonderzoek afwachten...
Toen mocht Enya en hoewel ze wel een beetje tegenstribbelde, ook geen kik ! Mijn lieve stoere meiden. Ook onderweg werd er al helemaal niet gemiauwd. Toen was het wachten op een bankje....nog 10 minuten. De uitslag van Enya was natuurlijk negatief, hoe kan het ook anders en van Sas... daar wilde ze niets van zeggen, dat moest Marcel, de DA doen... Ik zag het al helemaal zitten... MAAR !!!!!! ze zit ineens binnen de normale waarden dus dat is super. Vraag is wel wat er dan aan de hand is dat ze zo afvalt en dat ze regelmatig zo misselijk is en dan een twee dagen vrij veel overgeeft. Daar wordt over nagedacht. Nu de uitslag zo goed is, is ze ook geënt en staat er stoer in haar boekje dat ze volgend jaar juni opnieuw verwacht wordt voor haar enting. Tevens hebben we een datum gepland voor haar operatie nadat ik Marcel op het hart heb gedrukt dat ze niet goed tegen een narcose kan en nauwelijks wakker wordt. Ook in het boek bij de afspraak heb ik dat laten vermelden... je weet maar nooit. Gelukkig zijn zij 24/7 bereikbaar dus ze kunnen altijd nakijken wat er exact is gebeurd. Dinsdag de 5de is de grote dag. Ik heb al medelijden met de rest want ook de rest mag dan natuurlijk vanaf 18.00 uur niets meer eten.
Dan blijkt maar weer dat medicijnen en speciaal voer en voedingssupplementen niet altijd heilig zijn. Ik ben namelijk gestopt met de medicijnen, het speciale voer en het voedingssupplement en ze eet gewoon wat ze voor de constatering ook at. Ze werd namelijk helemaal hyper van de medicijnen, van het voedingssupplement en wilde het speciale voer al helemaal niet eten. Het normale voer ook niet meer want dan kwamen ook de medicijnen en het voedingssupplement. Beter iets eten wat dan maar niet goed is dan niets eten want dan kan je ook geen medicijnen geven. Wat ze wel krijgt, en dat mogen de anderen ook drinken, is Solidago Virgaurea in haar drinkwater, althans in een van de twee bakken. In de andere zit Echinaforce om de weerstand een extra ondersteuning te geven. We gaan lekker genieten van deze goede uitslag, ze heeft al zalig bij mij gelegen vanavond en Enya heeft een Cat-IT speed circuit gekregen waar ze al heel veel mee heeft gespeeld vanavond. Boeiend hoor, zo'n flikkerende bal...
   
22-06-11 Vandaag is Sola voor haar APK naar Jochem, de DA geweest en is weer helemaal goedgekeurd. Vrijdag gaan Sassie, Enya en ik naar Marcel, ook DA die fantastisch bloed kan prikken... Enya voor haar FIV en FeLV test en Sassie voor haar lever- en nierwaardes. Ik maak me regelmatig zorgen om dit meisje maar nu gaat het weer helemaal goed, althans, zo doet ze voorkomen. Ze heeft het overigens wat hogerop gezocht want de drie coons hebben last van een naderende storm???? Met z'n drieën al schreeuwend door het huis rennen. Ik hoor vreselijke geluiden op de bank, boven op mijn slaapkamer hoor ik ook van alles dus ik ben benieuwd hoeveel gaatjes er nu in mijn beddengoed zitten. Wellicht toch verstandig om in het vervolg de deur van mijn slaapkamer ook maar te sluiten??? Omdat ik toch te laat ben om het boven te redden, zit ik er maar van te genieten nu ze gedrieën compleet uitgeteld uitgestrekt liggen... een prachtig gezicht... Katten, een tv heb je echt niet meer nodig... genoeg te zien met die lieve haarballen en dat er regelmatig wat sneuvelt, ach, dat hoort er bij...
   
13-06-11 Ik was vanochtend heel vroeg wakker en na beneden wat gedronken te hebben, ben ik weer lekker mijn bed in gedoken... met mijn vier meiden natuurlijk. Iedereen lag er lekker bij, Sas als eerste... toen ik opstond was het een feestelijk geheel in de slaapkamer en op de trap. Alle beesies waren door Quera overal neergelegd: op bed, op de grond, nachtkastjes, achter bed en op de overloop en de trap. Heel feestelijk en je ziet dat ze er heel erg blij mee is. Sassie heeft de hele tijd lekker in mijn armen gelegen en intens genoten, Enya wilde in bed, uit bed, bij mijn voeten onder het dekbed, bovenop mij en genoot ook duidelijk en Sola kwam mij op een gegeven moment een uitgebreide knuffel geven. Ze had net gedronken dus het was een echte natte zoen... haha, lieve meid...
Vandaag ben ik verder gegaan met de nieuwe pagina's voor de Toen en Nu pagina van de kittens. Jammer dat ik niet alle foto's kan laten zien want van twee heb ik al een fotoalbum vol... zalig ! dank je wel !
   
12-06-11 Vandaag eerste Pinksterdag en een Cat Shelter rommelmarktdag, althans dat stond in de planning. Vannacht heb ik echter tot 1 uur bij Sas gezeten. Het ging helemaal niet goed, heel veel overgeven, de nacht van vrijdag op zaterdag en de hele zaterdag al en raar bakgedrag. Ik heb haar even gewogen en ze was in een week tijd bijna 100 gram afgevallen. Echt niet goed dus en ik vond dat ik nu met haar moest knuffelen en haar dat geven wat ik dacht dat ze nodig had. Om 1 uur dus toch maar naar bed gegaan en er heel vroeg weer uit want ik moest om 7 uur in Apeldoorn staan. 's morgens zag het er wat beter uit dus ik ben maar gewoon gegaan. Gelukkig kon ik 's avonds opgelucht ademhalen, haar ogen stonden weer helderder en ze was weer helemaal bij de pinken. Voor Quera had ik een cadeautje meegenomen in de vorm van zo'n 20 "beesies" in alle te verkrijgen tinten. Ze liep als een jonge hond door het huis met iedere keer een ander beesie... Wat is dit meisje blij met haar cadeau !
   
10-06-11 Afgelopen nacht mocht Enya mee naar bed. Ik zie wat aan haar, ik wil dat zien om te draaien en wellicht lukt dat door af en toe mee te gaan slapen want daar geniet ze wel heel erg van. Dan zie ik het meisje dat ik wil zien... daar broed ik gewoon nog even verder op.
   
08-06-11 Vanochtend kon ik het rustig aan doen. Ik had spannende plannen maar hoefde pas wat later weg dus de meiden lekker naar boven en genieten met z'n allen. Mijn spannende plannen hielden de kennismaking in met de lover die ik voor Enya had uitgekozen en zijn vrouwtje. Met zijn vrouwtje belde en emailde ik inmiddels al een tijdje en dat voelde goed. Het elkaar dan eindelijk zien, wil niet zeggen dat dat hetzelfde voelt maar gelukkig voelde het wel hetzelfde en het leek of we elkaar echt al tijden kende en ik wekelijks op de thee kwam. De kater voelde ook goed. Het is een zalige lieve lummel die zich uitgebreid over mijn schouder liet draperen... zijn poten hingen zo ongeveer over mijn taille. Erg speels en heel erg zacht, een mooie toevoeging op Enya. Zij heeft al behoorlijke lengte maar hij nog veel meer, niet alleen in lijf en staart maar ook in poten. Nog even een nachtje slapen om mijn onderbewuste te laten spreken en daarna zijn er nog wat dingen uit te zoeken. Daar ga ik mee aan de slag maar buiten dat moeten we toch wachten totdat Enya haar laatste testen heeft gehad en goed is gekeurd.
   
07-06-11 Gisterenavond wilde ik naar bed maar Quera naar boven. Nee, meis, jij blijft hier. Je bent niet op het punt van bevallen noch heb je babies jonger dan 3 weken dus hup... Ik doe de deur open en Enya rent door de deuropening, richting Quera en die met z'n tweetjes naar boven. ok, voor een uurtje of zo dan maar. haha.. jaja, voor een uurtje. Natuurlijk viel ik na een uitgebreide knuffelsessie met het tweetal in slaap en toen ik wakker werd van het gerommel van Enya die tegen mij aan aan het draaien was (onder het dekbed), heb ik haar weer even geknuffeld en ze toen samen naar beneden gebracht. Zalig hoor, als het altijd zo rustig zou kunnen gaan, zouden ze allemaal boven mogen slapen... Helaas weet ik dat dat echt niet werkt: Sola en Sas zijn absoluut de twee die niet boven kunnen slapen omdat ze blijven lopen en blijven melktrappen in mijn haar of op mijn gezicht.
   
03-06-11

Faelin is vandaag naar haar nieuwe gouden mandje verhuisd. Wat was het echter warm in de auto en wat had mijn kleine meidje het ook warm. Natuurlijk had ik een bakje bij me en een flesje water zodat ze onderweg lekker even kon drinken en haar voetjes kon koelen. Verder ging het onderweg supergoed, met die kan je naar verweggistan rijden hoor... Na wat zachte geluidjes - ze kan fantastisch babbelen - is ze er maar bij gaan liggen en in slaap gevallen. Toen ze wakker werd, heb ik een afslag genomen om haar er even uit te laten want ze had het echt warm. Zo zijn we meerdere keren gestopt en gekoeld... Toen we binnen kwamen, zat daar Noah, een prachtige stoere kater, zeer geïnteresseerd te kijken, totaal niet onder de indruk van deze kleine poezendame. Dat was voor het meisje toch wel intimiderend, het is immers toch gemakkelijker als de ander lekker onder de indruk is, dat geeft kracht. Toen Eve op een gegeven moment achter de gordijnen vandaan geplukt was, was zij wel een beetje angstig maar in hele korte tijd helemaal niet meer. Ze kwam zelfs uitgebreid op de bank liggen wat ze voorheen nog niet had gedaan. Faelin had inmiddels haar veilige haven gevonden, meerdere plekjes zelfs: voor het raam in de vensterbank, op het aquarium of andere hoger gelegen plekjes. Op een gegeven moment kwamen ook de hondjes binnen, eentje per keer en dat was wel wat eng maar vanaf haar veilige plekje goed te handelen. Op een gegeven moment lekker bij Bas gaan zitten om wat te knuffen en te spelen maar al snel toch weer naar haar eigen veilige plekje... Ze doet het goed, het meisje. Wel wat meer onder de indruk dan dat ik had verwacht, overigens maar super om Eve zo uit haar schulp te zien vliegen (want dat was geen kruipen)… wat is ze een prachtig meisje en wat deed/doet dit haar goed.

Te weten dat alle babies goed zitten, doet goed. Te weten dat ik op de hoogte wordt gehouden over het wel en wee van de hummels en straks – hoop ik – prachtige meiden en jongens, doet ook heel goed maar het is nu ff zooooo leeg hier in huis. BAH ! Je ziet dat Sas en Sola heel blij zijn hoewel nog op hun hoede. Enya loopt wat op en neer en weet het niet helemaal en Quera loopt met haar beesie in haar bekkie te schreeuwen. Dit maal niet naar de babies maar naar mij. Ik mag met haar met de beesies spelen en ze geniet daar enorm van. Het was mistig op de terugweg, ja, en de hele middag eigenlijk iedere keer wel weer even, het is nu ook zo definitief natuurlijk. Ben maar flink aan het soppen en wassen geslagen. Alles moet immers weer gewassen en schoon opgeruimd. Een klus waar ik nooit zo gek op ben maar zoals ik me nu voel, is het een juiste klus…Tussendoor met Quera en Enya op bed geknuffeld, ik weet dat ik hen daar enorm veel plezier mee doe. Heb onderweg naar huis een zakje snoep gehaald die in no-time op was en heb ook nog een zakje chips voor vanavond. Iets heel lekkers te eten gehaald en de meiden ook een speciaal blikje gegeven waar ze van genoten hebben. Quera lijkt geen last te hebben maar ik houd haar in de gaten. Morgen en overmorgen mijn vrijwilligerswerk, drukke dagen, dat houdt de gedachten dus wel bezig… onderwijl voldoende lekkere blikjes om de meiden te verwennen.

Vanavond heb ik ook de kittenkrabpaal uit elkaar gehaald en in de doos gestopt. Sola is het daar niet mee eens en ligt dus op Coon-wijze boven op de doos. Zo kan je ook je ongenoegen laten blijken, toch? helaas zal ze het voor nu even zonder dit paaltje moeten doen en haar eigen plekje op de grote paal weer moeten innemen... ze begrijpt dat echter nog niet helemaal maar daar komt ze heel snel achter natuurlijk...

We zullen hier allemaal moeten wennen aan de afsluiting van een prachtige periode van natuurlijk heel veel zorg en werk maar ook van ontzettend veel genieten, van het zien van de sprongen in ontwikkeling die de hummels maakten, het "uitstormen van de lemmingen" uit de kittenkamer, de enorme invasie van dit zalige zestal die een steeds groter deel van het huis in gebruik nam. In sommige weken was ik meerdere keren hun leefruimte aan het aanpassen simpelweg omdat ze daaraan toe waren hoewel ik het soms nog niet was want jeetje, wat ging het soms snel. Een genieten van Quera die opnieuw zo'n ontzettend goede moeder was, vol zorgen en knuffelen en opvoeden. Af en toe vond ze echt dat de melkbar wel even gesloten kon zijn maar ze had ook door dat haar babies daar nog wel behoefte aan hadden en daar lag ze weer, mijn mooie meid. Dit nest was natuurlijk haar tweede nest dus niet meer zo vreemd. Buiten dat werd ze fantastisch geassisteerd door Enya, haar dochter uit het eerste nest... Als de laatste twee testen goed zijn dan is Enya de eerstvolgende die moeder mag worden... helaas moeten we nog een behoorlijk tijdje wachten want Melinda zit heel erg volgepland... natuurlijk moeten we afwachten wat de natuur voor ons in petto heeft... en dat doen we dan dus ook maar.

   
02-06-11 Nu Faelin nog maar in haar eentje over is, mag die bij de groten beneden slapen en ook als ik er niet ben, blijft ze lekker bij de groten beneden. Als ik thuis ben, staat de deur naar boven open dus kunnen ze allemaal zo naar de kittenkamer. Voor alle zekerheid staat daar ook nog een kattenbak, stel dat Faelin het niet zou redden om weer naar beneden te komen. Morgen is haar grote dag en wordt het het langste stuk rijden. Ik ben heel benieuwd hoe zij het doet, mijn supermooie meisje, want zij krijg twee poezen vriendjes/-dinnetjes en twee honden vriendjes/-dinnetjes. Best wel veel kennismaken in een keer voor dit meisje maar, haar kennende, gaat dat helemaal goed komen en slaat ze zich er wel doorheen. Er wordt in ieder geval met heel veel spanning op haar gewacht. Wordt vervolgd...
Gisteren van het nieuwe personeel van Flor vernomen dat het heel goed gaat met het meisje. Ze heeft het heel erg naar haar zin met Smokey, het katertje van haar eigen leeftijd en ook de hond is niet meer zo eng. Tevens een update gehad over Finn. Ook met hem gaat het al heel goed, hij heeft wel een tets gehad van Chinook maar ja, hij kwam ook aan het favoriete mandje en dat moet hij dus niet doen, dat weet hij dan nu ook. Aan de andere kant heeft hij met Chinook zijn blikje gedeeld en dat ging heel erg goed. Met Ashwa heeft hij ook al op een meter afstand gestaan en dat is heel stoer van dit meisje. Zalig hoor, om een update te krijgen en te horen dat het goed gaat met de hummels.
   
01-06-11 Vandaag is Finn verhuisd en ook hij deed het goed. Die ochtend had hij al van de kattenbak gebruik gemaakt dus gelukkig geen risico op wateroverlast onderweg en toen ik hem in de bench wilde doen, was hij druk... heel druk. We hebben het vertrek maar eventjes uitgesteld zodat hij ook een tweede, uitgebreider bezoek aan de kattenbak kon brengen, dat zit je niet meer dwars jongen, goed gedaan ! Hij had overigens wel wat te verstouwen... ten eerste een heel stuk rijden wat hij niet echt leuk vond. Hij heeft zelfs een studie gedaan hoe hij als poezenmeis krolse geluiden moest zien te produceren en ik moet zeggen, hij zat aardig in de buurt... Ten tweede kwam dit zelfverzekerde mannetje tegenover een nog zekerder poezendame van 14 te staan. Hij kwam de bench uit en had het allemaal nog niet zo in de gaten... eerst maar eens rondkijken, lekker met opgeheven staartje... Af en toe even terug naar mij zo van: goh zeg, wel spannend hoor... en ineens kreeg hij Chinook in het oog. Jemig, dat is een zekere coon dame... die lag daar met heel veel rust te kijken wat daar voor een rood ding, hij dus, door haar kamer liep. En daar ben je als klein coon ventje (nou ja, klein, ruim 2800 gram) toch wel een beetje van onder de indruk hoor... Zelfs een klein beetje geïntimideerd dus dan ga je proberen of het verschil maakt als je je heel erg groot maakt en geluiden gaat maken. Nee Finn, houd maar op, dat maakt geen indruk op deze dame... Nou was er ook nog een ander coon dametje, Ashwa, die lag nog in bed en werd opgehaald voor een kennismaking. Dit dametje wordt door haar personeel stresskipje genoemd en ze was onder de indruk, en hoe. HAAA !!! dacht Finn, ik ben stoer, bij jou durf ik wel dus de staart ging weer de lucht in en meneer ging lekker verder onderzoeken totdat hij Chinook weer in beeld kreeg... pff, jij hebt wel heel veel air, dat vind ik toch een beetje eng en de rollen draaiden weer om...
Beide dames zijn echter heel rustige dames die niet gaan slaan. Zowel Chinook als Ashwa vonden dat rode gevaarte best wel interessant dus het zal niet erg lang duren voordat daar vriendjes worden gemaakt... Finn had zich in ieder geval al snel een paar plekjes eigen gemaakt en lag uitgestrekt, half in het zonnetje, voor de pui naar de tuin en dat Chinook bovenin de krabpaal naar hem lag te kijken, deerde hem toch niet echt op dat ogenblik, het plekje was gewoon te lekker ...
   
31-05-11 Kom meiden en ventje, we gaan naar bed ! Een vaste uitspraak als het tijd wordt om te slapen. Ook Faelin kent dat en ging hollen heen. Naar bed betekent namelijk ook een bordje eten en dat wordt altijd op prijs gesteld, eigenlijk vooral door Finn, de laatste vent in huis. Faelin ging echter richting kattenbak om daar een lucht achter te laten.... pfffff... ze keek me aan of ze wilde zeggen: zo, ben ik lekker op tijd en heb ik die lucht niet in mijn eigen kamertje en jij kan het direct opruimen, daar ben je tenslotte personeel voor. Handig grietje, had ze goed bekeken...
   
27-05-11 Vanochtend is Flor verhuisd, mijn kleine, grote, stoere meid en wat deed ze het goed ! Onderweg bijna de hele tijd stil, een stukje slapend mijn vingers met haar pootjes vasthoudend of mij stil liggen aankijken met haar mooie oogjes. Dat maakte het voor mij de heenweg al helemaal "mistig". pffff... Het was maar een kort stukje rijden en binnen kwam het contact met Wodan de hond. Voor mijn kleine hum best wel groot en met een luide, schelle blaf wat toch wel wat angst inboezemde. Ze zat trillend achter in de bench en we hebben haar rustig laten kijken, zowel in de bench als op mijn arm. Wodan een tijdje naar buiten gestuurd om te spelen, waar hij natuurlijk geen zin in had want het gebeurde toch echt binnen maar op deze manier kon Flor het huis een beetje verkennen wat ze lekker deed, regelmatig terugkomend naar mijn schoot of mijn benen. Op een gegeven moment was Wodan weer binnen, had Flor zijn achterkant kunnen ruiken terwijl Sven hem goed vasthield en zo'n kleine twee uur na binnenkomst lag ze lekker bij Astrid op schoot te kijken naar Sven en Wodan die samen met een heel groot bot aan het spelen waren. Later Wodan weer even naar buiten zodat Flor weer even lekker rond kon lopen zonder op te hoeven letten dat de hond er ook was. Overal kijkend en vooral als een stokpaardje op haar bippie zeer geïnteresseerd zitten kijken wat daar nou in die kooi zat... dat waren de fretten...
Morgen komt Smokey, een Noorse Boskat katertje van 14 weken. Hij wordt vanuit Groningen gebracht en ik hoop dat deze mensen het eerste contact tussen Flor en hem goed kunnen begeleiden. Smokey is overigens honden gewend dus Flor zal zich daaraan kunnen spiegelen. Ik denk dat het spul met een week gewoon bij elkaar in de kamer kan lopen, als het al een week duurt. Ik hoop het gauw te horen… Mijn kleine, stoere, grote meid was in ieder geval toen ik wegging heel erg aan het op en neer springen maar had op een gegeven moment wel door dat ik wegging en dat maakt het dan weer moeilijker, in dit geval voor haar. Ik vroeg dus Astrid met haar te gaan spelen en toen ze afgeleid was, ben ik gauw gegaan, ik vind de uitgang wel…
   
26-05-11 Gisteren, woensdag, heb ik Fitou (aka Sammie) naar zijn nieuwe gouden mandje gebracht. Het mannetje deed het heel goed onderweg. Nou ja mannetje - zeg maar rustig grote vent want hij woog 's morgens maar liefst 2720 gram... Onderweg lekker even gestopt en even op schoot. Na lekker even uit het raam te hebben gekeken ging hij er uitgebreid bij liggen zo van... nou, rijden maar, ik hoef die bench niet meer in, ik lig hier super... Maar dat ging natuurlijk niet door. Er werd met veel spanning door zijn nieuwe personeel op hem gewacht en dat is iedere keer weer heel lekker aankomen. Sammie kwam met een enorme zelfverzekerdheid de bench uit en ging iedereen begroeten. Natuurlijk wilde hij de prachtige poezendame Mikkie niet overslaan maar die voelde zich enorm geïntimideerd door zoveel overtuiging en gebrek aan zenuwen en begon te blazen en te grommen. Sammie keek er eens naar en vond het maar vreemd gedrag. Ach, nou ja, als jij zo moeilijk doet, dan ga ik het hier maar eens verkennen. Volop knuffels krijgen en de motor hard aan, zo mogelijk nog een standje hoger, en zo af en toe bij mij komen om even lekker tegen mij aan te leunen en vervolgens het onderzoek weer te vervolgen. Uiteindelijk strak naast de kast gaan liggen waar mooie Mikkie onder zat te blazen en een blik van pfff... doet me lekker toch niks...
's Middags toen ik wegging, is er even lekker een rustpauze ingelast, Sammie beneden met het ene personeelslid en Mikkie lekker in haar eigen mandje één op één knuffels van het andere personeelslid. Ook de eerste nacht week het personeel niet van hun zijden en hebben ze lekker apart geslapen en dat resulteert dan dat ze binnen 36 uur op 5 a 10 cm afstand met de neusjes staan. Mikkie is namelijk een heeeel nieuwsgierig meisje maar ik kan me voorstellen dat zo'n ontzettend zelfverzekerd mannetje - en dan ook nog een rooie - best wel indrukwekkend is en dan moet je, of je wilt of niet, toch wel van je af blazen om nog een beetje (schijn)overwicht te hebben. Jammer voor dit meisje zal ze ander overwicht moeten verzinnen want deze lekkere rode man kan het niet echt boeien.... Er wordt inmiddels al lekker gegeten en ook het "bakgebeuren" is al keurig op gang gekomen. Helemaal super dus.

Morgen (vrijdag) mag Flor verhuizen en die krijgt zaterdag haar 14 weken jonge poezenvriendje Smokey. Ik hoop dat die twee, en natuurlijk ook Wodan de hond, het ook zo snel samen zullen kunnen vinden. Het verslag van Flor's verhuizing volgt.

   
23-05-11 Op maandagochtend, voor mijn werk, even een terugblik op het weekend. Het was een weekend van veel autorijden en emoties maar ook van heel veel blijdschap. Blijdschap bij het nieuwe personeel dat hun meisje er eindelijk is na daar een paar weken naar te hebben uitgekeken. De voorbereidingen waren getroffen, ook bij mij dus zaterdagochtend op pad met Freia aka Flame. Natuurlijk eerst het afscheid van broers, zusjes, mama en Enya en "de tantes" Sola en Sassie. Quera had het idee dat zij in die bench moest dus begon te hollen... voordat ik die daar had waar ik haar hebben wilde.... De auto stond inmiddels ingepakt, alleen Freia moest er nog in. Wat heeft deze dame een uithoudingsvermogen, wat een longinhoud en wat een kracht. na zo'n 45 minuten continue luidkeels te hebben gemeld dat ze het er niet mee eens was om in de bench te zitten, zijn we maar even een parkeerplaats opgegaan. Deuren op slot, bench open en Freia op de arm.... direct tegen mij aan liggen en spinnen dat het een lieve lust was. Een beetje water gegeven want van al dat herrie maken zou je toch helemaal schor worden als kleine poezenmeid.... Na een paar minuten toch weer de bench in en wij verder. Zij ook verder, miauwend dat het een lieve lust was, laten horen dat ze al heel goed weet welk geluid ze moet maken als ze krols wordt en toen ineens even stilte.... die stilte duurde wel drie minuten  ... jaja... waarna ze op volle sterkte verder ging...na zo'n 10 minuten weer een kleine drie minuten stilte en daarna weer, tot dat we aankwamen, loeien dat het een lieve lust was. Voor de deur dus eerst weer even bij mij op de arm zodat ze weer lekker rustig was bij het naar binnen gaan. Bij aankomst had Blanket het zo gauw helemaal niet door dat die kleine mee was en inmiddels haar bench uitkwam. Deze prachtige man zag alleen mij en was duidelijk blij... Kijk mij eens leuk zijn !!! Ik ga op mijn rug liggen en wacht op knuffels... en toen had hij het ineens door... wat rustig protest, op een gegeven moment een wat heftiger protest wat ons deed besluiten om de nagels toch maar even te checken en bij te werken... Toen ik wegging, lag het poezenmeisje op de bank heftig te genieten van de knuffels die ze kreeg. Gisterenavond al een update dat het allemaal al veel rustiger was tussen Blanket en Flame en dat het "bakgebeuren" ook eindelijk op gang was gekomen. Ze bleek het waarschijnlijk toch wat eng te vinden met Blanket erbij dus mocht mee naar de slaapkamer met eten, drinken en kattenbak met de haar bekende houtkorrels om lekker op bed een filmpje te kijken en natuurlijk uitgebreid te knuffelen. En al heel snel was ze twee keer op de bak geweest... Daar was dus duidelijkheid en omdat het al wat rustiger is met Blanket, zal ze het gauw gewoon beneden willen doen.

Zondag ging het afscheid al een stuk sneller 's morgens, Quera had door dat die bench niet voor haar bestemd was... hoewel... vrouwtje, ik vertrouw het niet echt helemaal hoor. OK, ik moet nu Feria knuffelen... wat gebeurt er toch ????? De rit was een kwartier korter, mijn Tom begreep nu ook hoe hij mij moest leiden (dat was zaterdag wel anders... stomme Tom en ja ik weet dat ik hem slimmer kan maken...) dus het ging allemaal heel voorspoedig. Feria protesteerde maar veel minder. Ze vond het wel zalig dat mijn vingers in de bench waren. Die kan je namelijk vasthouden en er dan je koppie op leggen om even tussendoor de ogen te sluiten... zo'n 10 tellen... en dan moet er toch weer gemeld worden dat die bench niet leuk is. Ook even een parkeerplaats op, deuren dicht en even knuffelen... Goed meis, nog een half uurtje, we zijn er bijna... Bij binnenkomst het eerste contact met Nini en Tijgertje. Nini, een effen tortie (met beetje wit) HTK'tje is duidelijk een hele sterke dame. Die kwam meteen met een grote klap van haar poot op de grond melden dat Feria er wel rekening mee moest houden dat zij de baas in huis was... Dat was dus duidelijk haha ! Tijgertje, een prachtige Coon in de kleur die ik zo graag wil hebben, vond het niet zo wat, was wat geïntimideerd door het geheel en natuurlijk toch al een beetje van haar stuk omdat ze niet naar boven kon, het was natuurlijk wel zaak om elkaar te ontmoeten als ik daar nog was. Feria had al heel snel door dat die zalige rieten mand onder de tafel een lekker uitgangspunt was van de ontdekkingstochten. Maar goed, daar lag van alles en Feria begon het eerste papiertje maar eens te verwijderen... Ja, meisie, dat hoort daar ook niet hè, zei haar nieuwe vrouwtje en die ging het allemaal maar weghalen, wetende dat Feria dat anders wel zou doen, ze zijn Coons gewend... Feria ging achter een muisje aan en bracht dat meteen in haar mand onder de tafel... lekker liggen daar en over de rand kijken. Een ander plekje was het tafeltje met een kleedje tot op de grond, als je dan je neus daaronder uit steekt en net je ogen, dan zie niemand je maar jij ziet wel alles... ook zo'n lekker uitgangspunt...  de krabpalen werden onderzocht en beklommen, de hele nieuwe was nog niet interessant maar die met de luchtjes van de andere katten waren interessant. Nini mocht op een gegeven moment naar buiten en Tijger naar boven. Feria liep heel parmantig in het rond met zoiets van: zo, ik ben thuis... Ik ben heel benieuwd hoe dat de eerste nacht is gegaan maar zou vandaag ook al een update krijgen...

De volgende die gaat is Fitou dus bij thuiskomst van het wegbrengen is hij er niet meer om even wat troost te zoeken want, ook al gaat het bij het afscheid nu goed... ik doe dingen nu ook anders en dat bevalt heel goed, tijdens de terugweg wordt het wel enorm "mistig" hoor... zomaar ineens... pfff. Het blijft heftig hoor, het afscheid van die kleintjes... Quera is heel rustig onder het geheel, heeft natuurlijk nog een viertal lopen, en ook Enya is rustig. Ik hoop dat dat zo blijft...

   
20-05-11

Vandaag was het weer de tijd voor de ontworming en heb ik de gewichten eens even goed bekeken om te zien hoeveel ze mochten hebben. Flor als lichtste bijna op de 1800 gram, Freia daarboven net op 1900 gram en de rest boven de twee kilo met Fitou als zwaarste, hij zat gisteren net boven de 2,5 kilo met Finn er vlak achteraan. De ontworming zelf was weer een feestje… yehhhh snoepjes dus ontzettend opletten dat ieder zijn deel kreeg…
Natuurlijk zijn er ook weer nieuwe foto's en ik hoop vanavond nog andere foto's te kunnen plaatsen... het plan is er, nu nog de uitvoering... Voor nu in ieder geval: Enjoy !

   
18-05-11

Vanmiddag was Marion hier voor een consult om te kijken of een van de katten wellicht een kleine Bach-bloesem-ondersteuning nodig had en dat gaan ze dus krijgen. Ik had zelf ook al iets klaarstaan voor ze, ook van Bach. Dat heeft het vorige nest ook van mij gekregen toen ze uitvlogen. Het grootste deel van wat Marion vertelde, klopte met mijn eigen inschatting maar bij een van de meiden was dat toch wat anders. Ik ben dus heel blij dat ook zij datgene kan krijgen wat ze nodig heeft om de overgang naar haar nieuwe plekje zo gemakkelijk mogelijk te maken. Dank je wel Marion, voor je komst en voor de komst van je buurvrouw Tronny die de katten aan een uitgebreide knuffelsessie heeft onderworpen waar ze intens van hebben genoten.
Voor wie meer informatie over Marions werkzaamheden zou willen: http://www.alphaprogress.nl

   
16-05-11

Vanavond kwam Amber met mamma Annet op bezoek en Amber heeft de kleintjes laten rennen hoor… de inhoud van zo ongeveer de hele speeltent werd links en rechts door de kamer gegooid en de hummels maar jagen en vangen en op een gegeven moment niet meer weten waarheen te hollen voor een speeltje, er lag nu ook zo veel…
Toen zij weer naar huis waren en het zestal had gegeten, werd het snel rustig. Flor had een overwinning, ze kwam bij mij op schoot liggen en was al snel in dromenland. De rest van de week kwam ze ook regelmatig even buurten voor een schootzit-ogenblik, ze heeft dus eindelijk uitgevonden dat een schootje best heel lekker kan zijn.

   
13-05-11 Vanochtend werd ik heel vroeg wakker. Er moest veel gedaan worden vandaag, ook voor mijn vrijwilligerswerk dus wel lekker, uit jezelf zo vroeg wakker zijn maar ik werd wakker met de gedachte dat ik niet had gezien dat de heren op hun ingedaalde mannelijkheid waren gecheckt. Zodra al het soppen klaar was, was het ook mogelijk om de dierenarts tijdens normale uren te bereiken dus eventjes gebeld. Kees was al aan het opereren maar die belde snel terug. Voor alle zekerheid moest ik toch maar even komen nog want hij snapte dat ik het heel belangrijk vond om te weten dat ook dat goed was. Die controle ging op zich heel goed alleen toen we weer buiten de behandelkamer stonden, stond daar ineens een heer voor ons die de drie rooie kittens wel even wilde zien... op mijn opmerking dat het er maar twee waren, bedacht hij dat ze dan wel heel groot waren. Toen ik zei dat ze twaalf weken waren en rond de 2200 gram wogen, was hij helemaal verbaasd. Hij heeft de heren ook superfel gezien want hij had een grote, zwarte bouvier bij zich die ook graag even wilde kijken... wel katten gewend was maar ja, zo'n grote zwarte kop ineens voor de enige uitgang van de bench waar je in zit... dat brengt je als 12 weken oude katers toch wel in de verdediging en vooral Finn ging er behoorlijk op. Hij was zich volgens mij echt naar geschrokken maar toen we weer in de auto zaten en ik vroeg of het nou echt zo erg was, was het gelukkig gauw over. Thuis lekker even met water gespeeld en toen was het gelukkig helemaal vergeten...
   
12-05-11 Vandaag had ik een vrije dag genomen om met de hummels naar de dierenarts te gaan voor het enten en chippen en de tweede, grote controle. De controles resulteerde in een prima voor alle zes, de enting in de bips ging bij iedereen super goed; lekker rauzen over het lijfje op een andere plaats en och, het was geeneens leed. Dan de chip... :-( Ja, zei Kees, dat is wel een veel grotere naald... weet ik wel, zei ik bot, doe nou maar !!! Ik had Fitou als eerste genomen omdat dat best een stoertje is. Geen grote mond en heel lief. Zonder een kik, mijn stoere vent !!! Wat was ik trots op mijn rooie mannetje. Een van de assistentes was meegekomen om de administratie helemaal te verzorgen want ook de chip moet straks op naam worden gezet natuurlijk. De dierenarts kon dus de controles, het enten en de chip verzorgen, zij de administratie en ik het vasthouden tijdens en het knuffelen nadien, want dat hoort er natuurlijk ook bij. De chip ging niet bij iedereen even lekker en het is dan even vermannen en zeggen dat ze hartstikke stoer zijn !!!! Met een boel knuffels was het leed gelukkig gauw geleden en binnen de 25 minuten stonden we al weer buiten. Kees stond er ook van te kijken maar zo zie je maar hoe het oefenen van oortjes, neusjes en bekkies kijken zijn vruchten afwerpt. Ook nauwelijks stress bij de kittens hoewel we met z'n allen wel in coma gingen toen we thuis waren...  Het kost blijkbaar toch dermate veel energie... Zij konden iets eerder lekker gaan slapen want ik moest nog zorgen dat de chipstickertjes netjes bij de namen kwamen t.b.v. de stambomen. Helaas hielp het niet om naar het postagentschap aan het andere eind van Dieren te rijden want toen ik daar aan kwam, bleek dat ook hier tegenwoordig op 17.00 uur wordt gelicht en niet om 19.00 uur zoals dat eerder was.
   
11-05-11

Er is veel gebeurd deze week en de hummels maken grote sprongen. Ze hebben inmiddels geleerd dat in broeken klimmen niet op prijs wordt gesteld als je zo rond de twee kilo weegt. Het gebeurt nog wel een enkele keer maar ik krijg direct kusjes (lees likjes) als ik au roep en ze van mijn benen pak. Ook het stoeien gaat soms dermate hard dat ik maar hard au roep en dan meteen kusjes krijg.

Feria geniet volop van het bij mij liggen, ook heeft ze door dat ze de motor aan kan zetten en dat die standjes heeft, zeg maar. Het kan zachtjes en als ik dan heel enthousiast ben, dan klinkt haar motortje ineens een beetje luider. Ze geniet er duidelijk enorm van hoewel ze soms volgens mij nog niet helemaal door heeft waarom het nu zo lekker is.

   
10-05-11

Gisterenavond waren we aan het spelen met hengeltjes en speeltjes en nadat ik – toen we al boven waren en nog lekker even door gingen – voor de derde maal zo’n vlijmscherp nageltje in mijn vingers had, bedacht ik dat ze toch pas vanavond weer in de grote krabpaal zouden kunnen klimmen dus werden alle nageltjes geknipt. Bij de een ging dat heel simpel: gewoon alles achter elkaar, bij de ander moest er een trucje bij te pas komen en zelfs Flor bleef voor wel 8 nageltjes rustig bij mij zitten, de rest van haar nageltjes hebben we met tussenpauzes gedaan… :-). Flor heeft gisteren lekker bij mij gelegen. Het lijkt of ze er achter komt dat dat knuffen toch wel heel lekker is… Ze houdt het al wel drie minuten vol… Afgelopen weekend lukte het twee maal over voor wel twee minuten.... haha !

   
06-05-11

Hoe graag ik er ook niet aan wil denken, het afscheid komt onvermijdelijk dichterbij. De afspraak voor de tweede enting en de chip is gemaakt en we gaan dit keer naar Kees. Dan nog één week lekker veilig bij mama Quera en dan zijn ze 13 weken en mogen ze al uitvliegen. Inmiddels is er al aardig wat bezoek geweest en dat wordt heel interessant gevonden. Vooral op tenen en voeten zijn de hummels gek want die zijn lekker om in te bijten ! Ze lopen inmiddels door het hele huis en er zijn nog steeds nieuwe dingen om te ontdekken. De wasmachine bijvoorbeeld. Het was de eerste keer dat hij aanstond dat ze er voor konden zitten. Feria had gisteren al een hele tijd voor het raampje gezeten maar er zat toen niets in. Nu was hij aan het herrie maken en dat was toch wel griezelig. Ik ben er toen voor gaan zitten kijken en al heel snel zat iedereen voor mij, naast mij of op schoot en zaten we met z’n allen gebiologeerd naar het ronddraaiende wasgoed te kijken. (erg boeiend hoor haha !!!) Na een aantal minuten vonden ze het welletjes en gingen weer spelen en zelfs op het centrifugeren werd geen acht meer geslagen. Ook de droger werd als niet interessant betiteld !

De afgelopen dagen heb ik heel wat foto’s gemaakt waarvan een deel onderaan de nieuwe foto’s van week 11 staan want natuurlijk staan er weer nieuwe foto’s op de website.

Ook de vorige week beloofde foto’s zijn te zien maar de “trouwe bezoeker” zal die zeker een van de afgelopen dagen hebben opgemerkt. Er komt overigens op het ogenblik een heel vreemd geluid van boven uit de krabpaal, na een check blijkt het Sola te zijn die al snuivend en briesend heel lief Fitou aan het wassen is, z’n oren worden hem zo ongeveer binnenste buiten gekeerd… het klinkt alleen heel boos maar ze is toch wel heel lief bezig, benieuwd hoe lang deze liefde vol houdt…

   
29-04-11 Vanochtend heel vroeg uit bed om de hummels lekker uit te laten razen, te ontbijten en het spul in rust te krijgen zodat we ook de fotosessie nog konden doen voordat het kittenbezoek kwam. We hebben het allemaal op tijd gered en toen volgde er nog een fotosessie door het kittenbezoek. Ik krijg de foto’s ook en als ik ze mag delen, dan komt er nog wel een deel op de website te staan.
Voor nu moeten jullie het mijn mijn eigen shoot doen... ze staan weer op de website dus wie zin heeft.... enjoy !

Verder hebben ze gisteren weer een ontwormingstabletjes gekregen en dit keer moest ik goed opletten want ze werden als snoepjes gegeten. Bij het laatste tabletje had ik er drie hoog in mijn broekspijpen hangen die aan het vechten waren om een tweede “snoepje”. Ik heb me naar gelachen…
   
28-04-11 Vandaag had Flor bedacht dat ze wel eens boven in de gordijnen in de gang kon klimmen... ze kwam uiteindelijk met grote sprongen naar beneden, kleine durfal, mijn lekkere stoere meid !!! Inmiddels is het gordijn opgeknoopt en kunnen ze er niet meer in. Het ziet er niet uit nu maar dat is dan maar zo...
   
27-04-11 Finn heeft zich vandaag in een compromitterende positie gewerkt waar ik hem gelukkig heel snel uit kon bevrijden maar daar was hij wel heel erg van onder de indruk. We hebben samen lekker even gezeten om tot rust gekomen want ook ik was er van geschrokken… maar al snel was er geen tijd meer voor zitten want er moest gespeeld worden.
   
26-04-11

Vanochtend mochten ze – zoals altijd – ’s morgens lekker eventjes uitrazen voor het eten. Toen allemaal naar boven voor het ontbijt en meestal gaat dat heel goed want dan hebben ze wel trek. Nu had ik er vijf boven en hoorde ik rare geluiden van beneden komen, benepen piepjes en tweestemminge benepen piepen; ik gauw naar beneden en wat zag ik… Freia zat op het randje van het gordijn bij de voordeur, op zo’n 3.75 meter hoogte en durfde er niet meer uit natuurlijk. Quera en Enya zaten eronder en zagen ook geen oplossing… “Trap halen” “fotocamera halen” schoot door mijn hoofd heen maar werd ook direct aan de kant geschoven want straks kan ze zich niet vasthouden en dat moeten we niet hebben… en nu weer even een leuke visualisatie voor diegenen die daar goed in zijn: Ik heb het gordijn maar om mijn nek gebonden en toen wijd gehouden zodat er een kuil ontstond waar ze zich in zou kunnen laten vallen… Ze vond het doodeng… piepen niet zo zuinig en ik maar motiveren en stimuleren: “je kan het meisje, kom op, kom maar, je kan het !!!!” en uiteindelijk wurmde ze haar bippie tussen de rand uit en hopste naar beneden, het laatste stuk met een grote sprong en toen snel tegen mij aan want pfff, dat was wat…

   
25-04-11 Vandaag naar de kattenshow in Arnhem geweest, niet om katten te kijken maar om leuke dingen te kopen. Natuurlijk kon ik niet vinden wat ik hebben wilde maar wel twee mooie manden want die boven liggen, vond ik toch niet zo mooi... Natuurlijk ligt het zestal in de "oude manden" en worden de nieuwe, grote manden niet door de kittens gebruikt. Gelukkig wel door Quera, die heeft zich de mand boven maar toegeëigend en geniet er zichtbaar van. De mand beneden wordt door de groten gedeeld, dan ligt de ene er in en dan de andere... De kittens geven de voorkeur aan de krabpaal, de bank of de "lekker-luieren-kussens". Natuurlijk heb ik mijn gang naar de kattenshow ook gebruikt voor mijn vrijwilligerswerk voor Cat Shelter Limburg (zie linken pagina). We gaan opnieuw een kunst-internet-veiling houden dit jaar (startdatum 4 oktober !!!!) en daar er vele kunstenaars aanwezig waren....
   
24-04-11 In het weekend hebben ze opnieuw vis voorgeschoteld gekregen en nu was dat zalig !!!! Zelfs Flor had tijd om te zitten eten en dat zegt wat bij dat grietje. Nu even afwachten wat dat met haar gewicht doet, ik hoop dat het zoden aan de dijk zet en dat ze lekker aan komt maar dat moeten we afwachten natuurlijk. De volgende weging is aanstaande donderdag.
   
22-04-11

Vandaag was een enerverende dag: de kittens hebben hun eerste enting gekregen en ik ben trots op de babies. Het was alleen heel erg warm dus ik zag rode neuzen bij de jongens en ook bij de voetzooltjes was goed te zien dat ze het warm hadden. Bij de DA dus al een beetje verkoeld maar toen we eenmaal thuis waren eerst lekker even lopen in de koele gang op de tegels. Toen naar binnen, ruimte gemaakt en een grote bak water in het midden !!! Dat was feest: iedereen erbij, sommigen er zelf al met de pootjes in, anderen heb ik even laten voelen en Fitou zat ineens met vier poten in de bak en plensde erop los: iedereen mocht meegenieten want hij schudde continue zijn pootjes uit zodat de rest ook de spetters wel kregen. Na een paar minuten – veel te vroeg naar Fitou’s zin – werd er weer goed afgedroogd. Ok, als ik dan niet meer spetteren mag, dan ga ik maar lekker liggen slapen want poeh… wat een ervaringen…
Lekker onder de krabpaal op een dekbedje, ik ben er zalig even bij gaan liggen kroelen. Hij greep mijn vingers vast en met mijn andere hand langs zijn rug krulde hij nog eens extra op: zo gezellig !!! Beiden even de ogen dicht, even rust na alle gebeurtenissen…

Dan nog meer goed nieuws: Enya heeft haar heupfoto gehad en dat ziet er perfect uit volgens beide dierenartsen die de officiële foto mogen maken. Vanzelfsprekend wordt de foto nog opgestuurd naar Lars Audell in Zweden maar deze eerste uitslag van de dierenartsen is al heel fijn.

Natuurlijk hebben we ook weer nieuwe weekfoto’s dus wie zin heeft… ze staan op de kittenpagina…enjoy !

   
16-04-11 Zoals beloofd staan de krabpaalfoto's nu ook op de website. Ik hoop dat jullie je kunnen voorstellen, zeker bij het zien van de gehele krabpaal, dat het eng is... het gaat ook zoooo ontzettend snel en dan maar hopen dat ze zich goed zullen vasthouden.
   
15-04-11

Het zijn donderstralen !!! Ze zijn de afgelopen week door alle “barrières” heen gebroken en hebben nu bijna de hele kamer tot hun beschikking, twee stukjes uitgezonderd. Maar het spul heeft de grote krabpaal in gebruik genomen, eng hoor want ze zijn dan toch nog zo klein… Als je alleen dan de een na de ander – elkaar na-apend natuurlijk – het konijnenrennetje in ziet klimmen, ziet wiebelen op het bovenste randje (hoe kunnen ze het) en vervolgens afzetten en tegen de paal terecht zien komen… tsja, dat was ook heel eng dus dan maar dit. Ik was net woensdag alle nageltjes weer aan het knippen, dat moeten ze tenslotte ook leren. Ik ben er natuurlijk mee gestopt. Ik kreeg die middag bezoek, heb een briefje opgehangen “ben zo terug” en ben gauw een groot schot gaan halen zodat ze in ieder geval in de kamer zouden blijven… Inmiddels komt keer op keer de tent “langs” in de kamer. Over het algemeen heeft een van de jongens die op sleeptouw. De eerste keer was wel heeeeel vreemd… Ik heb een aantal meiden ook van een andere kant mogen zien: speeltjes zijn voor sommige echt eigendommen – afblijven, van mij wat duidelijk wordt gemaakt door grommen, blazen en zo mogelijk ook slaan. Sola beschermt haar krabsofa en vindt dat het kittenkrabpaaltje van haar is, die wordt dus ook met verve beschermd. Het bovenste plekje van de krabpaal heeft zij zich ook toegeëigend en toen een van de jongens daar was gaan liggen, was ik ook bang dat die daar door Sola afgeslagen zou worden. Gelukkig niet, ze ging keurig op het randje liggen, vond het niet echt wat maar accepteerde hem toch op haar plek. De foto’s van de krabpaal volgen morgen op de site.

De nieuwe fotoshoot staat wel op de site, ondanks dat niet iedereen zich lekker voelde gisterenavond, waren ze vanochtend heel goed te pas en ik mocht dat ontgelden. Dit was weer een shoot waar ik heel veel lege of halflege foto’s had…

   
08-04-11

Inmiddels zijn ze 7 weken oud, mijn haarballetjes en als het zo blijft gaan, hoef ik me geen zorgen te maken of ze wel 2 kilo zullen wegen als ze bij hun nieuwe personeel zullen intrekken. Afgelopen week heb ik de kittens aangemeld zodat geïnteresseerden kunnen reageren. We hebben al een paar reacties gehad maar of men wilde niet langer wachten of men wil met het kitten fokken en dat mag contractueel niet.
Het spul is de afgelopen twee weken in het stadium geweest dat overal in gebeten moet worden, dat er alleen maar tijd is om te spelen, te rotzooien en te slapen… je moet ze bij het etensbord zo onderhand vastplakken maar bij mams gaan ze wel steeds weer drinken. Faelin komt graag tegen mijn been aanzitten totdat de rest heeft gegeten om vervolgens lekker uit mijn hand te mogen eten. Fout natuurlijk !!! Ik verwen ze daarmee… ja, dat weet ik maar ze staan bijna allemaal rond het bord netjes te eten. Dat het bijten niet op prijs wordt gesteld, is ook duidelijk: als ik au zeg, krijg ik gauw likjes.

Feria voelde zich dinsdagavond niet lekker en liep al piepend in het rond: het bleek dat ze moest overgeven. De vis die ze zo lekker vond, heeft ze – vermoed ik - toch te schrokkerig opgegeten om haar mams voor te zijn… Daarna had ze twee daagjes dat ze eigenlijk helemaal niet wilde eten maar nu is dat weer helemaal goed en schrokt ze het vlees weer vlot naar binnen. 

Ze hebben ook een nieuw krabpaaltje gekregen waar erg van genoten wordt (– lees: in gebeten wordt en vernield wordt). Ook is het kattenkruid ontdekt en ze worden er echt helemaal hyper van – superleuk om te zien. De stofzuiger is voor een aantal niet meer eng en Enya en Quera waren compleet van hun stuk toen ik op een wat onfortuinlijke manier woensdag de trap nam (naar beneden gedenderd ben dus…) Dat is gelukkig met een sisser afgelopen hoewel alles natuurlijk nog pijn doet maar voor ik een jongetje ben, is dat vast over…

Verder is de kittenkooi boven opgeruimd en hebben ze nu de hele kamer om lekker te spelen en te ravotten. Flor liep namelijk bovenop de deksel - een rooster – en dat vond ik toch niet zo wat. Buiten dat werd hij toch alleen nog maar gebruikt om doorheen te rennen...Nu is het genieten met al het speelgoed, de manden, de krabpaaltjes, krabmuizen en trapeze… Ook de waterbak is een feest want daar kan je een waterballet van maken en ook daar wordt van genoten !!!

Er staan weer nieuwe foto's op de website (en er volgen nog hele mooie... even geduld... haha) en ik hoop dat jullie daar weer van zullen genieten.

   
01-04-11 De F-jes zijn alweer 6 weken... wat gaat het snel! 6 weken betekent dus ook dat de eerste ontworming moest plaatsvinden en wat waren ze stoer allemaal ! Het halve tabletje werd netjes weggeslikt, niet iedereen vond het een feest, een van de meiden schrok zich helemaal naar van dat kleine pilletje in haar keel en spuugde hem snel uit. Hup, snel nog een keertje en toen was het niet meer zo raar dus werd het ook door haar netjes weggeslikt. 6 weken betekent ook dat ik de babies aan de grote wereld ga voorstellen en dit weekend ga ik daar foto's voor maken. De fotosessie vandaag was trouwens een ramp: Ik had een prachtige fleecedeken gekocht, mooi donkergroen en ik zag dat helemaal zitten. Helaas zag ik toen de foto's op de computer stonden dat ik "neonkittens" had gekregen: de witte voeten en befjes leken gevuld met 100 Watt lampen, het zag er niet uit ! gelukkig had ik ook een andere kleur groen gekocht en die vond ik wel heel leuk. Hieronder een foto van Feria, ze heeft nog een heel stuk met die ster op haar bolletje gelopen.... De tweede foto zijn Freia en Fitou, lekker samen aan het eten en tijdens het wegen viel Fitou bijna in slaap in het lekkere bakje tijdens het wegen. Verder heb ik de kamer in twee dagen tijd 4 of 5 keer omgebouwd en uiteindelijk heb ik de ren gisteren gesopt en hebben ze veel meer ruimte gekregen. De nieuwe speeltjes zijn binnen maar nu hebben ze nog het play circuit en een ander speeltje met ballen waar ze zalig mee spelen. Het op de bak gaan gaat heel goed hoewel er nog wel door Quera en Enya wordt gepoetst en als ik zie wat er door de hummels neergelegd wordt als ze het in de bak doen dan snap ik niet dat dat nog opgegeten wordt door de dames... Van de week zat ik trouwens boven te voeden en lag Feria nog lekker te slapen buiten mijn bereik. Quera zat het voeden zo eens te bekijken en begon toen te kletsen... ja schatje, duidelijker zijn, je weet het... Nou, dat deed ze hoor. Blijkbaar was ze bang dat ik Feria zou vergeten want die werd in haar nekvel gegrepen en achterwaarts lopend - dan kan je je gewicht in de strijd gooien - werd ze richting mij gesleept, of ik haar zou vergeten zeg ! Dat er goed gegeten wordt, blijkt wel uit het feit dat er 2 al bijna een kilo wegen... met zes weken... Op het ogenblik zie ik Quera opstaan en weglopen, ze werd keer op keer door het spul besprongen en heeft daar blijkbaar even genoeg van, ze doet het zo ontzettend goed, mijn rode grietje. Ik ben weer zo trots op haar. Sinds dinsdag is Enya overigens krols, en hoe !!! Ze heeft het een tijdje uitgesteld maar het "sloeg nu in alle hevigheid toe". Na een eerste blik door de kittens zo van: wat doe jij raar... waren ze er heel erg snel aan gewend.
Goed, nu wordt het dus delen voor mij, ik ben heel benieuwd hoe de babies het vinden, al die vreemde mensen maar ze krijgen hier vrij veel impulsen dus dat komt vast allemaal goed, daar heb ik alle vertrouwen in. Nu gauw nog even voeden, ze krijgen voor het eerst tonijn en ik ben benieuwd hoe ze dat vinden.
 
26-03-2011 Sola heeft zich eindelijk aangesloten bij de groep van "(surrogaat)mama's". Ze had al wel eerder in de ren gezeten maar iedere keer als ik dan kwam kijken, ging zij snel weg terwijl ik haar keer op keer de kittens liet zien en vooral liet ruiken. Nu lag ze lekker maar ik hoorde wel steeds geblaas. Het bleek dat ze best op wacht wilde liggen maar dat gespring boven op je, dat aan je manen hangen en je helemaal kaal laten plukken... nee, daar komt niets van in, daardoor ging ze blazen. Quera was haar kraagje al kwijt, Enya ligt de hele tijd al veel bij de kittens en die zie ik alle acties van de hummels "lijdzaam" over zich heen laten komen dus die is haar kraagje ook zo goed als kwijt. Ik zag haar gisteren met haar kop zo hoog mogelijk gestrekt en de ogen dicht liggen (anders krijg je er een batterij nageltjes in) terwijl de kittens in haar aan het klimmen waren. Oh ja, natuurlijk mag er bij Sola helemaal geen tepel gezocht worden want dan verslikt ze zich ook nog eens in haar geblaas... Hieronder de foto's die ik heb kunnen maken van Sola...
 
25-03-2011 Gisterenavond vond ik het eerste plasje naast de bak. Ze lagen allemaal te slapen op die plek en als je dan heeel nodig moet als je wakker wordt, is dat nog even lastig en is het misschien wat ver lopen naar de bak... Een halve meter is nu ook wel heel erg ver... Verder zit alles in de bak en ik vind ook steeds meer. Dat gaat dus ook goed. Bij de weging gisteren waren ze weer super aangekomen en ook Quera is een beetje aangekomen. Het zelf eten wisselt. Soms hebben ze helemaal geen zin in de carnibest, soms is het voeren wel heel gemakkelijk maar ook soms wordt mijn hand met nageltjes in de buurt gehouden en worden er enorme hoeveelheden weggewerkt. Finn stond gisteren met beiden poten midden in het vlees en was me aan het schrokken! Flor liet het zich tot nu toe allemaal lekker gelegen liggen maar gisteren was ze anders aan het doen. Toen ik goed keek, zag ik dat ze het stukje dat ze uit haar bekkie had laten vallen van de luier aan het opeten. Gauw er een brok bijgelegd en dat ging lekker naar binnen. Ze kan het dus wel. Faelin, Finn en Fitou houden er heel erg van om na het eten of - als het ze lukt - al voor het eten in mijn nek te gaan liggen. Volle bak daarboven dus. Ook Freia heeft dat plekje uitgevonden. Flor kruipt altijd bij mij op schoot en Freia vond/vind dat ook een heel lekker plekje. Mams krijgt er dan een beetje gewicht bij maar de haardracht wordt slechter. Ook bij Enya zie ik de consequenties van haar pleegmoeder zijn. Haar kraagje is inmiddels bijna weg want tsja, als goede moeder laat je veel toe, je kids mogen in je klimmen, aan je hangen en dat je haardracht dan minder mooi wordt... dat is dan maar zo. Ach, dat groeit allemaal wel weer aan.
   
23-03-2011 Het is super om te zien hoe goed de kittens het doen. Het zindelijk worden gaat ook heel goed, eigenlijk heb ik nog niet veel naast de bak gevonden of het moet mijn eigen fout zijn geweest. Een van de kattenbakjes zat namelijk bij de showspullen en ik kon het ding maar niet vinden. Daarom had ik een hele lage neergezet. En als je al een grote meid bent met lekkere dikke billen, ja, zo'n heel laag ding... daar schuif je dan toch snel overheen met het gevolg dat de helft er naast lag. En Feria deed nog wel zo goed haar best, goed gedaan hoor meisie.... Dus nog maar een hele grote bak neergezet. Ze zijn niet meer over het hoofd te zien nu en het blijkt goed te gaan. Nu heb ik natuurlijk wel opperpoetsvrouw Enya die er bij is als ik er ook ben maar ook mams zie ik nog wel ontlasten. Vanavond zag ik Fitou heftig in de kattenbak bezig. Op een gegeven moment was de plek blijkbaar goed en toen begon de concentratie... en het langzamerhand voorover zakken... en het op je buik terecht komen en daar rustig blijven liggen totdat je weer bijgekomen bent van alle inspanning... Wat een knappe vent !!!
   
21-03-2011 In de week-update schreef ik al "de F-jes worden groot" en oh, wat is dat waar. Bij de weging op zondagavond zag ik mooie gewichten. Gisterenavond, toen we naar bed gingen, had Quera nogal wat stuwing op een klein deel van haar melkbar. Ze liep achter haar kinders aan: hier zat er eentje en daar... en daar en werd er wat nerveus van... daarom toch nog maar een nachtje achter het plexiglas in de kittenkooi ipv los in de kittenkamer, is ook gemakkelijker voor het zindelijk worden. Quera ging er lekker bij liggen en was helemaal tevreden en de kittens gingen drinken heen... dat zou de stuwing wel oplossen. Vanochtend riep ze me (en dat heeft ze nog niet gedaan sinds ze met haar babies in de kittenkamer zit) en ik ging dus gauw maar eens even kijken... oeps, wat was hier gebeurd? Alle babies liepen door de kamer heen en mijn eerste cadeautje lag bij de ingang op de vloer, jammer genoeg weet ik dus niet van wie... Gauw opgeruimd en twee extra kattenbakken gepakt voor ze. Maar goed, niet alles kan in 1x naar boven dus eerst wat andere dingen... Kom ik weer binnen, zie ik Freia in een rare houding zitten... visualiseer even mee...er staat een rond bakje met babybrokken met een opstaande rand van zo'n 17 cm doorsnede. Freia zit daar met vier poten in - wat al een kunst op zich is om dat te laten passen - en kijkt mij aan met een moeilijke blik... wat is ze aan het doen daar??? Er gaat een bippie in de lucht en ik zie het gebeuren... is zij toch de tweede die een cadeautje voor mij neerlegt... Heel erg pogingen doen om dat "in de bak" te krijgen maar tjeetje... heb je niet een wat grotere kattenbak, dit is wel erg veel gevraagd van ons, kleine hummels hoor !!! Ik heb me naar gelachen wat natuurlijk resulteerde in een verontwaardigde blik... de helft lag er naast maar dat kan ook bijna niet anders want die voeten passen al bijna niet. Toen verloor ze haar evenwicht en ging er midden in staan. Hebben we dus ook meteen een voet gewassen... Ze weet in ieder geval dat ze het ergens in moet doen. Wat een zalige meid !!! Vandaag hebben ze dus lekker los in de kittenkamer kunnen rondhollen met al hun speeltjes en drie kattenbakken, ik hoop dat ze die kunnen bereiken als ze moeten... dat zou fijn zijn...
   
18-03-2011 Gisteren waren de kittens al weer 4 weken oud. Ze groeien goed, ontwikkelen zich goed en de carnibest wordt door de meesten netjes weggekauwd. Vandaag hebben we weer een fotosessie gedaan en woensdag heb ik close-up foto's liggen maken - genietend van de naweeën van mijn tandartsbezoek. Het normaal zo lekkere zonnetje brak vanochtend door en gooide behoorlijk roet in het eten bij het fotograferen. Gelukkig had ik de close-up foto's al en gelukkig was het zonnetje soms weg. Dat moet ik toch een beetje anders plannen dus vanaf volgende week. Ik ben benieuwd hoe ze dit keer zindelijk worden want met poetsvrouw Enya erbij is natuurlijk niet echt handig want die is ze iedere keer voor. Ach, het zal wel loslopen, de bak staat zowel boven als beneden voor ze klaar. De nieuwe foto's van deze week staan inmiddels op de site duzzzz.... enjoy !
   
16-03-2011 Vandaag Carnibest-dag! 's Morgens krijgen ze nog hun bijvoeding KMR en 's middags is het toch echt tijd voor vlees. Tot mijn blijdschap lijkt iedereen de carnibest lekker te vinden, er worden door iedere hummel vijf hapjes naar binnen gewerkt. Sommigen willen nog wel meer maar voor een eerste maaltijd vind ik het genoeg, laat de buikjes hier eerst maar even aan wennen. 's Avonds opnieuw vlees en tot mijn stomme verbazing hapt Faelin het uit mijn hand, helemaal niet in het bekkie stoppen maar gewoon zelf eten en ook nog eens een enorme hoeveelheid. Ik heb haar maar gestopt op een gegeven moment want dit is wel erg veel. Morgen opnieuw vlees... Als Freia aan de beurt is, laat die zien dat ze een hele grote meid is: ZELF DOEN!!!! is het devies en ze zit gewoon van het bord te eten en ik mag het met groot genoegen gadeslaan... Mijn grote mooie meid.
   
15-03-2011 Zaterdag nog vergeten te melden dat ik tandjes ontdekt heb. Flor was aan het gapen en toen zag ik ze ineens. Een vriendin vroeg mij of ik ze gevoeld had... nee, nog niet gelukkig maar dat gaat vast komen... Vandaag is Quera niet zo goed te pas. Ze eet haar eten niet op, de convalescense gaat er met hangen en wurgen in maar zeker niet met smaak zoals anders en noch haar vlees, noch het lekkere blik vis wat ik tussen de middag voor haar neerzet, wordt aangeraakt. Hopen dat dat snel oplost. Ik zie verder niets aan haar dus we wachten even af. De dag vasten heeft haar blijkbaar goed gedaan, 's avonds gaat ze uitgebreid naar de bak en dat heeft haar blijkbaar niet lekker gegeten. Ik had voor de avond toch weer vlees uitgelegd en met een lekker extraatje er door heen, wordt dat met smaak weggehapt midden op de avond. Niet de hoeveelheid die ze normaal eet maar toch een aangenaam gezicht, blijkbaar was ze hetgeen haar dwarszat, kwijt. Helaas had het niet eten van Quera wel een weerslag op de weging, althans, op het resultaat daarvan. Ondanks dat ik drie maal een beetje bijgevoerd had, was het resultaat zeer bedroevend. Ik ga dus niet wachten tot vrijdag maar ze gaan morgen al aan de carnibest. Ik ben heel benieuwd hoe ze dat zal bevallen...
   
12-03-2011 Gisteren heb ik de nieuwe weekfoto's geplaatst en wat leuke extra foto's en vandaag moesten de namen er toch echt komen. Daar was ik al even mee bezig maar de kogel is nu zo goed als door de kerk. Het tweede deel van de namen komt weer uit de Spaanse taal. Hierbij dus de namen met verklaringen:
Faelin Cariñosa - cariñosa betekent toegenegen
Flor Chiquilla - Flor is het Spaanse woord voor bloem en in de Romeinse mythologie was Flora de godin van de bloeiende gewassen en van de lente, chiquilla betekent klein meisje. Deze zalige meid staat in optie en zou misschien nog anders kunnen gaan heten...
Feria Gordita - Feria is - buiten een erg mooie naam - het Spaanse woord voor kermis (en dit meisje is een feestje) en gordita is een uitdrukking in het Lunfardo, de taal van de Argentijnse immigranten, en betekent dikkertje (sorry meis...)
Freia Paquitta - Freia is een Noorse Godheid (wordt dan echter geschreven met een y ipv i) en paquitta staat voor klein meisje
Finn Azucarado - Finn staat voor blond/wit en vrede/bescherming/veiligheid en azucarado betekent gesuikerd. In België zouden ze hem een zoeteke noemen... :) Hij staat ook in optie en de bedoeling is dat er eentje weer vrij komt in een later stadium...
Fitou Belleza - belleza betekent kanjer of spetter en dat is hij zeker...
   
10-03-2011 Quera vindt het in de kittenkamer helemaal goed. Ze kan de kittenkooi uit en de kittens nog niet dus ze vindt het ook lekker veilig. Vanavond heb ik de hummels voor het eerst beneden gehaald en dat was heel erg spannend want Sola en Sassie zijn er dan ook en die waren tot nu toe niet in de buurt van de kittens te vinden. Sola schrikt zich ongans van wat er ineens in de ren ligt en na verloop van tijd neemt ze een strategische plek in boven op de kast. De kleintjes kunnen niet bij haar en zij kan het vanaf die afstand veilig bekijken. Sas heeft geen idee wat te doen: chips, weer van die kleine krengen: ik houd daar niet van... wat moet ik ermee?! Uiteindelijk gaat ze op de vensterbank zitten boven de ren om zo te kunnen kijken. De kittens die ik ze laat zien, worden door beide dames - na te hebben geroken - hard toe geblazen. Ze gaan er wel aan wennen, althans Sola. Enya heeft het uiteindelijk voor elkaar en gelukkig kon ik dat op een foto vastleggen. Jullie kunnen de laatste foto's vinden op de bladzijde van week 2.
   
09-03-2011 Wat een nacht ! Quera liep de hele nacht om de zoveel tijd te miauwen. Plassen, meer dan dat of eten, we probeerden alles maar snappen deed ik het niet. Op een gegeven moment dus opnieuw het licht aan, wat is er meisje, wat wil je... Nou, ik zal je laten zien wat ik wil: let op!!! en ze sprong (lichtelijk geagiteerd) de werpkist in, greep een van haar dochters en voor ik het wist lag die voor de slaapkamerdeur op de grond. Toen ik er bij kwam, had ze haar al weer vast zo van: afblijven ! ik wil er nu uit ! Dat was duidelijke taal van haar en vroeg een duidelijke actie van mijn kant. Ik had in het weekend behalve de kittenkamer helemaal gebruiksklaar gemaakt ook de verwarming al aangedaan voor de juiste temperatuur dus het was er lekker warm en ik vroeg haar haar dochter in mijn hand te leggen... nou nee ! Jawel, geef maar eventjes hier... ok, dat was goed en we gingen samen naar de kittenkamer, baby in de grote kooi, toen de mand meegenomen om de andere kittens op te halen en toen ze zag dat het spul compleet was, was het goed. Ze ging liggen om ze te voeden en begon meteen luid te spinnen. Pfff, heb ik het als menspersoon toch gelukkig goed gedaan haha

Hij kan echt spinnen, en hoe !! Wat een zalig ventje is het toch, hoewel, beide ventjes zijn zalig en de meiden natuurlijk ook, rood is rood zeggen ze maar wat een verschil in type bij de jongens en ook de meiden zijn erg verschillend. De namen beginnen te komen maar ik ben er nog niet helemaal uit, een aantal zijn wel bijna zeker. Straks de kleine kittenren opzetten - want de grote is toch wel erg groot - en dan komen de kleintjes morgen na mijn werk naar beneden. Ik heb een kant en klare salade gehaald dus heel gemakkelijk en snel zodat ik erbij kan zijn om te zien wat Sola en Enya uithalen... Dat lijkt me de eerste tijd heel erg verstandig met deze twee dames want die hebben de grote ren ook helemaal omgeploegd met z'n tweetjes maar wie weet is het helemaal niet nodig, we wachten het rustig af...
   
08-03-2011 Toen ik tussen de middag naar huis kwam om Quera een voedzame verse maaltijd voor te zetten was het weer zover: werpkist leeg, ditmaal helemaal omgewoeld en de kittens weer in de schoenenkast. Na de vorige keer had ik de laarzen er maar allemaal voorgelegd en  een onderlegger en molton luier erin. Dat was niet goed, vond mams en die heeft het dus allemaal veranderd met gevolgd dat twee meiden gewoon op het hout lagen... Gelukkig allemaal lekker warm dus op zich geen probleem. Ik heb de werpkist weer opgeruimd en Quera verteld dat we toch echt in de werpkist bleven... ze was het er niet helemaal mee eens maar accepteerde het toch maar "for the time being"... Toen ik 's avonds thuis kwam was alles rustig, wel wilde ze wat meer naar beneden en tussen het voeren door mag ze ook lekker haar benen strekken natuurlijk. Ze vindt echter al vrij vlot dat het 'benen-strek-moment" wel weer over is en wil dan weer naar haar babies. Ze is wel steeds aan het twijfelen of ze nou naar de slaapkamer zal gaan of naar de kittenkamer maar zodra ze haar babies ziet, lijkt het allemaal weer ok.
   
06-03-2011 Vandaag lag een van de kereltjes ineens uitgebreid te spinnen en nog luid ook... haha. Een van de meiden vond dat ze zich moest laten gelden dus die begon heftig te stoeien met alles en iedereen: een van haar broertjes kreeg een klap op zijn koppie, dat was niet duidelijk genoeg, dus nog maar eentje... toen greep ze een van haar zussen en beet in een oor... de volgende zus werd besprongen en daarbij ging ze op een bekkie liggen zuigen... sorry meis, dat moet je bij je moeder doen want hier komt niets uit. Verder hopste ze - nog erg ongecontroleerd natuurlijk - door de werpkist heen met rare bokkesprongen - zalig om te zien. Na een paar minuten zat ze om zich heen te kijken of ze nog wat uit kon halen maar besloot toen om maar lekker even te gaan slapen... De rust was wedergekeerd. Ik was echter boven bezig om de kittenkamer klaar voor gebruik te maken. Alles nog een keer wassen - je weet immers maar nooit - en alles inrichten tot grote verbazing van Quera. Ik heb haar alles laten zien en laten keuren en volgens mij is het goedgekeurd.
   
04-03-2011 Op wat kleine zorgjes na - die ongegrond bleken want ze groeien super en de schoenenkast was ook niet ver weg - is het genieten geblazen. Het worden eigenwijze duveltjes, dat belooft nog wat voor de toekomst. Ik had al wat namen maar vraag me af of dat wel past... Vandaag hebben we weer een fotosessie gedaan en na de fotosessie zag ik ineens een van de meiden op haar bips zitten met haar voeten netjes voor zich terwijl ze tijdens het foto's maken alleen maar heel lui wilde liggen. Er wordt inmiddels al heftig door de werpkist "gelopen" om zo af en toe heftig schokkend stil te staan, althans daar een poging toe te doen...  Ik besef dat "alleen maar foto's mogen kijken" een beetje afzien is - live is natuurlijk echt leuker - maar jullie zullen het er mee moeten doen voor nu. Ik hoop wel dat jullie er weer van zullen genieten. Enjoy dus...
   
03-03-2011 Je weet dat het kan gebeuren maar je weet niet of en al helemaal niet wanneer. Je houdt er dus rekening mee. Toch staat je hart voor een deel van een seconde stil... De werpkist is leeg... Er gaat van alles in 2 seconden door je hoofd met als slot: "als ze maar warm liggen"... en dat lagen ze.
Toen ik vanmiddag in mijn pauze naar huis reed om Quera een lekkere hap voor te zetten en te kijken of het met de hummels goed ging, was de werpkist leeg en Quera wilde meteen van de kamer af... nou nee dame, waar heb je je babies gelaten? Natuurlijk weet je dan ook direct waar ze wel zullen zijn en de omgeving lag bijna te koken... ze kunnen zich echt inmiddels heel goed warm houden. Wat zou de reden zijn van het slepen van de kittens naar een andere plek behalve dat ik weet dat dit plekje een superplek is voor Quera, ze heeft er immers haar allereerste baby gekregen. Ik vermoed dat de reden is dat het warmtematje nog steeds op 1 staat. De kist is ruim zat dus ze kunnen daar liggen waar ze willen en vaak is dat toch lekker op het warmtematje. Nu is het matje dus uit en ik hoop dat het spul nu lekker in de kist mag blijven liggen want ik vind het nog net te vroeg om ze naar de andere kamer te verhuizen... hoewel ik wel verlang naar mijn eigen lekkere dekbed... zie hier wat ik aantrof, gelukkig dacht ik er nu wel aan om eerst foto's te maken voordat ik het spul weer in de werpkist bracht... enjoy
 
   
02-03-2011 Enya is echt een beetje lomp... ik kan het niet anders noemen... maar ze is een ontzettende schat en heel druk met de kittens zodra ze de kans krijg. Zojuist ging ze lekker even mee naar boven, Quera vond het best en ging even naar beneden om naar de bak te gaan (hoop ik - want dan hoeft ze vannacht niet... en ik dus ook niet) Enya hopste de kist is, de kittens luid roepend die dan hyper terug gaan reageren... gevolg is dat Enya het even niet meer weet want ze roepen dan wel heel hard. (kunnen jullie je dat - bijna verwilderde - snoetje voorstellen met zes gillende hummels om zich heen ??) Vervolgens moet er gewassen worden en natuurlijk ontlast en het liefst allemaal tegelijkertijd. Natuurlijk lukt dat niet maar ze doet verwoed haar best om iedereen helemaal schoon te krijgen, ze daarmee door de hele werpkist likkend, zeker de twee kleinsten... De anderen gaan proberen om een plekje aan haar melkbar in te nemen maar ja... de melkbar is leeg natuurlijk. Maar goed, op een gegeven mogelijkheid zijn die ook aan de beurt voor een uitgebreide was- en ontlastsessie. Als ze eindelijk klaar is, is ze nog niet zeker dat ze klaar is want ze begint rustig nog een keertje van voren af aan om de zekerheid te hebben dat ze er geen een heeft vergeten. En dan op een gegeven moment gaan we weer naar beneden, althans, wil ik weer even naar beneden om nog wat lekkers te eten te halen voor Quera. Knappe meid als je Enya dan meekrijgt hoor. Ze verankert zich gewoon in mijn dekbed en als je de ene poot los hebt, zitten de andere drie goed vast, dan de volgende los, yes, gelukt ! - ja dat dacht ik - dan zit die eerste weer helemaal vast. En het stomme is dat ik er iedere keer weer in trap. Simpelweg in de werpkist gaan zitten kijken, is voldoende om haar aandacht te verleggen en haar daarna mee naar beneden te krijgen. Life can be easy...
   
01-03-2011 Vandaag wat zorgjes over een van de meisjes. Ze kwam te weinig aan naar mijn zin en lag na de weging een hele tijd bij mams te sabbelen... inderdaad alleen maar sabbelen want toen ik met wat extra's kwam voor haar en haar dus eerst nog even woog, was er geen gram bij. Ze heeft vandaag drie keer een heel klein extra's gehad en mede daarmee was de stand 's avonds toch 18 gram erbij ! Ook de rest was goed aangekomen.
Vannacht ben ik overigens opnieuw van mijn bed gelicht... rond 4 uur wilde ze naar de kattenbak en begint dan als een bezetene aan de deur te krabben. Ik heb de kattenbak al overal gehad, in de slaapkamer bij de kittens, op de gang, verderop op de gang, beneden in de gang op 3 plekken maar Quera wil in de keuken... en daar er een tussendeur is die dicht is, moet ik mee naar beneden. Ze gaat lekker op de grond liggen, even rekken, ja lekker ! Meis, ga plassen of wat je dan ook doen moet... nee hoor, rustig aan, dat komt wel... eerst eventjes Sola, Sas en Enya besnuffelen... nog even lekker op de grond liggen... Dan ga ik in de tussentijd maar even opnieuw de kattenbakken schoon maken en laat ze open staan, dat wil nog wel eens helpen. Enfin, na zo'n 25 minuten had ze gedaan wat ze wilde doen en had ik nauwelijks tijd om die massa maar meteen even te verwijderen want dan heeft ze ineens haast om weer naar boven te komen. Daar ik het idee heb dat de rest vergast wordt als ik het laat liggen, moet zij nu even een minuutje wachten, dan gauw handenwassen en lekker weer naar bed, nog een kort rukje voordat de wekker gaat want mijn vakantie is helaas ten einde dus we zijn weer aan het werk...
   
28-02-2011 Er zijn een paar fotootjes die ik jullie niet wil onthouden. Ik ben vaak net te laat met fotograferen omdat ik er dan zelf van zit te genieten en dan zoiets heb van: oh... dit wil ik echt even delen... en dan is het toch vaak te laat... Ze staan op de weekpagina...
   
25-02-2011 De babies zijn al een week oud, wat gaat de tijd toch snel. Ze komen keurig aan, bijna altijd meer dan 15 gram per 24 uur. Vanochtend lekker met een van de meiden zitten knuffen. Wat fantastisch om te zien dat ze bijna vanaf het begin erg ontvankelijk zijn voor aanraking. Het meisie vanochtend wist ook niet aan welke kant ze zich moest laten kriebelen. Soms werd het alleen echt kriebelen en ging ze maf liggen doen... Daarna de fotosessie gedaan. De katertjes lagen te drinken dus het moest met wat onderbrekingen. Bij controle van het eerste deel was ik niet tevreden, zelfs helemaal niet tevreden dus na de onderbreking de rest ook nog maar een keertje. Quera heeft vol verwondering zitten kijken maar vond het op een gegeven moment toch te lang duren en ging liggen stangen. Gewoon onder het kleed kruipen en dan met je voeten duwen en lawaai maken. De kleintjes draaien toch al naar de achterwand maar het geluidje van de melkbar was natuurlijk helemaal een reden om alleen je bips maar te laten fotograferen... Ik ben blij dat het allemaal weer is gelukt. Nu was het nog knipogen, volgende week zullen ze me allemaal met een open blik aankijken...
   
23-02-2011 Inmiddels zijn ze al 6 dagen en gaat het lekker allemaal z'n gangetje. Quera doet het heel erg goed, Enya heeft het er een beetje moeilijk mee dat ze niet continue bij de kittens mag zijn maar mocht vandaag weer eventjes mee naar boven. Nou... ze zat me helemaal blij aan te kijken zo van "kijk eens !!!! die zijn ook van mij hoor, mooi en lief toch? - hebben mamma en ik toch goed gedaan??" Dan gaat vervolgens een van de kittens aan het piepen en wil ze meteen de kist in om dat op te lossen. Nee meis, Quera lost dat op, niet jij. Jij mag vanaf het bed kijken en meegenieten.
Twee van de kittens zijn hun navelstrengetje al kwijt en ik zie er al meer een beetje knipogen, lief hoor. De gewichten zijn super !
   
19-02-2011 Afgelopen nacht hebben we de consequenties van te veel nageboortes opeten meegemaakt en natuurlijk het wennen aan het ontlasten van de kittens. Quera voelde zich niet lekker, was aan de dunne en moest veelvuldig overgeven. Daar ze absoluut niet op de bak wil op de kamer noch op de gang, mag ik er dus iedere keer mee uit. Voor vannacht heb ik me niet door haar laten overhalen maar je merkte nu echt dat ze dit niet op kon houden en zich ook niet lekker voelde. Ik bemerkte gisterenavond dat een van de kittens wat hulp nodig had bij het ontlasten, en gedrieën hebben we het klaargespeeld. Enya mag er sinds gisteren eind van de ochtend niet meer bij want het is niet de bedoeling dat ze schijnzwanger wordt en ze voelt zich echt heel erg tweede mama. Fijn dat ze me wel even wilde helpen met het ontlasten. Verder heb ik Quera vanmiddag naar beneden gelokt zodat ik even foto's kon maken maar dat viel even erg tegen. Ze bewegen namelijk al behoorlijk, hobbelen lekker al schreeuwend door de werpkist en mams kijkt mij aan zo van "is dit niet wat erg vroeg? laat ze toch gewoon een paar dagen eten en slapen... ik wil ook even rustig kunnen wennen". Een van de meisjes zie ik ook al knipogen, lief om te zien maar wel wat vroeg. Laat die oogjes maar lekker even dicht zitten nog. Maar toch dus wat foto's van het spul op de kittenpagina. De meiden zijn zalig kleurrijk in de snoetjes, zalig om te zien. (en dat uit de mond van iemand die anderhalf jaar geleden "tortie absoluut niet mooi vond hoor !!!!") De lijfjes zijn gedeeltelijk nog vrij donker, hoewel er een hele bonte bij zit, maar dat verandert in de loop der tijd. Voor nu ben ik verliefd op alle zes, wat zijn ze leuk om te zien. Ondanks dat ze best wel verschillend zijn, heb ik voor het gemak een deel van de kittens gemerkt op de pootjes. Als jullie daar dus een rare vlek zien - sorry, zuiver voor mijn gemak haha ennuh... wat betreft de foto's...enjoy
   
18-02-2011

Was ik even blij dat het half acht was en ik m’n bed uit mocht hahahaha!!
De kittens waren blij met het warmtematje maar mams dacht daar anders over en maakte aanstalten om ze ergens anders onder te brengen... dus snugglesafe warm, plek van het matje luchten en matje weer terug maar nu op 1.
Kachel beneden wat opgestookt en boven warmer en toen was het ok, wat dit betreft in ieder geval.

Quera wilde net als vorige keer ondersteuning doordat ik haar poot vast moest houden… dan is het goed. Ze moet echt even horen dat ze het goed doet dus dat heb ik haar veelvoudig verteld zeker als ze weer d’r bed uit kwam om mij te roepen dat ik toch echt even moest kijken of het allemaal goed was. Op een gegeven ogenblik was er rust, tussen het geschreeuw van klem liggende kittens door in ieder geval.
Maar toch zoveel rust dat ze zijn aangekomen met 6, 11, 12, 12, 15 en 19 gram. Super dus.

Inmiddels ligt Enya er weer bij, ze is wat rustiger maar ik moet er wel bij blijven. Ze heeft Quera al gewassen en een paar kittens die tevens door haar ontlast moesten worden… echt een wonder…
Je merkt dat Quera toch weer even moest wennen, het gaat nu al weer veel beter. Ze is nu een van de meisjes aan het ontlasten die dat met luid geschreeuw ondergaat, ze plaatst er gewoon een poot bovenop... jaja, dat kan nu nog...

   
17-02-2011

Vanavond, op de 64ste dag, heeft Quera haar kittens gekregen.
De eerste was een stuitligging waar ze wel enige tijd over heeft gedaan maar toen die eerste er eenmaal was, kwamen er in twee uur en een kwartier nog eens vijf bij. Eentje van die vijf was ook een stuitbevalling.
Zeker bij die eerste stuitligging - ook mijn eerste - was ik blij dat assistentie onderweg was - zelfs tweekoppig !! Daardoor nu ook de onderstaande foto's, daar had ik nooit tijd voor gehad bij zo'n supersnelle bevalling. Dank je wel Brigitte en Harry dat jullie erbij wilden zijn en mij ook weer nieuwe dingen hebben laten zien. (cattery Okurimono)
Ze heeft het – net als de eerste keer – fantastisch gedaan, ditmaal werd ze echter bijgestaan door haar dochter Enya die gepromoveerd is tot waakhond. Enya heeft kittens helpen wassen, heeft Quera iedere keer gewassen en mocht dus ook het lekkers wat Quera kreeg, een beetje mee-eten. 

De vier meiden en twee jongens liggen nog steeds lekker bij mam te drinken, het is een gesmak van jewelste en zalig om te zien. Ze starten met geboortegewichten tussen de 96 en de 124 gram – een heel mooie start dus…  Morgen ga ik ze eens rustig bekijken maar vooralsnog houd ik het op black-tortie tabby white meiden (met meer of minder wit in de voeten) en red tabby white jongens eveneens met het wit in de voeten. Ik laat mams met haar nest lekker met rust nu dus of ze ook witte befjes hebben?....

Hier alvast een indruk… enjoy

 
   
 
15-02-2011 Hieronder een paar foto's die ik vandaag en gisteren gemaakt heb. Enya neemt af en toe de wasbeurt over en haar wordt toegestaan alles mee te nemen... Verder liggen ze nog steeds heel graag bij elkaar en als Quera boven is, is Enya daar over het algemeen wel bij. Als ik 's avonds naar bed ga, is Quera standaard verdwenen. Ik moest daar weer even aan wennen maar voor het slapen gaan is ze meestal lekker bij de rest beneden maar als ik aanstalte ga maken, zit zij al boven op me te wachten...
Gisteren schreef ik al dat ze vond dat mijn bed haar nest was... inmiddels heeft ze al een aantal keren mijn bed als haar nest omgespit wat resulteert in het ontstaan van zo'n 30 gaatjes, gaten en winkelhaken in mijn onderlaken...
 
 
13-02-2011

Toen ik gisterenavond aangaf dat het nog geen tijd was om boven te blijven slapen, was ze het daar niet mee eens. Omdat ze de hele dag al boven was geweest en het bed toch omgebouwd was, heb ik maar toegestemd. Vanmiddag maar lekker even een uurtje geslapen want dat werd vannacht natuurlijk niet zo veel omdat ze me steeds moet vertellen dat zij er ook is en dat het toch eigenlijk haar nest is (en dat ik daar bij in mag liggen). Ik heb nu een kattenbak boven op de gang staan in plaats van op de slaapkamer – en hoewel ze me steeds wakker maakte, heb ik niet toegegeven aan wat ik bij haar eerste nest wel heb gedaan…Ze wil namelijk niet in de buurt van haar nest op de bak, absoluut niet. Vanochtend toen we naar beneden gingen, heb ik haar die kattenbak nog een keertje gewezen. Ze ging er ook in staan met een behoorlijk verstoorde blik (je weet toch dat ik dat niet wil… maar ik moet zo nodig…). Toen ik naar beneden ging, stond ze al voor de deur en zat ze direct op de bak voor een supergrote plas. Als ze handig was geweest, had ze dat dus ook boven kunnen doen. Wel gezellig hoor, het meisje ’s nachts bij me maar slapen vind ik toch ook wel een goed plan.
Vanochtend is ze een anderhalf uur heel erg onrustig geweest en ik dacht nog: oeps, dat is vroeg, laat het nog lekker eventjes blijven zitten allemaal. Gelukkig is de rust wedergekeerd en ook ligt ze wat meer beneden en dat is wel zo gezellig natuurlijk. Dan kan ik haar ook wat beter in de gaten houden. Het was weegdag en ze is inmiddels 1.760 gram aangekomen, gerekend vanaf haar gewicht toen ze voor de tweede keer naar Pepper ging, daar is ze natuurlijk wel zo'n 200 gram afgevallen en dat moest er eerst weer bij gegeten worden.

   
12-02-2011

Vandaag de eerste wasdag en ze vind het lekker ! Alleen haar poepertje… dat vindt ze toch wat te intiem maar voor het wassen van haar tepeltjes strekt ze zich helemaal uit en geniet daar duidelijk van. De bovenste 6 redt ze wel zelf maar die heb ik ook maar meegenomen… Vanmorgen gaf ze aan dat het tijd werd om het dekbed te wisselen want ze wil boven zijn en mijn donzen dekbed is me dan te risicovol. Ik mag dus vanaf vannacht onder een synthetisch dekbed slapen, ieks !
Ze blijft eigenlijk de hele dag boven, op onze slaapkamer, en ze geeft erg duidelijk aan dat dat haar plek nu is. Ik vermoed dat ze me wel zal halen als de bevalling begint maar voor alle zekerheid loop ik toch ieder half uur naar boven, goed voor de lijn, zullen we maar zeggen en ik kan mijn “trapoefeningen” meteen doen die ik van de fysiotherapeut heb opgekregen. De werpkist staat er al een tijdje. In het begin schoot ze erg in de stress als een van de anderen de kamer op kwam en helemaal als die in de buurt van de werpkist kwam. Dan was het blazen en grommen wat uitmondde in een soort spugen. Nu mogen Sassie en Sola er nog niet bij maar ik zie de hele dag Enya bij haar liggen… tot mijn grote verbazing eigenlijk. Zodra ze beneden zijn, is het weer blazen en grommen maar boven worden over en weer wasbeurten gegeven en liggen ze – vaak met de poten verstrengeld – samen op bed. Ik heb ze zelfs een keertje samen in de werpkist gezien maar dat was wel heel erg vol… Ik ben dus heel benieuwd hoe het zal gaan als de babies er zijn, of Enya er dan ook bij mag. We wachten het maar rustig af.

   
10-02-2011

Quera komt goed aan, misschien zelfs wel een beetje te veel en te snel. Ze eet ontzettend goed gelukkig maar dat vele aankomen heeft ook een wat vervelende “bijwerking” voor haar. Hoewel ze bij haar eerste nest meer aangekomen is dan bij dit nest, kon ze zichzelf toen nog heel goed schoonhouden, je merkt nu echter dat haar dat niet meer goed afgaat. Maar vanavond had ze het helemaal voor elkaar, dacht ze. Ze lag tussen mijn knieën en wilde zichzelf gaan wassen. Dat werd dus rekken en strekken om over die buik heen te komen en toen, toen had ze het ineens voor elkaar… Mijn benen lagen daar tenslotte toch en daar kan je je lekker aan vast houden en dan trekken en rekken. Mooi in de rug gesteund door mijn ene been en haar nagels in mijn andere been… Helaas kwam ze ook toen niet daar waar ze wezen wilde. Ze vindt dit maar niets, je moet immers goed schoon zijn als mama-to-be, überhaupt als poes zijnde natuurlijk dus ik denk dat ik dat maar moet gaan overnemen voor een klein stukje. Ik ben benieuwd of ze het toestaat dat ik haar ga helpen met dat klusje.

   
05-02-2011 Vanochtend was het weer feest, alle meiden bij mij op bed... wat is dat toch genieten. Quera begon te miauwen, direct al een beetje ongeduldig zoals het rode juffie regelmatig is. Toen ik niet direct begreep wat ze wilde, kreeg ik een bips in mijn snoet gedrukt en ging ze voor mijn kussen liggen.... valt er wat te voelen grietje???? Ja hoor, er zit echt een voetballertje in haha !!! Zalig om dat leven in haar buikje te voelen. Vanavond lagen er drie meiden boven op mij: Sas net op mijn buik, Sola - zoals altijd hoger - op mijn schouder en borst en Quera wilde er ook bij dus die had mijn benen ingenomen. Na wat gefrummel lag ze lekker en kwam er rust. Ja, rust in haar maar niet in haar lijfje: er zitten meerdere voetballertjes in haar buik, wat een leven was dat wat ik op mijn benen voelde !!! Doordat Sas en Sola ook op mij lagen, kon ik niet omhoog komen om met mijn handen te voelen maar dit was toch ook wel heel bijzonder. Fijn te voelen dat alles zich goed lijkt te ontwikkelen. Vandaag dus helemaal een zalige dag omdat ik ook lekker kon gaan dansen ! Echt genieten dus.
   
06-01 tot
31-01-2011
Helaas lag mijn computer ineens op zijn gatje... een deel kon opgelost worden, een deel even professorisch en een deel...tsja... dat moest helaas even wachten. Hierdoor was het tot nu niet mogelijk om mijn website te uploaden. Ook de email werkte niet. Dat jullie dit kunnen lezen, betekent dat het weer voor het grootste deel goed werkt. (DANK JE WEL LIEVE ERIK !!!!!!) Gelukkig maar want er is veel te lezen! de laatste update was op 5 januari dus scroll even terug en begin van onderaf te lezen... enjoy
   
30-01-2011 Vandaag is het weegdag ! en de stand is: 340 gram erbij. Als ze zo doorgaat, is ze aan het eind van haar zwangerschap weer bijna 2 kilo aangekomen. Vorige keer kwamen de kittens de avond voor de wekelijkse weegdag ter wereld dus mijn laatste weegdag was met 8 weken en ze was toen 1.910 gram aangekomen. Ze slaapt veel, wisselt plaatsjes tussen een radiatorhangmandje, op het kleed in de voorkamer en op de bank. Zeker op die laatste plek knuffelen we ook wat af, dat mag nu dus daar profiteer ik van. Zojuist heb ik wat extra's onder het kleed gelegd omdat het raam in de kelder nog wel open staat, lekker fris, maar dat heeft wel zijn weerslag op de kamervloer natuurlijk. Het moest - vanzelfsprekend - weer helemaal open gelegd worden want ze had niet precies gezien wat ik gedaan had en dat moet ze natuurlijk wel weten, mijn rode meisje...
Nog even terugkomend op Sola... die is weer helemaal bij de tijd, is weer lekker aan het eten en de inhoud van de kattenbak ziet er weer helemaal goed uit. Gelukkig maar, het viel dus heel erg mee.
   
28-01-2011 Vanmorgen was het een puinhoop bij de dames: overal overgeefsel en poepplekken. Gauw maar even schoon gemaakt om later uitgebreid te soppen, de bakken schoon en gesopt om eventuele bacteriën direct weg te werken en onderhand kijken om te zien van wie het was geweest. Er lag een kleine haarbal en na die uitgeplozen te hebben onder de kraan, bleek Sas de eigenaresse te zijn. Maar zoveel geef je niet over van zo'n klein haarballetje... Natuurlijk begint ze nu wat vaker over te geven, dat hoort bij haar nierprobleem maar dit was wel erg veel. Drie paar ogen keken mij heel helder aan dus daar was niets mee maar waar was Sola... die heb ik uiteindelijk uit mijn bed geplukt met poepbroek en al... bah, vies kind... Gelukkig was alles al droog dus bips schoon met een kam, verder kwam dat wel want je zag dat ze zich niet lekker voelde. Gauw wat gegeven tegen de buikpijn en tegen de diarree en toen moest ze naar haar bovenste plekje in de krabpaal. Dat ging heeeel moeizaam. Haar geholpen en toen ze eenmaal lag, kon ze haar koppie helemaal niet meer optillen en lag ze te piepen... Ik schrok me naar, ze was duidelijk veel beroerder dan ik in eerste instantie dacht. Maar even een uurtje aanzien, dan zouden de medicijnen wel zijn aangeslagen en haar lekker een paar kusje op haar bol gegeven. Ik zag dat dat knuffelen toch wel heel erg fijn was, ondanks dat ze zich niet lekker voelde. Lekker slapen meis en gauw weer beter worden... Na drie uur zat ze weer rechtop en keek ze behoorlijk helder uit haar ogen. 's Avonds had ik een verjaardag, ze zag er heel goed uit dus ik ben gegaan maar heel op tijd weer naar huis. Gelukkig zag alles er ook toen heel goed uit.
   
25-01-2011 Quera gaat tegenwoordig mee naar het toilet, vooral 's morgens vindt ze dat helemaal te gek. Vanochtend keek ik van boven op haar ruggetje en was verbaasd over wat ik zag... om mijn idee te bevestigen, heb ik haar toch even op de weegschaal gevraagd: bijna 200 gram erbij in twee dagen, mijn gevoel klopte dus... Ik ben benieuwd hoe de stand komende zondag is...
   
23-01-2011 Zondag is weegdag voor Quera en er is 330 gram bij in 1 week... ze vraagt nu ook om meer eten en krijgt regelmatig kleine porties die soms weggeschrokt worden, soms gemummelt en soms... vindt ze het niet zo lekker en laat ze het even staan om na 10 minuten toch maar eens te gaan kijken en het toch wel lekker te vinden. En anders zijn er natuurlijk altijd nog de brokjes waar je je buikje aan rond kunt eten...
   
22-01-2011 Tot groot genoegen van de dames sloeg bij mij "een griepig iets" toe. Koorts en dus maar in bed blijven. Nou, dat was kaasie natuurlijk ! De eerste dag alleen er even uit voor aan- en afvoer van een natje en een droogje voor ons vijven en dat was ook genoeg. Wat kan je je dan beroerd voelen zeg. Vrijdagmiddag ging het al wat beter en vandaag probeer ik gewoon weer op te zijn. Enya's reactie op haar eerste krolsheid is niet teruggekomen na de tweede en voor na de derde keer zou het nu de tijd zijn. Tijdens de dagelijkse knuffelbeurten voel ik nog steeds niets dus ik hoop echt dat het een eenmalig iets was, wat al beroerd genoeg is natuurlijk. Verder nu toch wel een mooi nieuwtje:

  We verwachten kittens !!!!

Quera is zwanger en ze verwacht haar babies eind februari ! Ik heb haar gisteren even gewogen en er was bijna 300 gram bij in 1 week. Ik hoop dat het de rest van de weken wat minder is want anders wordt ze weer een tonnetje. Tijdens haar eerste zwangerschap was ze in 8 weken tijd maar liefst 1.910 gram aangekomen dus als dit haar gewoonte is, zit ze aardig op schema. Ze was nogal afgevallen tijdens haar tweede onderonsje met Pepper maar - uitgaande van haar oorspronkelijke gewicht - is er toch ruim 700 gram bij. We duimen voor haar dat het allemaal goed gaat en dat ze het net zo goed doet als de eerste keer.
   
16-01-2011 Vandaag heb ik Quera weer gewogen ennuh... ze komt lekker aan... dus ik denk dat het nu toch wel raak is... Maar goed, de vorige keer beduvelde ze me ook dus ik wacht nu toch nog even af hoor...
   
12-01-2011 Ja hoor, Enya werd krols en heeft het dit keer vijf dagen volgehouden. Ze begint - met wat hulp ... ok - te begrijpen dat ze moet blijven staan. Maar over het algemeen blijft het grietje liggen... Op haar zij-tje, kleine miauwtjes gevend en een achterpoot gestrekt naar achteren. Het ziet er niet uit... haha. Soms zag ik haar ook keurig netjes staan, de eerste tijd was haar staart nog niet in houding maar zo af en toe gaat ook dat goed. Ze is alleen zo druk met haar krols zijn dat ze vergeet dat er ook nog goed gegeten moet worden. Daarom is ze wel wat afgevallen. Hopen dat de volgende krolsheid een tijdje op zich laat wachten, zodat ze eerst haar heupfoto's kan krijgen en die voor beoordeling opgestuurd kunnen worden naar Zweden. Ze probeert me uit, absoluut. Ik zet wat lekkers te eten neer, ze ruikt, kijkt mij aan en loopt weg... Ik ben er een paar keer ingetrapt maar niet meer... Als ik er namelijk geen acht op sla, gaat ze later wel weer naar het bordje en gaat ze lekker zitten eten. Vooral de soorten met jelly vindt ze erg lekker maar als ze die drie keer achter elkaar krijgt, gaat ze aan de dunne en dat is niet fijn, ze voelt zich dan ook absoluut niet lekker. Opletten dus dat ze maar 1 keer jelly krijgt en dan weer wat anders.
   
05-01-2011 Een heleboel cadeautjes gekregen vandaag. Dat begon vanochtend vroeg, Enya lekker in bed naast me, Sas op het dekbed naast me aan de andere kant. Sola naast mijn kussen en Quera net buiten reikafstand. Zalig ! Vandaag had ik een vrije dag dus dan is er tijd om dit soort dingen te doen, of in ieder geval tijd te maken om dit soort dingen te doen. Vanmiddag heeft Sas lekker bij mij gelegen op de stoel naast me toen ik op de computer bezig was en vanavond bij mij op de bank. Later nam Enya haar plekje in en nog later kwam Quera uit zichzelf bij me. Dit is verwonderlijk want de laatste tijd hoeft ze dat helemaal niet en al helemaal niet als Enya er ook in de buurt ligt. Ik heb Quera op schoot genomen, op haar rug liggend en lekker ondersteund. Viel ze toch in slaap zeg... Wat fijn dat ze die rust kan vinden.
Gisterenavond lagen Quera en Enya naast elkaar op de bank... iedere keer denk ik... zou het dan toch goed gaan met die twee? Het was wel een stunt van Enya: Quera lag al op de bank en Enya schoof heel langzaam dichterbij, en dichterbij, en dichterbij... tot ze uiteindelijk naast Quera lag en toen lekker slapen en aan het eind elkaar wassen. Fijn om te zien.
Ik had vandaag heel lekkere blikjes geopend en de dames vonden het zalig. Sola was later nog weer gaan eten en kwam toen knuffelen met een vissnoet. Wat is het toch een lekkere meid ! Ik hoor Enya overigens weer een wat luider stemmetje krijgen, ik ben benieuwd of ze nu opnieuw krols wordt, dat zou wel heel erg snel zijn, we wachten het maar rustig af.
   
01-01-2011 Een heel liefdevol 2011 gewenst met een goede gezondheid zowel voor de twee-benigen als voor onze harige huisgenootjes !
Wij hebben gedurende het vuurwerk zalig met de vis aan de hengel gespeeld, lekker afleiden en dat werkte heel goed. Gelukkig zijn we weer bijna een jaar van het vuurwerk af...
   
28-12-2010 Kerstavond... wat was het raar... Als Quera zwanger was geweest en dezelfde planning had gevolgd als bij haar eerste nest, waren er nu babies geboren. Niet dus... een van de meiden lag in de krabpaal, de ander in een radiatormandje en twee bij mij op de bank en ik zat te snotteren bij All you need is love ! Dat kan ik toch zo goed ! pffff
Quera lijkt net van haar krolsheid af te zijn en is weer naar Pepper geweest; ik ben benieuw of het nu raak is, we wachten weer rustig af. De dag dat Quera weer thuis kwam, was ze nog zo krols dat ze zich iedere keer aan Sola aanbood. Die wordt daar heel erg kriegel van wat ik me ook kan voorstellen hoor. Ga toch met die krolse bips voor mijn neus weg !
Daar ik dat 's nachts al helemaal zag zitten, heb ik alle benodigdheden naar de slaapkamer gebracht en mocht Sola mee naar boven. Dat was ff schrikken want de deur ging dicht... pfff... stresss... Maar ze kwam er al snel achter dat het eigenlijk best wel lekker was. Het licht ging uit en ze liep wat rond: even wat eten, naar de bak en even wat drinken. Toen op bed mij een nachtknuffel geven... ja leuk na een drinkactie ! nu maar hopen dat ze dat niet in de nacht doet want dan ben ik echt wakker van zo'n natte snoet in mijn gezicht. Ze is ergens gaan liggen en we zijn gaan slapen. Na verloop van tijd had ze het idee dat ik nog geen nachtknuffel had gekregen dus die kreeg ik uitgebreid !!! Ze bleef aan de gang: slapen meisje, het is midden in de nacht. Goed, lekker dicht bij en weer slapen. Toen werd ik ineens wakker van geduw en gedoe... wat wil je meis? meis wilde IN BED en dat durft ze nooit !!!!!!!! Nu stoof ze echter het bed in toen ik het dekbed optilde, snel draaien en lekker bij mij liggen, zelfs tegen mij aan. Na een tijdje ging ze er weer uit maar dit was toch wel weer een cadeautje hoor ! Gelukkig kon ze de volgende dag Quera's krolsheid wat gemakkelijker handelen ! Ik geniet nog steeds van die actie van haar en wilde het vanochtend weer proberen; wat ?? ik in bed???? echt niet !!!! Enya is de 23ste echt krols geworden, helaas duurde het maar anderhalve dag. Nu maar hopen dat ze niet eenzelfde reactie krijgt als de vorige keer...
   
12-12-2010 Hoe zeker is zeker bij onze harige huisgenootjes... Alles wees erop dat ze zwanger was. De afgelopen weken gebeurde er veel in huis en echt aankomen deed ze niet maar ja, tepeltjes groeiden mooi, haartjes allemaal weg rond de tepeltjes en slapen.... slapen dat ze gedaan heeft.... en alle lekkere dingetjes die ik haar voorzette... ze heeft er van genoten, mijn lekkere rooie mop !
Ja, ja, maar heeft ze de boel nu al die tijd beduveld??? ...want het lijkt er nu toch enorm op dat ze weer krols gaat worden... echter, ook als de dames zwanger zijn, kunnen ze krols worden of doen alsof ze krols worden. Het is nog maar gewoon even afwachten maar ik heb Pepper al bericht dat zijn vriendinnetje waarschijnlijk nog een keertje komt en wel heel binnenkort. Je weet het nooit, ik wacht lekker af.

Verder ben ik inmiddels zo'n 6 x met Enya naar DA en homeopaat geweest en nu lijkt het weer helemaal goed met haar te gaan... Ze windt bijna iedereen daar om haar pootje en is vooral gek op Jochem, die haar toch de afgelopen keren behandelde... geen kik... mijn stoere grietje !!Verder laat ze weten dat ze weer krols gaat worden. Ze is de afgelopen dagen behoorlijk hard aan het praten, weet ook af en toe niet wat er allemaal gebeurt en zoekt dan regelmatig een heel eigen plekje op... Het meest genieten voor de meiden (maar zeker voor mij) is echter de keren dat ik vrij ben, rustig de tijd heb en ze lekker bij me op of in bed mogen. Afgelopen vrijdag kreeg ik het mooie cadeautje dat Enya en Quera lekker samen bij mij in bed lagen, naast elkaar aan een kant, en Sola naast mijn kussen, bijna op mijn gezicht... Sas was ik de afgelopen dagen kwijt maar ja, er liggen ook wel hele lekkere mandjes in de gang nu, ook al ligt de onderkant van de mandjes boven. Sasseke geniet er ontzettend van, en daar geniet ik weer ontzettend van, mijn lieve ouwe dame...
   
23-11-2010
Na een spannend bezoek aan Pepper is het nu toch wel zeker dat Quera zwanger is. Ze komt niet zoveel aan als tijdens haar eerste zwangerschap maar het is ook nog maar het begin. We wachten rustig af... voorlopig heb ik mijn vakantie vanaf dag 60 al wel gepland !
   
22-11-2010 Vanavond met Enya naar de DA geweest. Gisteren had ze ineens opgezette melkklieren... Gelukkig is alles rustig en soepel. Voorlopig bij de DA nog geen behandeling omdat die allereerst gelukkig nog niet nodig is, het kan ook zo weer wegtrekken, maar ook omdat hij vrij heftig is. Woensdag ga ik wel even met mijn homeopatisch dierenarts bellen of die dit vaker opgelost heeft...
Ook wel weer een positief bericht. Haar knietjes zijn meteen getest (Patella Luxatie) en door de DA als zeer goed aangemerkt. Zelfs nu, nu ze waarschijnlijk tegen de krolsheid aanzit, zit het allemaal heel stevig ! Gelukkig maar, echter dit is pas de eerste stap...
   
14-11-2010 Oh, wat erg... Het is zo druk geweest dat ik een maand lang geen nieuws heb toegevoegd ! Ik ga mijn leven beteren, ik beloof het ! Er is ook heel veel gebeurd en soms moet je echt keuzes maken... Ik ga hieronder in vogelvlucht door de afgelopen maand, wellicht zit alles niet op volgorde maar dat moeten jullie me maar niet kwalijk nemen... Wat is er allemaal gebeurd:
   
  In ieder geval is Enya vandaag jarig, iets waar we natuurlijk bij stil hebben gestaan maar omdat ze zich niet zo lekker voelde vandaag en weer dun poepte, kreeg ze niet het beloofde lekkere blikje met jelly want dat is niet handig als je aan de dunne bent. Ook hebben we geen slingers gedaan zoals bij Quera's eerste verjaardag. Ze houdt het te goed want ze loopt nu een beetje zielig rond met haar staartje onder haar pootje en vind het lekker om eventjes bij je te liggen maar vooral niet al te lang, daar heeft ze nu geen zin in.

19 oktober zag ik dat ze toch wel wat raar deed tijdens haar toiletbezoeken. De DA maar eens opgebeld want na een paar uur observeren was het toch wel vrij duidelijk dat ze blaasontsteking had. Graag even urine brengen... das gemakkelijker gezegd bij die mup hoor, wat een gedoe... Uiteindelijk nadat ze zo'n 20 a 25 ml te drinken had gekregen van mij, hield ze het om 0.30 uur niet meer vol en ging zitten, ik gauw een bakje eronder en ze heeft zich er maar aan overgegeven. Het cadeautje in de koelkast geplaatst en de volgende ochtend gauw weggebracht naar de DA. 's Middags de medicijnen opgehaald en er mee begonnen... Dat resulteerde die avond in een heel heftige reactie. Ze had clavubactin gekregen en kan daar mogelijk niet zo erg goed tegen. Ze legde een hele dunne massa neer met toch wel aardig wat bloed. Gauw nog even gebeld met een vriendin die dat wel eerder meegemaakt had en de volgende ochtend bij haar iets opgehaald om de boel weer tot rust te brengen. Dat werkte supergoed en na drie dagen geen groot-bak-bezoek werd daar een "prachtig product geboren" zo veel heeft ze nog nooit neergelegd dus helemaal blij. Na alle medicijnen wilde ik weer urine opvangen voor controle maar daar trapte ze toch echt niet in... Uiteindelijk dinsdagavond naar bed gegaan met het idee dat ik woensdag ging winnen ! Dat lukte uiteindelijk ook maar jeetje, het moest wel uit mijn tenen komen want het is echt een volhardend dametje. Na ruim 6 uur en toediening van weer zo'n 20 ml water kon ze het echt niet meer houden en heb ik er gauw een schaaltje onder kunnen schuiven en ja, dit maal bleef ze gelukkig zitten. Ik hoopte dat ik in ieder geval iets opgevangen had  en toen ik uiteindelijk wat nattigs op mijn handen voelde, wist ik wel zeker dat er ook wat in het schaaltje moest zitten. Gauw naar de DA en met de mededeling dat dit "vers uit de automaat" kwam, ben ik naar huis gegaan om af te wachten. Ik dacht dat het niet goed was maar daar was Marcel, de DA, het niet mee eens. Hij denkt dat ze een geïrriteerde blaaswand heeft en we proberen het nu eerst met een voedingssupplement voor een aantal weken. Ik zie het even aan maar anders gaan we verder zoeken...

Ze is ook voor het eerst krols geweest, heeft er zo'n anderhalve week tegenaan gehangen dat ik echt dacht "dat komt nooit door... of is het toch iets anders...?" Uiteindelijk hoorde ik donderdag de 4de november toch wel een echt veel luider stemmetje en donderdag avond... ja hoor, wat kan dat kind loeien. Vrijdag ging ze lekker door en het leuke is dat de "enkelvoudige schreeuwtjes" heel erg op die van haar moeder lijken maar ze kan er ook op een heel speciale manier een aantal achter elkaar doen... haha, je weet niet wat je hoort !!! Dat wordt wat als ze echt anderhalve week krols is... Nu duurde het nog een dag en zondag was het eigenlijk zo goed als over.

   
  Omdat ik steeds het gevoel heb dat mijn rode meisje Quera niet echt lekker in haar velletje steekt en ik duidelijkheid wil hebben voor ik haar naar de kater stuur, blijf ik denken, zoeken, praten en besluit ik een bioresonantie check te laten doen. Helemaal zeker ben ik daarover na een gesprek met iemand die mij “het verhaal van de andere kant” heeft laten horen. Die bioresonatie check heeft nogal wat voeten in aarde maar mijn homeopatisch DA Liesbeth Ellinger (Centaurea – Apeldoorn) kan wel een e-Lybra scan doen. Na uitleg en op internet zoeken blijkt dat het voordeel hiervan is dat het “meten en oplossen” is en dat de behandelaar alleen kan aangeven wat er gescand moet worden maar absoluut geen (bewuste of onbewuste) invloed kan uitoefenen op de uitslag. Er komen een aantal interessante dingen uit, natuurlijk vragen we ook om de huid (ze krabt namelijk veel en haar kraagje is inmiddels echt verdwenen) en de baarmoeder te scannen. Beiden helemaal gezond !!! Gelukkig !
3 dagen na de E-lybra scan kan ik constateren dat het heeft haar heel erg goed gedaan. Ik hoopte dat dit zo door zou zetten want ik zie een blije meid die geen ruzie heeft met de rest en niet op iedereen loopt te brommen. Ze zat inmiddels duidelijk tegen de krolsheid aan en het is nu dus afwachten hoe het vervolg eruit zal zien.
De krolsheid kwam ineens en heel erg heftig. Ze is dus een paar dagen bij Pepper wezen logeren. De eerste nacht was het al raak en er zijn dekkingen gezien en zeker gehoord. Rob is haar vriendje geworden en kon haar haar medicijnen geven en knuffelen. Daar voelde ze wel rust bij. Inmiddels is de dekaangifte verstuurd en zouden we nog dit jaar het F-nest kunnen verwelkomen. De natuur doet echter zijn eigen ding dus we wachten voorlopig maar rustig eventjes af hoewel ik wel mijn weken vakantie heb gepland rond de mogelijke bevallingsdatum.
Jammer genoeg is Quera wel weer heel erg brommerig, en opnieuw voornamelijk tegen Enya hoewel die van de week in haar nekvel gegrepen werd en mee moest de tent in... Rare meid...
   
  Met Sola gaat het goed na haar operatie hoewel ze wel op een andere manier reageert. Ik weet echter dat ze me uitproberen en heb het idee dat Sola die aandacht wel heel erg leuk vindt. Iedere keer dat ik snel reageer, ligt ze namelijk op dezelfde plek en wil ze heel erg met me kroelen... Zalig natuurlijk want het is een superkroel-grietje maar ik laat haar dus ook soms maar even roepen en dan stopt het vanzelf. Ik denk dus echt dat het aandacht trekken is.

Met Sassie gaat het op en af. Twee weken geleden dacht ik echt dat ze het einde van het jaar niet zou halen... pfff, schrikken hoor maar na een ruime dag knapte ze weer helemaal op en nu is ze zalig aan het knuffen met me, ligt lekker bij me en eet ook weer goed. (voor zover Sas goed eet) maar soms kan ze echt twee keer komen vragen voor eten als het echt heel lekker is. Wat dan lekker is, moet je iedere keer maar afwachten want wat de ene dag lekker is, is de volgende dag niet om te eten !!! Maar ze komt duidelijk vragen om meer dus dat is wel heel erg fijn.
OK, nu zijn we weer redelijk bij, mocht ik nog iets vergeten hebben, dan vul ik dat nog wel aan. Het is bijna middernacht en ik wil echt naar bed. De bakken zijn al schoon, dus we gaan nog even met z'n allen wat lekkers snoepen en dan : naar bedje- de veren- en de lakenstraat !

 

 

09-10-2010 Toch wel vroeg wakker en gauw even om de deur kijken. Alles zag er goed uit, de meiden mochten nog eventjes mee naar boven en vonden dat zoals altijd zalig. Ook Sola kwam, alleen ging het wat langzamer dan anders. Ik denk nu weer dat het blijkbaar een heftiger iets is voor een kat om een kies te laten trekken dan om gecastreerd te worden. Voor mijn gevoel niet echt logisch. Met z'n allen naar beneden en lekker eerst even eten. Onderhand de bakken schoon en de pilpakketjes klaargemaakt. Na veel overredingskracht lukte het om haar ook de pakketjes te laten eten. Was natuurlijk slimmer geweest om eerst even de pillen te geven en dan pas te laten eten... Dat bleek absoluut handiger !!! De pillen zijn zo weg en dus geen stress, geen theedoek om en geen opengehaalde handen. Altijd fijn...
Ze slaapt heel veel, ik vind haar nog wel wat waggelig maar ze komt wel weer bij me liggen en met me knuffen. Dat wilde ze gisteren ook, maar iedere keer als ze met haar pijnlijke wang mij een kopstoot gaf, deed het haar natuurlijk ook pijn met gevolg dat ik "ook niet lief" was want ik deed haar immers pijn... Vandaag kan ze weer lekker knuffelen en ze geniet daar zo van dat ik het inmiddels wel heeeeel veel knuffels vind en dat ze maar even moet stoppen nu. Stoppen zit er echter niet in, na ieder slaapje moet ik uitgebreid geknuffeld worden.... heel veel maar wat zalig dat het "operatie-tafel-gebeuren" goed is afgelopen en ze me zo veel knuffelen kan... Is weer iets om heel dankbaar voor te zijn.
   
08-10-2010 Zo zie je maar hoe snel dingen kunnen gaan. Vanochtend keek ik Sola aan en dacht...hummm hier klopt iets niet. Helaas kon ik het niet goed plaatsen in eerste instantie. Eerst maar eens de bakken schoon en eten... Na het eten nog weer eens gekeken maar dat werd niet echt op prijs gesteld. In haar bekkie gekeken maar dat vond ze helemaal niets. Ik dacht iets te zien maar mocht niet echt kijken. Ok, maar even afwachten dan. Eerst even wat voor mijn auto regelen en toen wilde ik echt kijken. Toen mocht ik iets meer en had het idee dat haar kies loszat. Met twee handen tegen twee grote, blauwe coonpoten bereik je echter niet wat je exact wilt. Hulp was nodig en omdat het al later werd en wel vrijdagmiddag was, de dierenarts maar opgebeld. Binnen 15 minuten was ik daar en een half uur later lag ze op de operatietafel. De kies die ik aangewezen had, zat niet alleen los maar was doormidden: hoe krijgt ze het voor elkaar...????? Het was natuurlijk geen optie om dat tot na het weekend te laten zitten, inmiddels zat ze zo te bijten dat haar bekkie behoorlijk bloederig was.
Ik mocht haar om 19.00 uur weer halen en was blij dat mijn dronken meisje weer thuis was. Het vreemde is dat het lijkt of een kies trekken een veel heftiger ingreep is dat een castratie. Ik vond haar na de castratie namelijk veel sterker dan nu. De medicijnen er bij gepakt, jeetje wat is die antibioticum pil groot... Ho, wacht, easy pill !!! Gauw erbij gepakt en Sola laten proeven !!! DAT is een lekker snoepje !!! Ik hoop dat ze er morgen in trapt.... Maar goed, het is 01.00 uur nu, het gaat goed dus ik ga lekker in mijn eigen bed slapen. Ben benieuwd of dat me lukt.
   
26-09-2010 Het was een spannende dag voor Enya. Ze ging voor de eerste keer naar show ! Ik had het haar al wel verteld maar als puber luister je daar niet naar natuurlijk. Het begon al heeeel erg vroeg... ik deed de deur open, het licht aan en de dames hadden zoiets van: Wat is dit nu, zo vroeg !!! Bakken als eerste schoon en Enya gemotiveerd om "ter bakke" te gaan. Ja hoor, het lukte. Meisie, de andere bak is ook helemaal schoon... Ja hoor, de volgende boodschap in de andere bak. In de tussentijd hadden alle meiden het idee dat er "ter bakke" gegaan moest worden en daar ik zeker wilde weten dat Enya wat had gedaan, bleef ik bakken schoonmaken... zo'n 6 keer geloof ik...
De afrondende fase klaargemaakt - het eet- en drinkfestijn voor mens en dier - in de tussentijd lekker gedoucht en aangekleed. Toen de lijst erbij en afstrepen maar. Ja, we hebben alles. De tassen in de auto en weer naar binnen. Zelf ook nog een keertje "ter bakke" en we zijn helemaal klaar. Daar gaat de bel en staat mijn vriendin voor de deur. Gezellig met z'n tweeën en zij wilde wel een keer een show vanaf achter de schermen meemaken.
Alle meiden uit de woonkamer, Enya gepakt en in haar bench gedaan. Jeetje, das wat anders dan daar zelf in gaan zitten... Op de show was het toch wel even wennen voor haar, ze had het een beetje warm en was wat zenuwachtig. Gauw nog maar even de Bach remedy Rescue gekocht want die stond nog thuis. Dat werkte. Eenmaal bij de keurmeester ging ze met mij knuffelen. Liefie... je moet met die mevrouw knuffen... ok, ook goed ! Het resulteerde in een CAC met een mooie beoordeling. Ik ben dus erg trots op haar. Lekker de hangmat nu in de kooi en daar lag mevroi... helemaal te genieten in haar hangmand... alleen moest ze er toen weer uit want we moesten terug naar de keurmeester... voor BIV (best in variëteit). Dat konden we niet redden want we stonden tegen een hele mooie poezendame die al ruim een jaar voor lag, een supermooi meisie die dus - voor mij - overtuigend de BIV won.
Maar ik ben heel erg trots op mijn kleine meid die het maar weer even doet !
   
09-09-2010 Opnieuw goed nieuws. Vandaag zijn we naar Melinda Schmidt geweest in dierenkliniek de Wilhelminalinde voor Quera's HCM echo en een herecho van haar baarmoeder. De ok stickertjes zijn weer compleet, alles ziet er goed uit!! Haar hartje is gezond - dat kon ook bijna niet anders want haar beide ouders zijn dit jaar al getest en negatief bevonden. Tijdens de echo van haar baarmoeder heeft Melinda ook haar nieren meteen even bekeken. Niet een officiële PKD test dus, dat gebeurt volgend jaar, maar we kregen wel te horen dat het er allemaal goed uitziet, er zijn geen rare dingen te zien. Daar Quera krols is, was de baarmoeder (haar baarhuis volgens Melinda :-) )niet geheel onzichtbaar maar dat is dus aan de krolsheid te wijten. Helemaal blij mee natuurlijk ! Hiermee het weekend in gaan is wel weer heel erg zalig. Ik ga er eens lekker van genieten...
   
06-09-2010 Vandaag zijn we naar de DA geweest voor de FIV en FeLV test. NEGATIEF !!!! Nu nog de HCM en de herecho van de baarmoeder. Jammer dat ze krols is nu, dat geeft wellicht een licht vertekend beeld en zorgt er misschien voor dat de baarmoeder niet helemaal onzichtbaar is.
Ik was overigens blij dat ik vandaag kon gaan werken. Na drie dagen heftige krolsheid heb je tuitende oren. Wat bij Quera werkt, is het aaien over haar voorhoofd als ze op een gegeven moment toch maar eens gaat zitten. Ze komt dan lekker tegen me aan liggen, het bekkie valt open en dan valt ze in slaap. Dan is het een uitdaging om heel stil te blijven zitten zodat ze zo lang mogelijk kan slapen en kan bijtanken want je ziet dat het haar heel veel energie kost. Ik ben benieuwd hoelang het dit keer gaat duren...
   
03-09-2010 Het feest is compleet, Quera is echt heel erg krols nu. Joelt de hele straat bijna bij elkaar... aan de ene kant kan ik er wel een beetje om lachen hoor maar de laatste keer was ze 10 dagen krols en dat kost gewoon energie ! Bakken vol energie. We rukken speciale lekkere hapjes aan zodat ze goed eet want ook daar is niet zoveel tijd voor... zodra de deur naar de gang open gaat, moet er daar toch wel even naar de katers worden geroepen. (Gelukkig komen de heren niet op de stoep zitten.)
   
02-09-2010 Vandaag naar mijn vriendin geweest om de nieuwe mannelijke aanwinst te bekijken: een zalig kitten, wat een uitstraling. Tevens natuurlijk de pups gezien, wauw, die groeien zeg !!! Omdat Emjay "een van de buurjongens" van mijn vriendin is, kon ik die ook weer even in mijn armen sluiten. Zalig ventje (sorry vent, je wordt al zo groot) en hij begint inderdaad wat breder te worden. Lekker dat dat iedere keer zo kan.
   
28-08-2010 Nog even iets heel anders want ik krijg regelmatig vragen over hoe het met het eerste nest van Quera gaat. GOED !!!!!
De RMC (Rasclub Maine Coon) doet een onderzoek naar gewichten en daarom heb ik de vier meiden gewogen, daar hebben jullie over kunnen lezen en kreeg ik gisteren het gewicht van Emjay door van Sanne. Onderstaand een lijstje met verschillende data dus ook daarom iets verschillende gewichten:
Esmí - 3540 gram - gewogen op 1 augustus dus 8,5 maand oud
Eszra - 4400 gram en
Noodles (Erín) - 4410 gram - beiden gewogen op 22 augustus dus 9 maand en 1 week oud
Enya - 4440 gram - gewogen op 19 augustus dus goed 9 maand oud
Emjay - 5280 gram - gewogen op 27 augustus en dus 9,5 maand oud.
Mooie gewichten met een uitschieter naar boven en naar beneden, beiden enigszins te verwachten. Esmí was al de kleinste en Emjay was duidelijk groter en is natuurlijk bovendien een kater... Ik wil die man wel weer eens in mijn armen hoor, is al weer veel te lang geleden. Hij schijnt de looks van zijn mams kwijt te raken en meer de kop te krijgen van zijn vader... ZIEN !!!!!!
   
28-08-2010 Vandaag gaat het - naar omstandigheden - goed met Quera. Ze heeft geen rust in haar gatje, weet het allemaal niet en is al aan het joelen in de gang.... NIET KROLS WORDEN NU... wacht nog ff een week of twee... Ik ga haar straks proberen te temperaturen, ze ligt nu in een radiatormandje en omdat ik de kachel een beetje aan heb, is het nu niet echt een handige tijd hoewel ze nu wel goed ligt en het gemakkelijk zou kunnen... Ze heeft onder protest haar medicijnen genomen en eet op zich lekker. Ze drinkt niet overdreven veel en plast niet overdreven veel dus ook dat zijn goede tekenen. We kunnen alleen maar hopen dat het allemaal goed gaat, zowel het herstel als alles wat met het nieuwe nest te maken heeft. Na er een nachtje over geslapen te hebben, krijg ik dat gevoel weer in mijn buik en kijk ik met spanning uit naar de dingen die komen gaan...
   
27-08-2010 Slecht nieuws.... maar ook weer niet hopeloos!
Ik ben vandaag met Quera naar de dierenarts geweest voor een echo. Ik vond haar vanaf maandag al anders. Dacht eerst dat het was omdat ik 1 dag te laat was met de pil maar dinsdag was ze ook "raar", anders dan anders en helemaal plaatsen kon ik het niet. Woensdagavond waren vrienden bij mij en zei ik nog zeer beslist dat ik het wel allemaal kon plannen... yeh right !!!! niet dus. Ik zei nog... als ik niet zeker wist dat er hier geen open kater loopt, zou ik zeggen dat ze zwanger was, want ook haar tepeltjes waren iets roder dan normaal. Ook donderdag was ze anders dan anders en vanaf maandag heb ik haar ook erg in de gaten gehouden en "besnuffeld". De DA vroeg WAT ????? en moest er - toen het kwartje viel - ook wel hartelijk om lachen. Vrijdagochtend lekker met z'n allen op bed - heel gezellig - maar Queertje had geen rust in haar gatje. Klom overal op en liet zich uiteindelijk tussen de radiator en de muur zakken. Leuk idee maar hoe kom je daar weer uit... Gelukkig lukte mij dat maar het was wel weer een teken aan de wand. Ik heb haar op schoot gehesen en maar weer eens gekeken en nu kwam er geel-groenige prut... maar een heel klein beetje, rook niet maar toch... foute boel.
Ze heeft dus een baarmoederontsteking, gelukkig in het beginstadium, en wordt daarvoor behandeld. Wachten tot volgend jaar met dekken zit er niet in want de volgende krolsheid moet ze echt naar een kater... Ik ben dus hard op zoek naar een geschikte vent voor haar en ben al mijn contacten aan het aanboren. Wat zalig toch als iedereen dan met je mee wil denken richting geschikte kater... dank jullie wel.
Ik had natuurlijk zelf al een lijstje met 6 "mannen" na er een heleboel afgewezen te hebben. De eerste vijf werden door Nayomie doorgestreept om verschillende redenen en zij noemde toen een catterynaam... en ik voegde de rest toe... zijn naam is Nick en dit en dit valt me bij hem op. Vanavond gebeld maar helaas is Nick een "je-weet-wel-kater" geworden... nog maar heel heel kort. Balen dus want het is een hele mooie vent.

Een baarmoederontsteking kan goed behandeld worden als je er op tijd bij bent. Ben je aan de late kant dan is de enige mogelijkheid castreren en zijn (in mijn geval) je fokplannen dus voorbij of je bent er te laat bij, de baarmoeder heeft zich gevuld met pus, is geknapt en je loopt een groot risico dat je je meisje kwijt bent. Ik weet dat ik dit nu heel bruut en kort door de bocht stel maar - hoewel wat genuanceerder - het is wel zo. Dat is ook de reden dat ik wil dat de kittens die niet met een fokdoel zijn verkocht, gecastreerd zullen zijn voor het einde van het eerste levensjaar.
   
23-08-2010 Inmiddels is het bijna half negen en heeft Quera haar rompertje al 2 uur uit. Nog steeds is alles heel... gelukkig maar. Hopelijk blijft dit zo en hoeft hij vannacht niet meer aan. Ze ligt op het ogenblik lekker op de bank te slapen, moe van het kammen wat we ook vanavond weer hebben gedaan natuurlijk zodat zoveel mogelijk los haar in de kam zit en niet meer in haar vachtje.
   
22-08-2010 Emjay zie ik natuurlijk regelmatig, laatst eindelijk bij Esmí op bezoek geweest, gewogen en foto's gemaakt en vandaag bij Eszra en Noodles (Erín) geweest. Want ik was natuurlijk heel nieuwsgierig hoe zij er in het echie uit zagen. Het maakt mij echt heel erg blij dat ik (door iedereen hoor) zo op de hoogte gehouden wordt met verhalen en foto's van de babies van Quera maar in het echt zien is toch weer wat anders. Echt helemaal super! Het was supergezellig, lekker met Carla zitten kletsen en de meiden zagen er super uit... "die zijn mooi opgedroogd" haha. Omdat de RMC (rasclub Maine Coon) een gewichten enquête houdt, heb ik ook de weegschaal meegenomen en beide dames gewogen. Ze hadden keurige gewichten. Helemaal goed! Noodles was tot verbazing van Carla net iets zwaarder dan Eszra. Dat had ze niet verwacht omdat Eszra wel brokken eet en Noodles helemaal niet, net als Esmí overigens, die eet ook geen brokken. Alle soorten brokken die ik had, heb ik weer meegenomen maar Noodles is blij met haar Carnibest en Eszra is blij met haar brokken. Overigens ook met al die verschillende soorten die ik meenam... ze waren allemaal heel erg lekker vond Eszra...
In eerste instantie zou ik voor het eten naar huis gaan maar uiteindelijk ben ik blijven eten en ook dat was super gezellig. Dank je wel! Toen weer een klein uurtje richting huis en thuisgekomen was Sola erg blij met alle luchtjes, ik werd helemaal beknuffeld, het leek wel of ze de luchtjes herkende en er van genoot. Overigens vond Eszra mijn parfumluchtje echt niet lekker... zolang ze niet te dicht bij mij was, was alles goed en mocht ik aaien maar opgetild en zo dicht bij dat parfumluchtje, dat vond het meisje niet echt wat en liet dat horen ook ...

Met Sas gaat het naar omstandigheden goed. Ze is 10 gram aangekomen en we hebben een medicijnenspelletje en -ritueel georganiseerd. Op zich gaat dat goed hoewel ze het soms wel door heeft. Quera heeft vanavond haar rompertje uit en ik heb haar al lekker gekamd want er zit natuurlijk heel veel los haar in haar vachtje en dat jeukt. Straks gaat hij wel weer aan voor de nacht en dan maandagavond hopelijk helemaal uit. Eindelijk...

   
08-08-2010 Het was een heftige week! Mijn telefoon en internet gaan over naar één aanbieder en ik "mocht een dag vrij nemen" voor de installatie. De monteur zou tussen 8.00 en 13.00 uur komen. Uiteindelijk om 13.00 uur maar eens opgebeld en daar werd me verteld dat mijn afspraak was verzet naar de donderdag. Leuk dat ik dat ook weet... (inmiddels is het geïnstalleerd en duurt het nog twee weken voordat ik het zo kan doen zoals ik het had want ik heb nu een idioot emailadres !!!)
Goed, dan heb je dat gehad en dan komt Quera voor me staan... kijk eens ???!!! (hoe ze dat toch iedere keer doet...) Het meisie had een heftige ent-reactie wat geresulteerd had in een lelijke plek op haar rug, daar waar ze was geënt. Gauw de hypercal klaargemaakt en de rompertjes uit de kast gehaald. Bij een eerdere keer toen ze hier net woonde, had ze al omgebouwde rompertjes gedragen zodat ze niet aan de plek kon komen. Gelukkig had ik die toch maar niet weggegooid... ja kan niet weten tenslotte... Nu kwamen ze heel goed van pas. (Zondagavond hebben we nog lekker liggen kroelen en liggen kammen... niets te zien.)
Dinsdagavond heeft ze al lekker zonder rompertje gelopen, we waren met z'n drieën om op te letten en dat ging allemaal goed. Vrijdag dacht ik dat het er allemaal weer heel goed uitzag, wel nog wat korstjes maar mooi droog, dus het rompertje mocht uit. Blijkt ze helaas toch met haar achterpoten bij die plek te kunnen... het was één grote ellende dus hup... weer een schoon rompertje aan.
Enya reageerde ontzettend heftig op de geur van de hypercal. Dat was me eerst niet helemaal duidelijk maar na wat testjes wel degelijk. Ze kon Quera helemaal niet meer hebben, alle mensen, wat kan die grommen en grauwen zeg !!!! Al net zo'n hittepetitje als haar zus. (Inmiddels gebruiken we de hypercal niet meer en vindt ze mams weer leuk.) Door die heftige reactie van haar waren alle meiden compleet van streek en het kostte wat moeite om alles weer rustig te krijgen. Als ik nu om mij heen kijk, ligt Sola uitgespreid op de bank, Quera op een zalig zacht kussen, Enya op een nieuwe plek in de grote krabpaal en Sas heeft net een zacht plekje gezocht in een mandje aan de radiator... Wat een zalige rust... hij lijkt dus teruggekeerd...
Vanochtend had Enya trouwens een leeg garenspoeltje ontdekt in de speeltent. Wat een herrie maar wat een pret. Op een gegeven moment komt ze achter het ding aangerend richting mij en moest toch even vertellen hoe ONTZETTEND leuk dit wel niet was: een paar keer een harde WRWAUW !!!!! (lees: oh vrouw, DIT is leuk, zie je het? zie je het ??) en kopjes tegen mijn benen, tegen mij aanstaan en flink rekken (auw... jullie kennen de ontmoeting met die lekkere nageltjes in je been vast wel) en op schoot springen om een fikse kop (nee, geen kopje) te geven. Er gauw weer af, het klosje een mep geven en er weer achteraan. Wat een energie...

Van Sassie hebben we ook duidelijkheid inmiddels. Haar schildklier is gelukkig ok en ik heb wat zitten lezen over de medicijnen die aangeraden werden. Vandaag zijn we met beiden begonnen: de Benakor en de Renalzin. De eerste is om de doorbloeding van de nieren te stimuleren - want het schijnen behoorlijk verschrompelde dingetjes te zijn geworden inmiddels - en de tweede is om de fosfaatverteerbaarheid te verminderen. Het zorgt voor de eliminatie van fosfor via de ontlasting in plaats van via de urine waardoor haar niertjes ontlast worden. Het is een voedingssupplement. Daar mijn eigen DA maar 1 soort nierbrokjes heeft, ga ik volgende week even op zoek naar andere proefzakjes. Ik heb besloten dat Sas haar eigen voer blijft eten, dat vindt ze lekker en eet ze goed, alleen 's avonds, als ze allemaal op een eigen plekje wat brokjes krijgen, is het natuurlijk de uitgelezen manier om haar andere brokjes te geven. Sola heeft al aangegeven dat zij de brokjes die Sas nu krijgt wel heeeeeel erg lekker vindt... Met deze medicijnen hoop ik dat Sassie nog heel lang als mijn favoriete grietje cq oude muts hier zal blijven genieten en ik hoop haar 20ste verjaardag nog met haar te mogen vieren. Voorlopig eerst maar eens zien hoe ze op de medicijnen reageert...

   
01-08-2010 Mijn afspraak vandaag ging niet door en tegen het middaguur bedacht ik me dat het leuk zou zijn om de uitnodiging van Esther in te kunnen lossen en bij Esmí te gaan kijken. Gewapend met weegschaal en fotocamera vanmiddag dus richting Arnhem. Nou... Esmí had even zoiets van... huh, ik ken jou niet, ik weet het even niet hoor... Lekker laten, dacht ik en binnen 3 minuten stond ze aan me te ruiken en nog een paar minuten verder had ik haar al op mijn schoot gezet... Dit was de eerste keer dat ik dit meidje weer zag en ze groeit uit tot een heel open grietje die wel heeeeel veel van haar moeder heeft. Gelukkig is Quera nu veel rustiger en liever maar Esmí is echt een heel heftig hittepetitje hoor. Esther gaf aan dat Esmí het absoluut niet op prijs stelt als men aan haar buik of broek zit, noch aaien noch kammen en borstelen... Ik mocht dat ook niet en daar was ze heeeeel erg duidelijk in, met pootjes, bekkie en vooral stemmetje. Exact haar moeder, die kon ook gruwelijk duidelijk zijn als ze iets niet wilde... Ze wilde daarentegen wel op de weegschaal zitten, heel rustig en netjes tot "de piep" en de conclusie is dat ze de kleinste van het nest blijft ondanks dat ze nog steeds heel goed haar carnibest eet...
Ik had geen idee hoe de "fotosessie" zou uitpakken. Toen ze nog hier was, had ze nooit zin in een fotosessie. Aan het eind van de middag moet ik toch echt zeggen dat ze zich voorbeeldig heeft gedragen. We hebben een aantal hele leuke foto's. Hieronder eentje...
 
   
31-07-2010 Ik maakte me nog steeds zorgen om Sassie. Ze is een klein beetje verder afgevallen, eet nu wel heel goed (te goed???) maar krijgt duidelijk ingevallen flankjes. Gelukkig is de erge hitte weer een beetje achter de rug. Tijdens die hitte wilde ik Sas niet meenemen naar de DA en geen bloedonderzoek laten ondergaan. Want na heel wat denkwerk wilde ik haar toch uitgebreid laten onderzoeken. Daarom heb ik ruim een week geleden een afspraak gemaakt met Marcel voor een uitgebreid onderzoek. Ik was er zo goed als zeker van dat er bloedonderzoek zou gaan plaatsvinden en Marcel is nu eenmaal de beste daarin... Dus is het een week wachten voordat we, zonder een dag vrij te moeten nemen, bij hem terecht kunnen. Ook Quera is meegegaan voor haar jaarlijkse check-up en enting en werd super gezond bevonden. Gelukkig !!!
Sas werd zeer uitgebreid onderzocht door Marcel, simpelweg om een aantal dingen uit te sluiten. Al die "voel-dingen" konden worden uitgesloten gelukkig en hij vond haar ook geen typische "schildklier-uitstraling" hebben. Na het bloedonderzoek is duidelijk dat het goed is met de rode en witte bloedlichaampjes, dat de suikeruitslag goed is en dat de leverwaardes goed zijn... Helaas zijn de nierwaardes niet goed. Het is nog niet echt vreselijk heftig maar wel een echt te hoge waarde. En wetende dat je pas iets in het bloed kan meten als de nieren het voor 75 % niet meer doen...
De schildklier wordt ook nog nagekeken en dat krijg ik begin volgende week te horen. Als de schildklier uitgesloten wordt, gaan we even verder overleggen wat we voor haar niertjes kunnen doen want met 4 katten er eentje apart eten geven... niet handig...  dus het gaat op haar alleen toegespitst worden... wordt vervolgd...
   
19-06-2010 Ik kreeg weer een mogelijkheid om Sassie te wegen en ze is gelukkig niet verder afgevallen. Ik hoopte dat ze wat aan zou zijn gekomen maar ik moet er maar blij mee zijn dat ze niet verder afgevallen is. Quera en Sola zijn op hetzelfde gewicht gebleven hoewel ik dacht dat Quera goed zou zijn aangekomen maar dat ligt dus aan haar vacht die weer veel voller en dikker is geworden. De enige die aangekomen is is Enya, ze weegt nu 4 kilo. Go for it girl !!
   
12-06-2010 Vandaag heb ik de oude blauwe krabpaal schoongemaakt en ontmanteld. Maten opgenomen om nieuw pluche te kopen zodat hij als klein paaltje voor het volgende nest kan dienstdoen. Vinden de kleintjes vast heel erg leuk. Nu waren de meiden dus genoodzaakt om in de nieuwe paal te gaan liggen... Het ging niet van harte maar ik hoop dat ze hem leuk en lekker gaan vinden... Ik heb in ieder geval geleerd dat ik, als het anders kan, niet meer met deze leverancier in zee ga, al is het alleen maar om het gebrek aan redelijke communicatie.
   
11-06-2010 Vrijdagochtend, voor mij is het weekend dus begonnen. Ik ben vrij vroeg wakker en ga de meiden eerst maar eens wat te eten geven. Ze kunnen nu ook bij mij in de slaapkamer en daar wordt dankbaar gebruik van gemaakt. In no-time is het hele spul boven op bed en tot mijn verrassing wil Enya in bed... Echt weer een zet van haar hoor, denderen, duwen, kop ertussen en met je poten helpen als het dekbed niet vlot genoeg opzij wordt gedaan. Ze duikt onder het dekbed en werpt zich tegen mij aan, draait nog wat, legt haar kop neer en kijkt me aan met een blik van: wat hebben wij het gezellig hè? Wat een zalig ding maar ik ben in complete verbazing...
   
09-06-2010 Ook voor de oude blauwe krabpaal is een nieuwe binnengekomen. Ik heb voor een Pet-Fun gekozen maar heb daar al spijt van. Als je nog geen krabpaal van Silvia Gizinski (Katzen-Deko zie linken) hebt, is het waarschijnlijk een hele mooie krabpaal maar ik baal al van het feit dat de sisalpalen niet de beloofde 12 cm doorsnede hebben maar maar 11 cm. Verder is er direct erg veel kwaliteitsverschil te bespeuren. Na anderhalve week met de leverancier (zooplus) gemaild te hebben, kom ik geen steek verder. Ik beslis dus de houten delen maar in de olie te gaan zetten om daarna de paal in elkaar te zetten. De katten zullen het verschil hopelijk niet zien en ervan genieten... De oude blauwe paal staat ook nog in de kamer en - in tegenstelling tot de Gizinski krabpaal, was er geen enkele dame die deze paal maar wilde onderzoeken. Ze zaten met z'n allen in de oude paal te kijken wat ik allemaal aan het doen was. Leuk !!!!!! Ook zij willen hem niet...
   
17-05-2010 Het lukt niet altijd om Sassie te wegen - ze houdt niet van oppakken en stil zitten op de weegschaal is niet iets voor haar - maar ik heb het idee dat ze aan het afvallen is en mijn gedachten kloppen helaas. Ze is zo'n 300 gram afgevallen. Ik ga haar dus maar wat extra keren voeren, kleine beetjes in de hoop dat dat zijn vruchten afwerpt. Ik maak me wel wat zorgen want ze is al vijftien en dan zomaar afvallen... wordt vervolgd.
   
08-05-2010 Enya vond dat het schoottijd is. Ze is niet zo'n schootpoes hoewel ze wel van knuffelen houdt maar dan natuurlijk op haar manier. Nu kwam ze ineens uitgebreid op schoot hangen, want zitten was het niet... En dat hield ze ook nog een behoorlijk lange tijd vol. En dan baal je dat je alleen in huis bent, want niemand kan even een paar foto's maken van dit gezamenlijk geluk, en dat is best heel erg jammer want nu zitten ze alleen in mijn gedachten en gevoel gegrift...
   
21-04-2010 Het weer was nu redelijk en een hele lieve vriendin had ze in de tuin staan. Dank je lief, dat jouw akelei-tjes Echo nu een kroontje mogen geven...
 
        
   
16-04-2010 28 februari was het toen ik voor het laatst hier iets heb opgeschreven. Ik kreeg de vraag al of er hier helemaal niets gebeurt !!! Nou, laat ik het zo stellen... er gebeurt heeeeel erg veel en er is iedere keer weer iets wat ik er tussen laat komen. Vandaar dat ik vandaag, toen ik om 5 uur vanochtend echt wakker was, er na een half uurtje draaien maar uit ben gegaan in de hoop dat ik nu niet afgeleid zou worden en lekker zou kunnen doorstomen voordat de vol geplande Cat-shelter-dag zou beginnen... Ik hoop dat dat gaat lukken. We zullen het zien.
Omdat er natuurlijk toch heel veel is gebeurt in de tussentijd en ik het jullie toch in chronologische volgorde wil laten lezen, volgen hieronder - gewoon netjes op datum - een aantal gebeurtenissen. Ik hoop dat jullie er weer van genieten.
   
14-04-2010 Opnieuw Emjay in de armen mogen sluiten. Ik was voor mijn vrijwilligerswerk - Cat Shelter Limburg - naar Royal Canin in Veghel gereden. Op de terugweg reed ik er zo goed als langs dus ben op de gok die ene kilometer om gaan rijden en heb ff geknuffeld en een kopje thee gedronken. Het was weer heel gezellig.
   
12-04-2010 Direct al mailtjes van Esther en Carla over de nieuwe pagina. Superleuk dat de website zo in de gaten gehouden wordt om te lezen wat er hier gebeurt. Ik zal echt wat beter mijn best doen om up-to-date te blijven...
   
11-04-2010 Na een hele dag gestoeid te hebben met mijn nieuwe pagina die maar niet dat liet zien wat ik wilde, heb ik mijn super-website-hulptroep maar even gebeld. Ik kwam er maar niet uit. Supereigenwijs blijf ik dan proberen hoe het moet, hoe het anders kan, heb ik dit dan fout gedaan, denk ik hier de verkeerde richting uit.... Blijkt gewoon dat de computer "een beetje dom" is: hij snapt geen leestekens. Toen was het gauw opgelost en stond de pagina "Kittens toen en nu" voor iedereen zichtbaar. Dit is overigens pas een begin opzetje. Het is de bedoeling om bij ieder kitten een "lees meer" in te voegen zodat ieder zijn/haar eigen pagina heeft met huidige foto's en stukjes uit de vele mailtjes die ik van hun lieve blikopeners krijg. Ik vind dat ik het super getroffen heb met deze blikopeners: dank jullie wel voor de vele updates, de leuke verhalen, ik lig af en toe dubbel want ik zie het geschrevene gewoon gebeuren. Hierdoor alleen al voel ik me een rijk mens. Mijn dank is groot !
   
06-04-2010 Het wisselen van Enya's tandjes is in volle gang. Net als haar mama gunde ze mij de vondst van 1 hoektand. Hoe ze dat doet? simpelweg op mijn handen knauwen totdat hij eruit valt, gewoon in of naast mijn hand. Ze vindt het dan ook lekker als ik over haar tandvlees wrijf... net een baby eigenlijk. Het was op een gegeven ogenblik echter zo ontzettend scherp dat ik maar eens ging kijken wat er dan toch zo scherp was. Zoals jullie op de foto kunnen zien, zitten ze er hier nog allebei, zowel de oude als de nieuwe tand...
   
04-04-2010 Het is Paas-katten-show in de Rijnhal in Arnhem. Inmiddels al weer voor de 15de maal. Hier ben ik destijds helemaal onder de indruk geraakt van de Maine Coon en dat ik nu drie Maine Coon meiden hier heb rondlopen, had ik toen echt niet durven hopen. Sinds jaar en dag sta ik daar ook al te kwijlen (ja, bijna letterlijk) voor een compleet witte stand met zulke fantastisch mooie krabpalen...  De kenners onder jullie weten direct welke stand ik bedoel, die met dat 50er jaren meisje... :-) : de stand van Silvia Gizinski. Nou, ik heb me laten verleiden...en wat zijn we blij !!!!! Alle mandjes en kussentjes zijn in de wasmachine te wassen, zalig ! We hebben nu een krabpaal staan met 6 ligplaatsen die inmiddels allemaal al zijn uitgeprobeerd. Ondanks dat Sola er de eerste twee dagen niet op wilde maar haar oude krabpaal erg trouw bleef, ligt ze nu meestal in de bovenste hangmand. D.w.z. als Quera er niet in ligt en ze het gevecht van Quera verliest. Dan zal je dus genoegen moeten nemen met een lager gelegen plek en dat gaat niet echt van harte. Sassie heeft de onderste hangmand ingenomen, al direct vanaf het begin toen de paal stond en Enya en Quera liggen hoofdzakelijk samen in de een na hoogste plek maar Enya is ook helemaal gek op het twee na hoogste plekje. Hier wat foto's:
  Ik ben lekker de eerste....
 
  De oude paal is echter nog zooooo ontzettend leuk... wat is afscheid nemen toch moeilijk...
  kat in 't bakkie...
   
31-03-2010 Vandaag heb ik Emjay opnieuw in mijn armen mogen sluiten. Ik wist niet zeker of hij me zou herkennen: ik kreeg direct knuffels, niets nieuws want bijna iedereen wordt door Emjay van knuffels voorzien maar toen ik "BABIESSSS" riep toen was er toch wel direct een herkennen...heel leuk om te zien.

Wat is het toch een zalig ventje: een superknuffel die het in de kattengroep heel erg naar zijn zin heeft. Hij heeft veel vriendjes en vriendinnetjes en ook bij de buren (oma Anne-Marie en opa Eric) zijn heel veel vriendjes en vriendinnetjes. Hier zijn ook hondenvriendjes en vriendinnetjes en vooral de kleine pups vindt hij helemaal het einde. Als zijn eigen blikopener werken is, gaat hij bij de tussendeur zitten om aan Anne-Marie te melden dat hij alleen is en eigenlijk wel een knuffel verdient. Eigenlijk wil hij dan gewoon naar de andere vriendjes en vriendinnetjes maar hij wil op zo'n ogenblik vooral mensenknuffels. En omdat hij iedereen en dus ook Anne-Marie om zijn pootje windt, lukt het hem bijna altijd. 
   
28-03-2010 Sas is verwend !!!! Nou ja, zij niet alleen want ik heb er twee van maar het was echt de bedoeling dat Sassie dit heel erg lekker zou vinden en inderdaad, ze geniet er ontzettend van. Ze wisselt ze af maar er is er altijd wel eentje voor haar vrij. Nu maar hopen dat dat blijft... Quera is er echter ook al achter dat dit wel een heeeel erg lekker kussen is maar goed, er zijn ook mandjes en andere kussentjes genoeg en zodra ik ga zitten, zit Sas naast mij want dan is het schoot-lig-tijd. In drukke tijden niet altijd even handig omdat ik in de reclame tijd tussen de programma's door wel van alles wil doen en dat kan dan even niet...
   
28-02-2010 Gisteren heb ik eindelijk Echo's eigen pagina gemaakt. Mijn kleine edelsteentje heeft het verdiend... wat was het moeilijk. Op een gegeven moment de tissues er maar naast gezet want natuurlijk kwamen er waterlanders, en niet zo weinig ook. Nu het klaar is, geeft het een goed gevoel, het is afgesloten. Dat betekent natuurlijk niet dat hij geen plekje in mijn hart heeft, en dat zal hij houden ook.
Terugdenkend is het iets geweest dat er wellicht in het begin al in heeft gezeten, in heel lichte mate want hij deed het supergoed de eerste dagen... Hij was degene die als tweede kater kwam en zo op zijn broer leek, dat hij een nagellakje kreeg op één nagel van zijn achterpootje. Hij piepte altijd overal over: niet bij de tepel kunnen komen, niet dicht bij mama, niet .... en ik had hem de bijnaam drama-queen gegeven. Heel lieflijk bedoeld hoor want ach, daar groeien ze wel overheen... Mijn mooie lieve ventje...
   
25-02-2010 Ook van en over Emjay al mail gehad. Het gaat heel erg goed, hij palmt de ene na de andere persoon compleet in, windt iedereen op zijn pootje en heeft al met meerdere Abby's vriendschap gesloten. Foto's volgen.
   
19-02-2010 Vandaag was Emjay aan de beurt om te verhuizen. Bench weer ingesnoerd, het schildje "Maine Coon on Board" weer op de zijruit bevestigd en daar gingen we. Ook deze rit verliep goed, het was ook maar een klein stukje. Emjay vond het allemaal goed, zolang ik mijn vingers maar in de bench had en hij daar zijn poten en koppie op kon leggen. Hij ging slapen heen maar was snel wakker toen we er eenmaal waren. Hij werd begroet door zijn nieuwe vrouwtje en de kattenfamilie. Abessijnen zijn best wel "actieve beestjes" zeg maar en die vonden de nieuweling best leuk maar ook vreemd. Wat zouden ze gedacht hebben: jij bent best een beetje raar met die bos haar, had je dat niet netjes kunnen kammen???? of er een gelletje in kunnen doen zodat het eruit ziet zoals wij??? Al dat gerace en geren om hem heen.... hij vond het allemaal eigenlijk wel best. Kwam eerst bij mij zitten (toch wel veilig) maar ik heb hem al gauw overgegeven aan zijn nieuwe vrouwtje: kijk schatteke, dat is je veilige haven nu, daar moet je het zoeken.
Och vrouwtje, wil je dat? Ook goed hoor en daar ging hij liggen. Als hij dat weer besprongen werd door een van de Abby's liet hij door blazen even weten dat dat toch niet geapprecieerd werd en toen er een lekkere deken op de bank werd gelegd, ging hij daarop liggen en ging liggen bekomen van alle evenementen, want het is natuurlijk wel wat voor een inmiddels 14 weken oud ventje. Het gaat hier vast en zeker goed, het nieuwe vrouwtje is in ieder geval tot ver over haar oren verliefd op dit rooie ventje en dat kan ook niet anders, het is zo'n scheet !!!
   
17-02-2010 Valentijnsdag - 14 februari - was de dag dat ik de eerste drie kittens naar hun nieuwe huisje bracht. Het weer werkte goed mee (Hmmmm) Zoveel sneeuw en gladheid dat ik 40 km/uur op de snelweg kon rijden, althans 's morgens. Toen bracht ik Esmí, die blijft lekker dichtbij, dat durfde ik wel aan dus. Bench goed vastgezet en het schildje "Maine Coon on Board" op de zijruit.
's Middags was het iets verder weg voor Erín (aka Noodles) en Eszra. De weg was toen veel beter begaanbaar dan 's morgens want ik twijfelde echt of ik in dit weer wel zo'n eind zou rijden. En wat een kattenparadijsjes heb ik aangetroffen !!!! De drie meiden gaan het vast zalig hebben, maar oh wat vond ik het lastig om ze achter te laten, het zijn en blijven natuurlijk mijn eerste babies... hoe je het wendt of keert. Het weggaan bij Esmí ging op zich best goed. Nog een laatste gesprekje, haar op het hart gedrukt te laten zien dat ze een net opgevoed meisje is, een laatste knufje en toen de speeltjes die bij de deur in de buurt lagen de kamer door gezwiept: Esmí er fanatiek achteraan natuurlijk ! Toen ik me bij de voordeur omdraaide, had ze door wat er gebeurde en keek ze door het raam naast de kamerdeur heen met een blik... pfff. Ik voelde me zooooo schuldig ! Slaat natuurlijk nergens op want de volgende dag kreeg ik al een mailtje dat ze lekker op de rug van haar nieuwe vrouwtje had geslapen. Dat gaat dus helemaal goed.
Ook op Erín (aka Noodles) en Eszra werd met zeer veel spanning gewacht. In no time zaten de meiden boven in de krabpaal... maar toen er weer uit, haha, dat was even lastig maar ze hadden het heel snel door hoe je dat het handigste deed, gewoon een zwiepert met je achterlijf, je nagels stevig in het sisal van de palen en goed vasthouden. Stoere grietjes !!!! Hier ging het afscheid al een beetje gemakkelijker (Yeh right) maar och.... wat is het dan ineens stil in huis.... Gelukkig blijft Emjay nog iets langer en natuurlijk blijft Enya sowieso hier, dus kon ik van de twee lekker genieten. Sassie had het al gauw door en heeft direct mijn schoot geconfisqueerd !!! "Zo, ik lig" zal ze gedacht hebben. Eindelijk niet meer als oude muts besprongen worden door dat grut... Uiteindelijk lagen er dus drie op mij, Sola strak naast mij (simpelweg omdat ik haar bip op mijn gezicht niet zo'n goed idee vond hihi) en Quera lekker in haar eentje in een mand voor de kachel... RUST.......
   
13-02-2010 Vandaag zijn de kittens van Quera 13 weken en oud genoeg om op eigen pootjes te gaan staan. Ik ben superblij dat er overal met smart op ze wordt gewacht en dat ze allemaal met heel veel liefde en zorg omringd gaan worden. Het is echter voor mij natuurlijk afscheid nemen, afscheid nemen van mijn eerste babies, het vijftal dat het huis hier onveilig heeft gemaakt en waar ik zo van geniet. Ik ben niet goed in afscheid nemen, gelukkig is dat het nieuwe personeel al bekend en  - mits nodig - zal "het" in de gang klaarstaan ! Afscheid nemen is echter ook de geboorte van herinneringen en die zijn er legio. Natuurlijk in de vorm van foto's en zelfs inmiddels twee filmpjes op YouTube, maar ook de eerstkomende tijd nog wel alle kratsen op mijn neus, mijn rug, in mijn nek, op mijn benen, m.a.w. zo'n beetje overal op mijn lijf. Emjay blijft gelukkig nog een paar daagjes en natuurlijk blijft Enya hier, mijn zonnekind. Maar dat neemt niet weg dat het stil zal zijn, volgende week. Niet meer een paar keer in de week in mijn pauze naar huis om ze eten te geven maar een rondje buiten lopen. Die lunches zal ik missen maar het zal zeker ook weer wat rust geven !
De laatste week maken de babies grote sprongen. Vooral Erín verandert van dag tot dag. Ze loopt nu met iedereen mee te stoeien en dat zie je in haar gewicht. Ze is niet zoveel als de anderen aangekomen maar dat kan ook niet anders, als je je normaal gesproken een Spaans leven hebt toebedeeld (mañana, mañana) en je jezelf nu ineens de Westerse mentaliteit toe-eigent. Dat kost gewoon 3x zoveel energie en dat moet ergens vandaan komen. Vandaag was ook de laatste fotosessie van het vijftal, dit maal op de krabpaal en iedereen had er zin in. Dusssssss......... Enjoy !
   
08-02-2010 Helaas is het niet helemaal gelukt wat ik wilde. Ik was van plan om een fotocollage te maken met een soort presentatie en een heleboel foto's. Ik moet nu constateren dat me dat niet lukt en mijn hulplijn was even niet te bereiken. Dat is soms zo! De foto's van de speelkamer volgen dus maar de foto's op de krabpaal kunnen jullie al wel bekijken ! Morgen een volgende poging !
   
07-02-2010 Vandaag was het weer foto-dag ! en wie hadden er weer geen zin in???? haha, Esmí en Eszra !!! Wat een stel. Het rare is dat ze alleen geen zin hebben in de weekfoto's. Ik heb namelijk ook twee andere series zitten maken: beneden op de krabpaal en in hun speelkamer boven en dat vinden ze best, dan lopen ze niet weg ! Omdat er nog steeds grithappertjes zijn, gebruiken we de speelkamer nog lekker als ik er niet ben. Het is een lekkere ruimte boven en er wordt zalig geravot. Voor nu alleen de weekfoto's om te bekijken want de twee andere series zijn nog niet doorgewerkt, ik hoop dat morgenavond te doen zodat jullie er morgenavond ook van kunnen genieten.
Gisterenavond waren ze allemaal goed aan de dunne. Meteen rijst gekookt en het water gegeven: ze vinden het nog lekker ook ! Ze zagen er verder goed uit, helder, kwiek, enthousiast, ogen helder. Het zal de reactie zijn op het enten want ze hebben niets anders te eten gekregen dus daar kan het niet van zijn. Ondanks dat het er vandaag al weer veel beter uitzag, blijft het natuurlijk wel heel verstandig om goed in de gaten te houden wat er van achteren uitkomt en vooral in welke vorm.
Morgenavond dus nog meer foto's.... hele leuke (vind ik zelf... :) )
   
05-02-2010 Gisteren zijn we met z'n allen naar de DA geweest voor de tweede enting en de chip. Ditmaal hadden we DA Marcel die blij was te zien dat ze er zo gezond uitzagen. Natuurlijk is iedereen toch opnieuw helemaal gecontroleerd, van top tot teen inclusief Emjay's mannelijkheid en ze kregen allemaal een "prima" van hem. De controles gingen helemaal goed hoewel je als kat zijnde natuurlijk moet je laten merken dat je een kat bent en dus alles voor het zeggen wil hebben !!!  ;-) Dat hoort erbij. De chip was een ander verhaal. WAT een naald zeg ! ik heb maar zoveel mogelijk mijn aandacht op de snoetjes gehouden want Ah-Gus !!! Vanmiddag even alle nekjes gecheckt en ik voel geen onrechtmatigheden gelukkig. Maar gisterenavond waren er toch ineens twee aan de dunne en eentje was wel heel erg stil.... Het bleek dat ze wat last van haar buikje had en moest overgeven... Drie van het stel liepen als een gek "te stieren" en bij Esmí leek het wel of ze i.p.v. een chip een energiebommetje ingebracht had gekregen. Toen haar twee zussen inmiddels lekker ergens lagen, liep die nog zo te stuiteren en zo boven op iedereen te springen dat ik op een gegeven ogenblik haar maar even op schoot heb genomen voor "verplicht rust". Nou... Esmí en verplicht rust.... dat kost aardig wat energie om dat te bewerkstelligen maar met kusjes en lekker over haar voorhoofdje wrijven werd het toch wat rustiger. De rest kon toen ook rustig bijkomen van alle enerverende gebeurtenissen van de dag, ik inclusief ! Morgen en/of overmorgen gaan we weer proberen een mooie fotoreportage te maken ! Ik hoop dat iedereen meewerkt, maar dat is altijd weer afwachten !
   
31-01-2010 Het foto's maken was weer een feest !!! (haha niet dus) Zowel Eszra als Esmí hebben er echt geen zin in hoewel ik zondag foto's heb gemaakt van Esmí met haar toekomstig personeel en toen keek ze zelfs keurig voor de foto !!! Tijdens de "officiële fotosessie wil ze echter niet ! Vandaar ook de twee "verstopfoto's" die op zich natuurlijk heel erg lief zijn.
Alle babies hebben een gouden mandje gevonden. Het nieuwe personeel is dit weekend geweest voor een speelsessie, hernieuwde kennismaking of, zoals voor Nick, Mike en Max, de eerste kennismaking en het was druk maar heel gezellig mede omdat tussendoor nog allemaal vrienden de babies nog een keer of soms voor de eerste keer wilden zien. Ze hebben nog twee weken tijd om te genieten - en ik dus ook - want de 14de zullen de eerste drie al weggebracht worden. Ik moet er nog niet aan denken maar heb er alle vertrouwen in dat de meiden een heel goed leven tegemoet gaan !!! Vanmiddag heb ik dus intensief van het kleine spul genoten, het kan nu nog tenslotte !
De nieuwe weekfoto's staan weer op de site dussuh..... enjoy !!
   
25-01-2010 Zaterdag was weer weegdag en ik heb Emjay 3x met zijn bip in de weegschaal gezet ... maar het klopte echt !! Meneer weegt 1594 gram. Hij loopt duidelijk uit op zijn zussen maar die zitten toch ook super op gewicht. De (nog steeds) kleinste van het stel, Esmí, is maar liefst 154 gram aangekomen afgelopen week. Met het hollen, vliegen, rennen en kattenkwaad uithalen vind ik dat ze relatief veel aankomen.
Ze hebben overigens erg genoten van mijn ziek zijn - ik minder :( - want de tijd dat ik rustig op de bank kon liggen, had ik, zodra het slaaptijd was, meestal drie of vier van de vijf hummels bij mij liggen. De plekjes die ze opzoeken zijn wisselend hoewel Esmí toch meestal op mijn linkerschouder ging liggen en Emjay graag onder de dekens bij je kruipt, totdat het te warm wordt naar zijn zin, dan komen neus en voorpoten er toch boven liggen... Natuurlijk neemt Sola ook haar kans waar - meestal op mijn borst als die plek nog vrij is - en kan Sassie er dan ook rustig in de kamer bij komen liggen. Quera kwam er soms bij maar die prefereert een hoog, rustig plekje om even lekker te slapen en - bij lawaai - vanaf die hoge plek goed overzicht te hebben.
De fotosessie deze week was een ramp, wellicht omdat ik me echt niet lekker voelde. Esmí en Eszra wilden absoluut niet op de foto ! De foto van Eszra is dan ook de enige die ik van deze week heb en van Esmí heb ik veel bewegende beelden (hmmmm) en eentje bij de hobbelzwaan. Ik zal woensdag een nieuwe poging wagen om ook van deze twee leuke foto's te maken en op de site te plaatsen.
   
16-01-2010 9 weken oud zijn ze vandaag en ze worden zo groot !!! Esmí heeft vandaag met de stofzuiger gevochten, althans ze heeft de hele tijd aanvallen uitgevoerd en vond echt dat ze iedere keer won ! Ik heb haar maar in de waan gelaten en haar heel veel aangemoedigd, zo hoor je als kat ook met zo'n schreeuwend monster om te gaan ..... TEN-SLOT-TE...
We zijn nu twee dagen na de enting en er heeft nog geen ent-reactie plaatsgevonden. Dat kan nog wel maar we hopen dat het niet gebeurt. Ze hebben ook geen verminderde eetlust gehad de afgelopen dagen en zijn heel goed aangekomen. Een van de meiden heeft alleen na het super lekkere zakje voer wat ze gisteren kregen als extra beloning, de hele boel er weer uitgegooid... in een mandje, toen wat half op het vloerkleed en half op de deken en vervolgens in de speeltjestent. Dat betekende dus een heleboel extra was :-(  Na haar slaapje voelde ze zich weer kiplekker en at ook gewoon weer gelukkig. Zij krijgt dat zakje dan maar niet meer. Ook heb ik nieuwe foto's geplaatst: enjoy !!!
   
14-01-2010 Vandaag was de grote dag: het eerste bezoek aan de dierenarts !!! Spannend hoor. Ook natuurlijk de eerste dag dat we in de auto zaten en dat gaat heel goed. Ik hoorde van een van de babies piepjes maar de anderen hielden zich stil. Emjay en Esmí zaten met hun snuf vooraan om maar vooral niets te missen. Eenmaal binnen bij DA Jochem zat Emjay nieuwsgierig te kijken waar hij nu weer was... hij mocht dus eerst ennuh... geen kik hè ... stoere vent !!! Omdat hij een "klap op zijn oog" heeft gehad, werd zijn oogje extra bekeken of daar echt niets mis was maar dat zag er goed uit. Ook achteraf was hij niet echt onder de indruk en bleef vooraan in de mand in de bench liggen. Iedereen moest dus over hem heen getild worden en dan kan je je zussen en mij natuurlijk iedere keer even pakken... Eszra piepte wel heel even bij de prik en Erín wilde niet in haar bekkie laten kijken maar deden het verder heel goed. Esmí en Enya deden het ook super!! Jochem zei al dat het soms een heel gegil is en ook vaak een toer om in bekkies, oren en ogen te kijken - maar goed, dat zijn we natuurlijk al een hele tijd aan het oefenen alleen Erín is wat dat betreft erg tegendraads hoewel ze wel wat verandert.
Bij het afrekenen moet je als stoere kater natuurlijk alle meiden het hoofd op hol brengen door op je rug in de mand iedereen uitdagend aan te gaan liggen kijken... Eenmaal thuis werd er nog uitgebreid een half uur gespeeld, toen gegeten en was het tijd voor een dutje. Tot laat in de avond zijn ze daarna aan het spelen geweest, het DA-bezoek heeft geloof ik weinig indruk achtergelaten. Gelukkig maar en nu maar hopen dat ze geen ent reactie krijgen...
   
13-01-2010 Vanochtend de beslissing genomen om twee van de meiden definitief beschikbaar te stellen. Ik merk dat ik het moeilijk vind omdat zowel Eszra als Esmí zulke schatjes zijn. Beiden liggen na het eten in mijn nek te kroelen, Eszra doet het wat zachter dan Esmí, die is echt aan het studeren voor kapster maar moet de zachtheid van het hoofd masseren nog ontdekken :). Gelukkig heb ik nog ruim vier weken om van ze te genieten en ik hoop dat ze een fantastisch gouden mandje vinden, net zoals Emjay dat al heeft gedaan. Er blijft er tenslotte ook maar eentje dus het wordt nog een keer een keuze maken...
Vanochtend opnieuw de kamer omgebouwd; ze hebben weer meer ruimte en ook de grote krabpaal ter beschikking gekregen die overigens wel wat aangepast is want anders is hij nog wat te groot voor het kleine spul. Onder de krabpaal allemaal dekbedjes zodat ze, mochten ze zich niet vast kunnen houden, niet zo op de vloer vallen maar op iets zachts vallen. Hij valt wel heel erg in de smaak, alleen Erín ligt in haar eentje in een mandje te slapen, de rest is haar/zijn spieren aan het oefenen op de krabpaal...wat zullen ze straks eten en slapen...
   
10-01-2010 Gisteren vierde het spul dat ze 8 weekjes oud waren. We hebben dat met een hele lekkere maaltijd gevierd, niet die op de foto dus, dat was de carnibest, maar met een superlekker blikje. Ze waren met z'n zessen heel lekker aan het eten en ook tante Sola heeft geprobeerd een hapje mee te eten. Het lukte haar alleen niet echt om haar grote hoofd er tussen te steken en er was helaas niets over. Natuurlijk hebben Sola en Sassie ook mee mogen vieren met een lekker eigen maaltje. Qua gewicht zit het ook helemaal goed: 4 van de 5 tussen de 1150 en 1200 gram.
Op verzoek staan er bij week 8 groter formaat foto's zodat er geen brilletjes meer gebruikt hoeven te worden... :)
   
06-01-2010 Gisterenavond bij de weging bleken ze allemaal boven de kilo wegen. De twee zwaarsten zelfs bijna 1100 gram. Maar bij de laatste voeding..... GROTE VERRASSING !!! Erín heeft zelf gegeten en niet zo'n beetje ook.
Zoals altijd zette ik haar aan het bord maar nee, dat hoefde ze niet. Nu hoeft ze dat nooit dus dat is niet zo verwonderlijk. Toen haar een brok carnibest voorgehouden..... nee, hoefde ze ook niet. Wel snuffelde ze weer aan alle kanten maar toch... nehhhhh...... Toen toch maar een hapje naar binnen... meis, het is echt lekker en straks heeft mams geen toetje meer en dan zit je hoor.... Opnieuw carnibest op mijn handen en ineens.... met de ogen bijna dicht.... daar begon ze.... Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel zes keer heb gecontroleerd of zij het wel was want ze at, het eerste brok, toen het tweede, toen het derde dat ik echt dacht... moppie, waar laat je het???? Bijna aan het eind van het derde brok vond ze het genoeg, keek me aan en kroop bij me op schoot. We hebben zalig nog een tijd gezeten samen, wat een grote meid, eindelijk !!!! Vanochtend wilde ze niet, vanmiddag ook niet maar vanavond weer, dit maal met haar ogen open. Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat met eten, zal wel met ups en downs maar dat geeft niet, ze heeft laten zien dat ze het kan. Ik denk dat het gewoon een grietje is met heel veel karakter, zal ik maar zeggen, maar oh wat is het een lekker meidje...
Verder hebben we vandaag voor het eerst echt nageltjes geknipt en ook dat ging goed. Natuurlijk duurt 10 nagels knippen wel een hele tijd dus aan het eind hadden ze bijna allemaal zoiets van..... laat me, ik wil spelen! maar we kunnen nog een keer of vijf oefenen dus dan zal het zeker helemaal goed gaan. We hebben ook weer even oren bekeken en oogjes en in het bekje, want ook dat moet je allemaal leren in je studie tot welopgevoed poezenkind.
   
04-01-2010 Allereerst een ieder een fantastisch 2010 gewenst !!! Dat het een mooi, gezond en liefdevol jaar mag worden. Hier begon het heel goed want wie kan er nu genieten van een oudejaarsavond bedolven onder 6 katten en 2 nog binnen aaibereik !!! Helemaal super, ik heb intens genoten. Om 11.55 uur zijn we met hengeltjes gaan spelen en dat ging tot 12.10 uur helemaal goed. Toen heeft het kleine grut ervoor gekozen om in de grand foulard te gaan liggen aan de onderkant van de bank. Ik heb er een foto van gemaakt en het lag allemaal te slapen dus eigenlijk geen stress door het vuurwerk. Ik weet dat mams en de twee oudere dames het sowieso niet zo erg vinden maar zelfs het kleine spul was er niet van ontdaan, dat weten we dan ook weer.

De ontwormingskuur heeft goed gewerkt, alles in de bak is weer in normale proporties en ze zijn nu echt allemaal zindelijk. Vandaag heb ik de ren opgeruimd omdat tante Sola daar tegenwoordig bivakkeert en de babies probeert te confisqueren. Vervolgens mag Quera er niet meer bij komen. Quera vindt dat soms wel lekker maar soms ook niet. Ik wil het niet afstraffen want Sola doet heel erg haar best maar de ren weg is wel een goed idee, mede omdat de kleuters meer ruimte nodig hebben in de kamer. Dat hebben ze dus nu en er wordt gretig gebruik van gemaakt. Qua gewicht doen ze het goed, je merkt wel dat er continue apenkooi wordt gespeeld want ze komen wat minder aan dan vorige week maar op 1 januari ging Emjay door de kilogrens heen en inmiddels zijn er drie boven de kilo. 

Gisteren weer foto's gemaakt die inmiddels op de website staan. De een is echt fotogenieker dan de andere. Esmí bijvoorbeeld wil alleen maar spelen dus die raced van links naar rechts en heeft groot feest, ik een ietsje minder want ik moet haar op die "gevoelige plaat" zien vast te leggen... Maar het is allemaal weer gelukt dus geniet van de foto's.

   
28-12-2009 De Kerstdagen zijn alweer achter de rug en op derde Kerstdag hebben we weer foto's gemaakt. Het wordt steeds lastiger want ze zijn er achter dat je heel simpel van de bank af kan springen. Voordat de pootjes het oppervlak raken, zitten ze al in de derde versnelling, racen naar de rand van de bank en nemen een duik...... heel enorm !!! En dat iedere keer weer, het gaat dus ook steeds sneller. In al die weken heb ik niet zoveel foto's gehad met alleen de achtergrond en een zielig speeltje... De eerste ontworming heeft ook plaatsgevonden. Dat vonden ze dus echt helemaal niets. Bij de volgende ontworming ga ik dat wat anders doen.
Inmiddels staat er beneden ook een hele grote kattenbak en dat lijkt beter te gaan, ze zijn nu bijna allemaal zindelijk, gelukkig. Boven is de onderste hangzak van de trapeze alleen nog een welkome plek om een lekkere grote plas in te doen. Ik blijf dus aan het wassen.

Verder genieten de kleintjes van hun vrijheid hoewel die soms wel door mam ingeperkt wordt. Quera zit me soms aan te kijken met een blik van: "doe jij er dan eens wat aan, ik krijg het niet bij elkaar gehouden hoor..." Hoeft ook niet meisje, komt allemaal goed. Ze krijgen steeds nieuwe impulsen voor de kiesjes en doen het heel goed. Soms is het even schrikken van iets nieuws maar met 5 minuten is het allemaal gewoon leuk en wordt het meegenomen in het spel.
Het eten gaat ook steeds beter, ik laat me alleen bij een van de meiden steeds verleiden om dan toch maar te voeren en dat moet toch echt eens afgelopen zijn, ook een leerpunt voor mij :) zullen we maar zeggen.
De nieuwe foto's staan dus weer op de site, ik zou zo zeggen....enjoy !!!

   
22-12-2009 Ook Esmí kan gisteren, dus de 21ste, als een memorabele dag noteren. Toen we gingen slapen (heel laat) ging ze naar de kattenbak en legde daar, tot mijn grote verrassing, een mooi drolletje neer na ook, net als Emjay, bijna op haar buik liggend een plas te hebben gedaan. Goed zo meidje !!!!! Vanochtend had Enya een primeur. Iedereen was boven lekker aan het spelen, uitdagen en ravotten. Onderhand werd er gevoed want zelf eten is er helaas bij de meiden nog niet bij. Heel soms eventjes een hapje maar dat wordt meestal toch wel als enorme vergissing ervaren. Ik zag Enya ineens raar draaien, hierheen, daarheen en op een gegeven moment piepen........volgens mij............ ik heb haar gauw opgepakt en op de bak gezet en inderdaad, een grote plas. YEEHHHHHH !!! Er staan dus nu drie kattenbakken boven om de afstand toch wat te verkleinen. Het lijkt alleen of ze het allemaal graag op de grote bak willen doen en niet op de kleintjes. Je bent met je vijf weken tenslotte de babykattenbak echt ontgroeid !!!

Boven lijken ze allemaal zindelijk maar beneden wil het nog niet lukken. Regelmatig gaat er een plas naast de bak helaas. Ook Eszra en Enya hebben vandaag hun grote boodschap gedaan, allemaal netjes op de bak. Emjay vandaag voor de tweede keer en weer zo piepend. Het valt hem moeilijk geloof ik. Bij het onderdekken stapte hij er lekker middenin JIPPIE  dus de voeten zijn ook al gewassen. Ook voelde ik ineens van alles in zijn broekje hangen dus dat is ook meteen maar even schoongemaakt.
Quera vindt het behoorlijk stressig dat de kids al zoveel kunnen en zo hard lopen. Die heeft af en toe geen idee hoe ze alles bij elkaar moet houden maar ja, dat moet ze toch echt zelf leren...

   
21-12-2009 Cadeautjes op de vroege ochtend !!!!! Altijd leuk.
Ik ging Quera en de kittens goedemorgen wensen. Quera gaat dan meteen even mee naar beneden in de tijd dat ik douche en het eten voor iedereen klaar maak. Eerste check is natuurlijk de kittens, zijn er ongelukjes gebeurt m.a.w. is er wat nat en is er wat in een van de kattenbakken gedaan. Vandaag lag daar een cadeautje ..... het eerste drolletje !! Ik dacht dat dat van Emjay zou zijn, die lijkt met veel toch even iets vlotter. Hij liet echter even live zien dat een van zijn zussen hem voor was geweest dit keer. Eerst werd er (plat op de buik liggend) een grote plas gedaan en toen, en dat duurde behoorlijk lang want je moet natuurlijk de allerbeste plek voor je eerste maaksel vinden......jaja, helemaal live !!!! Al piepend en kermend want ja, dat is toch best wel griezelig, de eerste keer van alles uit je lijfje laten komen zonder dat mams daarbij helpt...
Wel heel jammer natuurlijk dat ik nooit zal weten welke van de vier meiden mijn eerste cadeautje van vandaag heeft gegeven. Enya in ieder geval niet want die laat zich nog zonder morren door mama poetsen...
   
20-12-2009 De meiden krijgen steeds meer kleur en worden steeds mooier. Kijk maar op de kittenpagina, daar staan de nieuwe foto's en tevens een foto indruk van "beter contact", "ik sta op wacht" en twee maal "inspectie". Het is steeds genieten met het spul. Lekker met ze in de ren en dan beklommen worden en stoeien. Het is super om te zien dat wat ze de ene dag nog helemaal niet snappen of een speeltje dat de ene dag nog helemaal eng is, de andere dag compleet het einde is. Het eten gaat ook steeds beter hoewel de enige die zelf eet Emjay is, en dat ook alleen maar als zijn petje daarna staat. De rest is blijkbaar nog niet zover. Het kattenbak avontuur is voor velen heel spannend, soms lukt het wel en soms zitten ze er met het kontje naast. De wasmachine draait volop maar ook dat is niet zo erg. Het allerleukste ogenblik is als ze op de kittenkamer lekker mogen rennen. Hoe langer ze bezig zijn, hoe gekker en uitgelatener ze worden. Echt heel super om te zien, stelletje kleine lieve mafkeesjes. Esmí is op het ogenblik de grootste knuffel, die kan al hele speciale kusjes geven, ook hierin wordt ze steeds gekker alleen vergist ze zich nogal eens met haar tandjes, als dan je lip er tussen zit... autch !!!  maar ze is zoooooo lief...
   
18-12-2009 Nog even een aanvulling op vandaag: ook Esmí heeft namelijk vanmiddag een plas op de bak gedaan. Ze heeft er een aantal uren over gedaan, en maar piepen, zodat ik op een gegeven ogenblik bang was dat ze misschien verstopt zat. Steeds haar bippie aan mams aangeboden maar die deed er niet zoveel aan... Toen het voor mij op de grens was, ging ze piepend weer zitten en toen kwam er een plas !! helemaal goed kleine meid !! Ook heb ik een plas mogen ruimen maar er hing geen briefje bij... Esmí zit nu bij mij, lekker op mijn hand en ben ik dit bericht met 1 hand aan het typen.
Vanavond hebben we met het hengeltje gespeeld en bijna allemaal snappen ze nu dat dat leuk is. Toen ik later op de bank met Sola en Quera met het hengeltje aan het spelen was, lag Emjay in de ren het hengeltje te volgen, lekker met zijn pootjes onder zich gevouwen, superlief om te zien. Het krabpaaltje dat ze sinds een paar dagen regelmatig in de ren hebben staan, wordt uitgebreid gebruikt. Ik zal morgen kijken of de foto's leuk zijn geworden, dan zal ik die op de site zetten. Wellicht dus tot morgen !!
   
18-12-2009 Sassie vindt de babies ok, hoewel... ok? Sas is in haar "straatmadelief-periode" in ieder geval 2x zwanger geweest en heeft in ieder geval 1x kittens gehad. Zij kwam vanaf de eerste dag als kamerolifantje de trap op en de overloop over. Halverwege de overloop ging ons kamerolifantje op haar teentjes lopen wat een koddig gezicht was en kwam langzaam...................heel langzaam..................stap.......voor.........stap (kunnen jullie je er een beeld van vormen????) naar de werpkist toe om vervolgens een blik door het luikje te werpen, een diepe zucht te slaken zovan....ohja... klein grut....pfffff...
Sola daarentegen mocht de eerst dagen niet boven komen omdat ze aan de diarree was en ik dat risico niet wilde lopen. Sola vond ze eng... de babies, al vanaf de eerste keer dat ze erbij mocht. Zij kwam zo mogelijk nog langzamer en stroperiger naar de werpkist want daar gebeurde toch wel iets...
Het eerste contact was er een van grote ontzetting, ze werd twee keer zo groot, kreeg ogen als schoteltjes en verslikte zich bijkans in haar blazen... jaja, blazen naar het kleine grut. Inmiddels heeft ze uitgebreid kennis gemaakt, heeft babies mogen ruiken, zowel van achteren als van voren. Ik heb ook een slapende baby bij haar gelegd en nu blaast ze niet meer naar ze, het is alleen maar interessant en dat maakt het inmiddels toch minder eng. Zelfs zo minder eng dat ze gewoon in de ren durfde springen vanaf de vensterbank. GROTE SCHRIK want van die plof werden de hummels wakker en kwamen op haar af gelopen !!! De ren in was niet zo'n probleem, maar hoe kom je er nu uit. Ik dacht echt dat ze er wat van kreeg !!! Natuurlijk was ik in de buurt om in te grijpen zo nodig maar ik vind ook dat ze dat zelf moet oplossen, ze is een grote meid tenslotte. Vandaag was ze weer in de ren, mams vindt dat goed, en was ze zowaar rustig gaan zitten. Het grut had echter trek en dacht een melkbar gevonden te hebben. Twee doken haar buik in om een tepel te zoeken wat natuurlijk weer grote schrik teweeg bracht. Ik denk dat ze weer even voor een paar uurtjes genezen is van contact.
   
17-12-2009 De kleintjes zijn nu 4 weken en 5 dagen oud en vanavond bij het wegen wogen ze 614, 625, 671, 672 en 676 gram. Emjay heeft al 2 keer van zijn bordje gegeten maar vindt het nu toch leuker om de carnibest uit de hand te krijgen. Soms dan denk ik wel eens, joh, stop jij nog want je werkt wel heel veel weg. Dan ineens keert hij zijn koppie af zo van: ik heb nu genoeg ! Mijn stoere vent !!!
Weer een evenement vlak voor het naar bed gaan, Erín klom in de kattenbak... en graven dat ze deed... Op een gegeven moment ging ze zitten en keek ontzettend moeilijk. Ik natuurlijk helemaal verwachtingsvol in doodse stilte zitten kijken, wachtend op wat er komen ging...ze eindigde liggend, plat op haar buik en was in slaap gevallen van zo'n enorme opgave. Toen ik haar uit de kattenbak tilde, lag daar een enorme plas JAAAAAAAAAAA !!!!! Wat was ik trots op dit grietje en oh, wat was ze moe !!! haha
   
17-12-2009 Gisterenavond bij het naar bed gaan, lag Emjay al lekker te slapen..... toen ik hem oppakte merkte ik dat hij in het "in zijn broekje had gedaan" ! Geeft niks hoor vent, we weten in ieder geval zeker dat je het gewoon kan laten lopen, dat het lekker doorstroomt ook zonder stimulatie van je mama. Nu nog leren dat je dat niet in je slaap doet maar als je wakker bent en dan netjes zittend op de kattenbak !
   
13-12-2009 Gelukkig ging het vandaag wel goed !! Nou ja, goed, er waren toch heel wat foto's nodig om te krijgen wat nu op de kittenpagina staat :)
De kleintjes zijn nu 4 weken en zo ontzettend snel dat ze, voordat je je camera te pakket hebt, al bijna van het bed aflopen (Als je niet oppast tenminste...) Toch maar eens wat anders verzinnen...
Ik had overigens ook nog een vervolg beloofd op het carnibest verhaal: de hapjes worden netjes opgegeten, op Esmí na dan want die protesteert nog steeds. Alleen Emjay eet zelf een paar hapjes maar die schrikt nog wel steeds van zijn actie, echt lachen hoor! We zetten gewoon door en straks lusten ze het vast allemaal. Ze zitten super op gewicht, zelfs lekker aan de hoge kant: tussen de 540 en 588 gram.
   
  - lekker stelletje
11-12-2009 Nog even een aanvulling: vanavond hebben de kittens voor het eerst carnibest gegeten. Maar een paar hapjes om rustig te kunnen wennen. Drie van de vier meiden vonden het best te eten en tot mijn verbazing dook Emjay zelf het bord in voor twee hapjes. Morgen het vervolg, ik ben benieuwd !!
   
11-12-2009 Het ging even niet zoals gepland ! Quera werd misselijk en raakte aan de diarree. Ze voelde zich echt niet lekker en vrijdags zijn we samen even naar de DA gegaan. Ze kreeg prikjes en pilletjes - allemaal veilig voor haar kittens - en het zou nu snel beter gaan. Het ging goed, ze kwam weer lekker aan maar natuurlijk bleef ik alles goed controleren. Zondagochtend was alles nog normaal. Zalig! dan mogen de kleintjes hun eerste wandeling buiten de werpkist gaan maken. Dat was ontzettend spannend, zowel voor de kleintjes als voor mams. Bij de check die middag constateerde ik tot mijn schrik dat er heel veel stuwing was in haar melkbarretje. Ik zou maandag voor alle zekerheid al een echo laten maken om zeker te zijn dat alles goed was in haar buikje maar heb dat dus nu direct die zondag laten doen.
Alles was gelukkig goed !!!

Die middag had ik de foto's voor week 3 willen maken maar ik heb Quera nu lekker samen met haar kids gelaten. Jullie zullen het dus moeten doen met de tussendoor gemaakte foto's en die van de eerste wandeling... Daar heeft iedereen vast begrip voor...

   
10-12-2009 De namen staan op de site !!! Zoals jullie al hadden gezien bij Echo hebben de kittens een tweede naam die uit de Spaanse taal afkomstig is.
Op volgorde van geboorte:
Eszra Luna - omdat het een heel dromerig meisje is (Luna = maan)
Emjay Pícaro - een ingetogen mannetje zo op het eerste gezicht maar pas op ! het is een ondeugd (Pícaro = ondeugend)
Erín Féliz - een heel lief meisje die lekkere bokkesprongetjes maakt (Féliz = gelukkig)
Esmí Quitta - de kleinste van het stel (Quita is een verkleinwoordje van paquita wat meisje betekent)
Enya del Sol - mijn zonnekind. Als zij mij aankijkt - en ze zoekt heel veel contact - dan gaat de zon schijnen. (del Sol = van de zon)

Alle vier de meisjes staan "in liefdevolle evaluatie". Eén van hen zal hier in de cattery blijven. De andere drie zullen dus weer beschikbaar komen. Mocht u interesse hebben in een van deze schatjes, dan hoor ik dat graag.

   
09-12-2009 Ik was gezellig bij de kleintjes in de ren gaan zitten, dat past zat, om lekker met ze te kunnen knuffelen. Quera zat buiten de ren bedenkelijk te kijken wat haar vrouwmens nou toch weer deed. Ze is er maar lekker bij in komen zitten, heel gezellig ! Wat voelde ik ineens... nageltjes in mijn broek en ja hoor, daar zat ons kleinste meisje op schoot. Ze is nog verder gekropen naar op mijn hand en toen op hand en arm en heeft zich daar lekker uitgespreid en is gaan slapen. Al gauw had ons rode duveltje dit ook uitgevonden en die kwam er lekker bij liggen. Quera keek eens en vond het gelukkig ok !!
   
29-11-2009 De hummels zijn nu 2 weken oud en sommigen zijn al zo ontzettend ondeugend. Mama plagen is de hobby van één van de meiden: ze gaat op haar ruggetje onder mama's koppie liggen en wisselt het vasthouden en "trappelen" af. Verder hebben de twee grootste meiden deze week uitgebreid doorgekregen dat je je vachtje kunt likken en op je pootje kunt zuigen, echt super om te zien !!! Ook ons ventje vindt dat wel wat ! Mijn zonnekind heeft iets anders uitgedacht: niets is leuker dan op je ruggetje aan te schuiven aan mama's melkbar...
Omdat ik morgen weer moet werken, heb ik vandaag de foto's gemaakt en mochten jullie willen.... enjoy !!! ze staan inmiddels op de site.
   
23-11-2009 Vandaag opnieuw foto's gemaakt. Bijna allemaal blikken ze al voorzichtig de wereld in. Heel bijzonder om dat te zien. Ik hoop dat jullie van de foto's genieten...
   
22-11-2009 Gelukkig vandaag weer goed nieuws te melden. De babies zijn 1 week oud nu, goed aangekomen en er wordt kiekeboe gespeeld... Zou een deel morgen, met de eerstvolgende fotosessie hun oogjes open hebben? Ik ben heel benieuwd. Ik ga met vertrouwen de komende week tegemoet.
(Dat zeg ik nu wel zo gemakkelijk, maar dat is het niet echt moet ik eerlijk toegeven...)
   
21-11-2009

In liefdevolle herinnering: Tormenta's Echo Zafiro

…tot mijn verdriet heb ik vanochtend om 5.23 uur Echo moeten laten gaan voor zijn laatste reisje over de regenboogbrug.

De eerste 4 dagen is hij resp. 17, 20, 18 en 19 gram aangekomen. Donderdagochtend was hij slechts 5 gram aangekomen, gedurende de dag is hij 2 gram afgevallen dus op 24 uur basis maar 3 gram aangekomen. De volgende ochtend was er slechts 1 gram bij.

Daar ik hem ’s middags zwakker vond worden en ik behoorlijk bezorgd was, ben ik naar de DA geweest. Daar is hij helemaal gecheckt: longetjes goed, hartje goed, maar waarschijnlijk pijn in zijn buikje. Daar hij vlak voordat we gingen veel gepoept had, hoopte ik met de DA mee dat het allemaal wel goed zou komen en dat dat hem dwars had gezeten. Echo heeft een pijnstillend prikje gehad en een paar milliliter vocht onderhuids in de hoop dat dit hem erdoor heen zou slepen.

Eenmaal thuisgekomen had hij ook een behoorlijke opleving en begon meteen bij mams te drinken. De DA gaf aan hem het eerste uur even met rust te laten. De opleving duurde helaas niet lang, hij was eigenlijk toen al te moe, te moe voor alles.. Daar ik pas vandaag om 17.00 uur opnieuw een pijnstiller kon geven, was het simpelweg afwachten en hopen dat slaap en rust hem de nacht door zou slepen en dat hij dan genoeg energie zou hebben om wel drupjes melk te drinken.

Ik vond dat ik niet langer kon wachten met het geven van een naam…

Lieve Echo, mijn mooie edelsteentje, ik hoop dat je nu geen pijn meer hebt, rust zacht ventje…
 

   
20-11-2009 Zoals gisteren beloofd, deel ik hierbij een deel van de ontroerende beelden met jullie. Enjoy !!
   
19-11-2009 Gisterenavond en vanochtend zijn bij vijf van de zes de navelstrengetjes afgevallen. Tevens vertelde ik aan iemand dat dat kleine spul zulke ontroerende beelden opleverde die allemaal in mijn hoofd zaten ! "En dat houd je allemaal voor jezelf?" was de vraag... sorry, ik zal er morgen aan werken...
   
17-11-2009 Het eerste voorstelrondje staat op de kittenpagina. Mams wilde haar kinders maar kort missen dus het moest vooral snel. De kleintjes zijn wondertjes, kleurige wondertjes en ze zijn nu al veranderd. In een later stadium zullen ze een naam meekrijgen die bij ze past, ik wil ze graag eerst wat leren kennen, een naam draag je tenslotte voor je leven...
 

 

 

14-11-2009

Quera is mama geworden !!!!

Ze heeft 2 katertjes en 4 poesjes gekregen! Zie verder de kittenpagina.

Beja, dank je wel dat je bij de bevalling wilde zijn en er ook was !! Echt super !! (cattery Cronk-y-Voddy)

   
13-11-2009 Volgende weging is zondag dus daar valt nog niets over te melden. Wel is haar eigen pagina ge-update met zwangerschapsfoto's.
   
08-11-2009 Quera is inmiddels maar liefst 1.910 gram aangekomen en ze is er nog niet. Je gaat merken dat het inmiddels allemaal zwaarder voor haar is. Ze eet heel veel, netjes verdeeld over de dag, en heeft niet door dat er door die buik van allerlei dingen niet meer passen en niet meer kunnen en dat vindt ze soms niet echt leuk.
   
05-11-2009 De baby's zijn nu goed te voelen en daar geniet ik iedere dag heel even van. Ze doet het goed, ik ben trots op mijn mooie rooie grietje !!!
   





23-10-2009
           We verwachten kittens !!!!
 
  Quera was 300 gram afgevallen tijdens haar onderonsje met Frankie maar is inmiddels al weer ruim een kilo aangekomen. We houden het er maar op dat ze heel goed voor zichzelf zorgt hoewel ik al even gegrapt heb dat ze voor een elftal aan het eten was... 4 is echt genoeg hoor !
   
09-10-2009 Quera is bij Frankie op bezoek geweest en alles wijst erop dat ze zwanger is ! Vol verwachting klopt ons hart...
Ook het laatste "under construction stickertje" heeft nu de website verlaten, zie de pagina kittens !
   
27-08-2009 Quera is vandaag bij Melinda Schmidt geweest voor haar HCM en PKD echo. Uitslag van beiden: negatief !
   
14-08-2009 De pagina "Plannen" is aangepast
   
30-07-2009 Quera is getest op FIV en FeLV - uitslag negatief !! Weer een stapje verder...
   
24-07-2009 Vandaag heb ik kennisgemaakt met Quera's one-time-stand en hij is helemaal goedgekeurd door mij, hij is een superlieve mooie vent...
Binnenkort volgt verdere informatie op de pagina "Plannen"
   
20-07-2009 Quera is 1 jaar en dat hebben we gevierd !!! zie hier de foto's...
  Verder is ook haar eigen pagina met nieuwe foto's ge-update.
     
   
   
   
     
   
10-07-2009 De officiële beoordeling van de heupfoto van Quera is binnen en staat op haar eigen pagina. Deze gezondheidsinformatie zal ook straks op Pawpeds te vinden zijn. Binnenkort een update van de foto's...
   
12-06-2009 De "under construction stickertjes" beginnen de website te verlaten.
   
27-05-2009 Quera heeft ok stempeltjes op beide knietjes en heupjes. Natuurlijk is de heupfoto naar Lars Audell in Zweden gestuurd en de officiële beoordeling van hem volgt dus nog.
   
11-03-2009 Alweer een EINDELIJK: de website is in de lucht.
Nog even en deze zal ook geheel gevuld zijn met info over de katten, mijzelf en wat er zoal gebeurt in ons leventje.
   
19-10-2008 EINDELIJK !!!
Na lang wachten komt Quera het kattenbestand versterken !!!
   
09-09-2008 Ik ben druk bezig de website te schrijven.
   
   
   
   
   

© Copyright and design Cattery Tormenta 2009